If your heart can dream it, then your hands can build it.
-
"No! Sylvester tell me why? Why are you doing this? Why are you giving me hope? Why Sylvester why?!"
Minutes later pero hindi siya nagsasalita. Hindi siya nagsasalita kahit konti. Katahimikan oo na nangyayari dito.
Bakit hindi niya na lang sabihin sa akin? Dahil alam mong mahirap. Mahirap linawin ang mga nangyayari.
Mahirap linawin ang mga bagay sa kanya. Katulad kanina ang sweet at caring niya, tapos galit na galit siya tapos nilalamig siya. Hindi mo ba maintindihan ang ibig kong sabihin?
Inirapan ako nito. hindi ko alam kung bakit. Gusto ko lang siyang tanungin dahil ang daming tanong na tumatakbo sa isip ko na kailangan masagot.
Naghintay ako ng isa pang minuto pero wala. Nilagpasan niya ako at naglakad palayo.
Iyak ako ng iyak hanggang sa wala na akong makita dahil nakaharang sa paningin ko ang mga luha.
*****
Next morning...
Nandito ako sa loob ng sarili kong cottage. Yeah mine coz I gather all the things out of Sylvester's cottage and transfer it here.
Umiinom ako ng kape habang nakatingin sa magandang dagat. Nakakapanibago at kalmado habang nakatingin lang dito. Ito ay nagpapasariwa sa aking isipan mula sa kung ano ang nangyayari. Nakalimutan ko kung gaano kahirap ang aking buhay. At ang mga tanong na bumabagabag sa akin.
Hihigop na sana ako sa tasa ng kape ko nang makarinig ako ng malakas na katok sa pinto. Mabilis ko itong kinuha at binuksan nang hindi tumitingin sa labas.
But then...."MOMMY!!" Tumingin ako sa itaas at sa ibaba at nakita ko ang aking anak na babae kasama ang kanyang mga lolo't lola! Mabilis ko siyang niyakap at hinalikan sa pisngi at labi.
"Baby!!" Tinawag ko din siya at napangiti siya. Hinalikan niya ako sa labi. Ang sweet ng baby ko.
"Sobrang namiss kita mommy!" Umiling siya at pinatong ang ulo niya sa balikat ko habang nakayakap sa akin.
"I've missed you so much too baby. I love you!"
"Baby always and will love you too mommy! Hihi!" Matamis niyang sabi.
Ahhh I'm so happy to have my daughter in my life. Binibigyan niya ako ng lakas para lumaban araw-araw kahit na mahina akong harapin at labanan. But she pushed me to be strong and that she will be there for me.
Laking pasasalamat ko na binigyan ako ng Diyos ng ganitong klaseng regalo. She makes me complete, every time I see her smile it makes my day.
"Ehem!"
Naputol ang aming munting magagandang sandali nang tumahimik ang aking mga magulang.
"Mom Dad," tawag ko at niyakap silang dalawa ng aking anak na babae sa aking mga bisig.
"Lola lolo!" Tinawag niya rin sila at tumawa kami.
"Kamukha mo talaga siya. Lagi kang naghahanap ng atensyon." Sabi ni mama at tumawa. My dad chuckled so me and my daughter pouted.
"See? Mukha kayong kambal."
"Kahit ano nanay/lola!" My daughter and I said at the same time at natawa sa sarili naming hindi nakakatawang jokes.
''So sweety how's our resort?"pag-iiba ni Dad ng topic.
"Well the resort's fine dad and I think we can finish it this week," sabi ko at tinapik niya ang balikat ko.
"I know you can do it. Were so proud of you my precious daughter," sabi niya na ikinaluha ko. niyakap ko siya.
"Salamat, Tay!" sabi ko at tumawa siya. Humiwalay kami pareho at nakita kong ngumiti si mama sa amin.
"Pwede na ba natin syang makita honey?" Tanong nya at tumango naman ako.
