The next morning, ganon pa rin ang panahon, medyo makulimlim pero hindi naman siguro uulan. Baka lang naman, pero syempre dapat laging ready kaya magbabaon ako ng payong, mahirap na. I hate rains pa naman, hindi naman totally hates, you know. Ayuko lang maalala ang nakaraan.
Hello, that's already a past. Sabi nga nila "Past is past" daw, but I can't forget. Ikaw ba naman mawala ng lahat-lahat, ewan ko nalang kung mapapasabi ka pa ng "Past is Past" diyan.
It's already Friday, dahil Biyernes ngayon Half-day lang tayo sa school. Kaya need natin mag-ayos ng bahay.
Palabas na sana ako ng kwarto ko ng biglang si Tito na ang nagbukas nito.
"Half-day ka lang ngayon, diba?" Tito ask me.
"Yes, Tito, why po?" Tanong ko saka deritso sa kusina para makapag-almusal na.
"Nothing, nagtanong lang baka kasi may kailangan kang lakarin bukod pa sa pagpasok." Sabi nito habang nakasunod.
Tahimik kaming kumakain ni Tito ng biglang may bumusinang sasakyan sa harapan ng bahay.
Bigla akong napatingin kay Tito, sino kaya bisita nito. Ba't parang hindi ko alam, ah.? Tanong ko sa sarili ko.
Nagtaka siguro si Tito sa naging hitsura ko kaya nagsalita ito.
"It was Matthew, your childhood friend. Do you still remember him?." Sagot ni Tito
Nagulat ako don, it's almost 5 years since nawala siya. Hindi naman totally nawala, they migrate in the US noong maka-graduate kami sa Junior HighSchool. His parents decided to moved their because of their business.
Hayy. Iba talaga kapag mayaman, no? Kahit saan gustong manirahan. Natawa nalang ako sa sarili ko.
"Wait me here, pagbubuksan ko lang siya." Tito's said and walk fast.
When Matthew enter the house, I felt nervous. I don't know why, basta kinabahan ako. May kasalanan ba ko dito? I ask myself again, okey ako na baliw. Hayy
"Pasok ka, Matthew." Saka ito pumasok.
"You still remember Maggie?" Tanong ni Tito sakanya.
"Yes, Sir, the Silly Maggie." Pagkasabi nito saka siya natawa.
"Hey, sa tingin mo ba ako pa rin yung Silly na kilala mo?." Hasik ko dito saka umirap.
"Okey, mataray pa rin." Dagdag niya pa saka lumapit sakin.
Inabot niya sakin yung isang paper bag na hawak niya saka kay Tito naman yung isa.
"Hey, what's this?" Tanong ko saka kunyari tinitignan ang laman ng paper bag.
He tsked, "Hindi pa ba obvious? Pasalubong yan, Maggie, pasalubong, Huh?" Sarkastimo nitong sabi saka may pairap pang nalalaman.
Bakla na ba 'to? Natuluyan na ata e. Hayy
"Nag-almusal ka na ba, Matt?" Tanong ni Tito dito.
"Opo, Tito, kumain na po ako sa bahay." Magalang pa rin talaga sumagot ang shokoy ah.
"You don't want to taste? Luto ni Maggie, pero joke." Tito's said saka tumawa ng pagkalakas-lakas.
Sana talaga ayos lang mga tao ngayon, no? Hayy
"Just kidding, Matt." Dagdag niya saka na naupo para ipagpatuloy ang pagkain.
Dahil tapos naman na 'ko, ako na aasikaso sa bisita daw. Baka naman kasi bwesita itong mokong na to.
Nasa sala kami ngayon, kwento-kwentuhan lang about sa mga nangyayari.
"By the way, kumusta ka, Matt?" Tagal niyo rin sa US, ah.
YOU ARE READING
Rain Drops
RomanceThe story of a 19-year old girl. Isang babaeng pinapalakas ang mismong sarili dahil sa mga naranasan niya sa buhay. Ang laging iniisip ng mga taong nakakasalamuha niya siya'y malakas at matatag. But deep inside, in her heart she was broke. She was...
