Ang awkward talaga. Nasaan ba kasi si Ryan? At dahil ako lang ang kakilala dito ni Gab, sumabay siya sa amin tuwing lunch time.
Grabe. Nakakainis talaga yung mga schoolmates ko. Lalo na yung mga babae. Di man lang tinigilan si Gab sa kanilang kalandian. Pati ako nadadamay. Bakit ba kasi siya gwapo? Naku naman. Nakaka-stress na talaga to.
Tinakpan ng dalawang malalambot na kamay ang aking dalawang mata.
"Babe?" Hula ko. Siya lang naman kasi ang gumagawa palagi niyo sa 'kin.
Tinanggal naman yung mga kamay niya. "Miss me?" I nod.
"Gosh. Where have you been?
"Ang OA mo babe. Dalawang araw lang akong absent." Ay oo nga pala. Ikaw talaga Sab.
Nginitian ko lang siya.
"Tara na." Aya niya. Oo nga pala. May klase pa pala ako.
~~~~~~~~~~
"Bree! May naghahanap sa'yo!"
Kailangan ba talagang ipagsigawan Kate?
"Gab. Ikaw pala. Ano kasi, ahm. May lakad pa kasi kami ni Ryan. Mauna nalang kayo ni Stephen." Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya. Tumalikod agad ako.
"Ang gwapo talaga ni Baby Gabby!" Bigla na lang sumigaw si Kate pagbalik ko sa room.
"Anong gwapo sa kanya? E parang bakla naman yun. Nang-iiwan ng wala man lang paalam. Ayan tuloy nasaktan si Bree natin." Love talaga ako nitong si Alice.
"Bahala ka. Basta Team Gabriel ako. At saka, baka may dahilan siya noon." May point naman si Kate. Bahala na si Batman. Sapat na si Ryan sakin.
BINABASA MO ANG
Childhood Friend
Teen FictionThere are things that we don't want to happen but have to accept, things we don't want to know but have to learn and people we can't live without but have to let go.
