Telefon uzun uzun çaldıktan sonda tam kapatacakken açtı;
Louis:"Ne var?"
Y/n:"Rahatsız ettiğim için üzgünüm ama odamayım ve alt kattan korkunç sesler geliyor tıkırtı sesleri var ve korkuyorum basit bir hırsızlık olayı da olabilir ama eğer müsaitsen gelebilir misin?"sesim gerçekten kısık ve korkuyormuşum gibi çıktı,Louis derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı
Louis:"Sevgilin'i aradın mı?"
Y/n:"H-hayır"
Louis:"Neden?"
Y/n:"Nedeni yok,neyse iyi akşamlar"
Telefonu kapadıktan sonra odamın kapısını kitleyip orda bekledim,aşağıdan kırılma sesi geldi ve düşündüğüm şey olmaması için dua ettim,Dayanamayıp aşağıya indim ve gerçekten o kırılırmıştı!Hemen oraya doğru gittim,Yere oturdum ve bakmaya başladım,Louis ile ilk fotoğrafımız...Parça pinçik olmuştu tam arkamı döndüğümde yüzünü göremediğim siyah kıyafetli biri camdan çıkıyordu koşmak istedim ama daha büyük sorunum vardı...Seramiğin üstüne bastırılmış ilk resmimiz kırılmıştı koşarak bant almaya çıktım yukarı kahretsin koskoca evde bir tane bant yoktu üstüne ceket giyip para alıp hemen dışarı çıktım,çıktığım gibi karşıda Louis vardı yüzümdeki göz yaşları silip çaktırmamak için yavaşça yürüdüm ama Louis bunu yemez emin olamadı ama yanıma geldi;
Louis:"Biri var mıydı?"
Kafamı salladım korkuyormuş gibi
Louis:"Benden sonra birini arayıp çağırdın mı eve?"
Hayır anlamında kafamı salladım,Louis derin nefes alıp konuşmaya başladı
Louis:"Sana ya da evde bir şeye zarar geldi mi?!"
Evet anlamında salladım,beklemediğim bir anda gözüyle tüm vücudumu inceledi
Louis:"Evde bir şey oldu o zaman sende bir şey yok"
Hayır anlamında kafamı sallayıp konuşmaya başladım göz yaşlarımın arasında
Y/n:"İ-ikimizin-"
Louis:"İkimizin?"
Y/n:"İlk fotoğrafı olan seramik kırıldı"bunu dedikten sonra daha çok ağlamaya başladım hıçkırarak
Louis:"Şşş tamam ağlama sen dışarda ne yapıyorsun?"
Y/n:"kırtasiyeden bant alıcam evde yok"
Louis güldü ve eliyle omuzumu tuttu onun bana dokunması içimi rahatlatmıştı
Louis:"Yürü eve" önümde ilerlemeye başlayınca bende ilerledim ve eve geldik
Louis:"Şimdi senin evini senden daha iyi tanıdım için depodaki aletlerin arasında bantta vardı onu alıp geliyorum sen bekle,içeriye doğru yürüdüm ve gene seramik parçalarının önüne oturdum elime bir kaç parça alıp birleştirmeye çalıştım ama olmadı...Louis yanıma gelip oturdu
Louis:"Bak şu iki parçayı ver ama elinde tut"
Alıp tuttum o da şeffaf bantı üstünden geçirdi ve yapıştı!bu şekilde bir sürü parça birleştirdik ve oldu!Mutlu olduğumu göstermeyerek ayağa kalktım ve seramiği yerine koydum o seramik birleşince kendimi güvende hissettim ve Louis'e baktım.
Y/n:"Teşekkür ederim"
Louis:"Bir şey değil"
Dayanamayıp Louis'e sarıldım ama o bana sarılmadı şu an önemli değildi sadece Louis'e sarılmak bana huzur veriyordu bir süre sonra çekildim.
Louis:"y/n benden ayrıldın ve bir gün ortada yoktun her yerde seni aradım ama açtığında ise ayrılalım diyip kapadın?Şimdi de seramik kırıldı diye ağlamanı durduramadı noluyor sana?"
Y/n:"Bak her şeyi anlatıcam ama şimdi değil lütfen,sadece ayrılmam lazımdı ve senden nefret etmiyorum"
Louis uzunca baktı ve evden çıktı,ona bunları söylemek beni mutlu etmişti ama bana karşı hala dolu...
