1

374 21 6
                                    

Hawksın dilinden
Dabi ile olan karşılaşmamızdan sonra ambulans ile acil bir şekilde hastaneye kaldırılmıştım. Gözlerimi araladığımda ilk gördüğüm şey dark shadow olmuştu. "Uyandu Uyandu hawks sensei uyandı ! " dark shadowun bu sevinç çığlığından sonra yanımda uyuyan tokoyami hemen ayaklandı. "Sensei iyi misin?" zar zor bir şekilde gülümseyeker konuştum. "Tabiki de iyiyim bir iki alev yüzünden tavuk kızartmasına dönüşeceğimi düşünmedin herhalde." Bu sözlerimden sonra gözleri dolu dolu olan tokoyami en sonunda göz yaşlarını tutamamıştı.
O sırada içeriye giren doktor kolumdaki seruma bakarak söze girdi. " Çok yara almıştın elimizden gelen herşeyi yaptık ama şuan savaş olduğu için çok bakmadık kusura bakmayın lütfen. Ve son olarak... Kanatlarınız... Tüm tüyleriniz hatta sırtınızda bulunan çıkış noktaları bile yanmış. Eğer biraz daha geç kalsaydık tamamen yenilenemez bir halde olucaklardı... Şuan bile tamamen iyileşmenin bir buçuk yılı alıcak gibi görünüyor... " N-ne? Tabi ya en başından beri birşeyler eksikti. Peki bu eksikliğin tüylerim olması mı gerekiyordu. O görkemli ve sırf o sevdiği için kıyamadığım tüylerim... Şimdi hepsi o lanet Dabi yüzünden yanmıştı. Buna onu ağır bir şekilde ödeticektim. Bu düşünceler ile gözlerim dolmuştu ve kendimi sıktığımı fark ederek sakinleşmeye çalıştım.
Birden doktorun söyledikleri kulağımda yankılandı. "Hala savaştayız." Hemen ayaklanarak gizli üste ulaşmaya çalıştım. İlk aramam sonuçsuz aldığında lanetler okuyarak tekrardan aradım. Sonunda benim lanetlerimi duyup kesmemi istiyorlarmış gibi aramamız açtılar. Hemen son olayların özetini alarak aynı hastanede olduğumuzu öğrendiğim öğrencilerin yanına gittim. All might ile deku hakkında konuştuktan sonra yeni planımızın temellerini atmıştık bile.
Bir an önce deku yu korumaya alıp aynı zamanda da çok büyük bir yıkımdan çıkmış olan şehri toparlamaya çalışacaktık. Her ne kadar yaralı olsam da küçüklüğümden beri bana hatırlatılan şeyi tekrarladı içten içe "Önceliğim masum halk, önceliğim masum halk, önceliğim..." kaç kere tekrarladığımı bilmediğim bu kelime ile elimden nelerin gelebileceğini düşünüydum.

HabibiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin