I was frozen of what he just said. totoo ba ang narinig ko? o baka naman guni guni ko lang yon? masyado nang malala ang guni guni ko. Sabi nya babaeng mahal nya. Dahil imposible naman na sabihin nya yon at imposible din na maging mahal nya ako dahil may babae na syang mahal at may babae na syang pakakasalan
"seoun" napaigtad ako nang tawagin nya ako. halos hindi ako makagalaw at walang lumalabas na salita mula sakin. seoun kalma
inangat ni sean ang ulo nya mulo sa balikat ko at tumingin sakin "seoun can you hug me?" gulat akong napatingin sa kanya so totoo nga, hindi ko guni guni yon. ako yung tinutukoy nya, pero bakit ganito ang puso ko sobrang bilis nang tibok. ano bang nangyayare kay sean
"uh-uh" no words coming out from my mouth because of shock
"just hug me and pretend that you didn't hear anything" I look straight into his eyes bakit ganyan ang mata nya, parang nababalot ng lungkot. ano bang nangyayare hindi ma process nang utak ko ang mga sinabi nya
"please" mula nyang sambit. wala akong nagawa, I welcome him in my arms and give him a warm hug. Lord bakit ganito ang puso ko ang bilis nang tibok. But why I have this feeling that I feel safe in him
"thank you" pagpapasalamat nya habang yakap ko parin sya sa mga bisig ko. ngayon ko lang nayakap si sean dahil akbay lang naman ang ginagawa nya sakin. I feel safe beside him
Nanatili kaming ganon ang posisyon, nakatingin lang sa falls sa harap namin habang ang maliwanag na buwan lang ang aming liwanag. after a few minutes kumawala na sya sa yakap ko hinayaan ko naman sya. nawalan kami nang imk sa isat isa deretso lang ang tingin ko sa falls. nabasg ang katahimikan nang masalita si sean
" how are you?" napatingin ako sa kanya. then I look back in the falls
"okay lang" actually I'm not Why am I having this feeling sobrang bilis nang tibok nang puso ko. isama mo pa yung pag iisip na biglaan nyang pagpapakasal
"I know your asking why I will get married soon" malumnay ang kanyang boses. totoo gusto kong magtanong tungkol sa kasal nya
"uhmm b-bakit ang bi-b-bilis" nauutal ong tanoong sa kanya dahil sa kaba
"I don't want to talk about my weddng I want to focus on you right now" seryosong sabi nya. tangina ano ba tong nararamdaman ko tama pa ba to?
"huh"
"gusto kitang makasama pa nang matagal, gusto pa kitang- wala nevermind" ang seryoso nang mukha nya pero kita ko ang sakit sa mga mata nya. ang gwapo nya talaga. He always make me feel safe on his hands. He doesn't let to hurt me. He makes me a special girl. I think I think hindi! hindi seoun mali ikakasal na sya ano ba.
Nabalot ulit kami Nang katahimikan. Hindi ako mapakapg salita dahil Sa pagkailang at Sa kaba Ng aking nararamdaman.nabasag ang katahimikan Ng may tumawag sakin
"Miss Velasquez" napalingon naman ako Sa pinanggalingan Ng bises at nakita Ko Si zues na papalapit Samin
At Nang malapit sya tumayo ako "uuwi na ba Tayo?" Walang buhay na tanong Ko
"Huh? Not yet, I just wanted to check if your okay" biglang napabaling ang tingin nya Sa likod ko Kung nasaan Si Sean
"O bro nandyan ka Pala, I guess okay kana Miss Velasquez, exit na ako" bigla nalang tumakbo paalis Si zues na akala Mo may humahabol Ng Kung ano Sa kanya
Napalingon naman ako Kay zues, nagtama ang tingin namin. Nagiwas na ako Ng tingin dahilsa pagkailang
"Seoun were still friends even If I got married right?" Napaupo ako Sa tanong nya, umupo sya Sa gabi konat seryosong tinitigan ang falls tumitig na Lang muna ako Sa falls
BINABASA MO ANG
Never Been HIS Epilogue
Non-Fiction[ON-GOING] Warning⚠️ Matured content read at your own risk A couple who never had their happy ending but had their true love cover made by: carla sales