Vampierenbeet

I

'Ben je nu nog niet uit bed Vanessa?' Het geschreeuw van mijn moeder ging door merg en been. Ik hoorde haar voetstappen de trap op komen en de deur van mijn kamer vloog open. 'Je moet over een uur al op school zijn en je moet nog douchen, eten en je tas inpakken. En je créme moet je ook niet vergeten.

'Ja mam, ik kom eraan. Geef me nog drie minuutjes.'

'Nee, jonge dame. Je had tien minuten geleden al uit bed moeten komen. Je moet zelf gaan fietsen dus dat kost je zeker een half uur.' Mijn moeders stem werd steeds geïrriteerder

'Ik kan ook gaan vliegen. Dan ben ik er in minder dan tien minuten.' Alles wat ik kon zeggen was beter geweest dan dit.

'Vanessa, je weet donders goed dat vliegen verboden is. Weet je wel niet wat er allemaal kan gebeuren. Je kan missch...'

'Misschien wel gezien worden door een mens, I know. Maar waarom kunnen vampiers vliegen als we er niet eens gebruik van kunnen maken?'

'Je kent de verhalen over wat er met de heksen gebeurt was. Eén heks gebruikte magie in de buurt van een mens en alle heksen werden opgespoord en op de brandstapel gegooid.' Even was het doodstil in mijn kamer. 'Kom, anders kom je echt te laat.' Ik stapte uit bed en begon aan mijn dagelijkse ochtend routine. Ik sprong onder de douch, at wat brood, smeerde de crème over mijn huid en vertrok naar school. De crème is de enige manier voor vampiers om buiten te zijn wanneer het licht is. Het is erg belangrijk dat ik om de zes uur een nieuwe laag op mijn huid smeer. Als ik dat niet doe, verbrand ik letterlijk levend.

Ik had de crème dus op en stapte op mijn fiets. Ik had eigenlijk gelijk naar mijn moeder moeten luisteren, want ik moest doortrappen om optijd aan te komen. Met een paar zweetdruppeltjes op mijn voorhoofd, parkeerde ik mijn fiets in de fietsenstalling. Na een paar diepe zuchten, liep ik over het schoolplein richting de hoofdingang van de school. Ik had nog 5 minuten om in mijn eerste les te komen en ik moest nog langs mijn kluisje om mijn jas weg te leggen.

Op hetzelfde moment dat de bel ging, stapte ik over de drempel van het lokaal.

'Precies optijd Vanessa.' Zei mijn lerares Duits. Duits was nooit mijn sterkste vak. Ik zag Sarah zitten op de vierde rij en ze had een plekje voor mij vrij gehouden. Sarah is mijn beste vriendin. We kennen elkaar sinds we in de eerste klas veel lessen samen hadden. Nu zitten we in de derde klas en het einde van het schooljaar komt al in zicht. Vlug liep ik naar Sarah toe en ging snel zitten.

'Goedenmorgen klas.' Begon de lerares. 'Vandaag gaan we verder met het oefenen van leesteksten. Pak allemaal de tekst die jullie gisteren van mij gekregen hebben erbij en dan mogen jullie in stilte verder werken.' Ik deed mijn tas open een deed een poging de leestekst te pakken, maar kwam erachter dat hij er niet inzat.

'Sarah,' zei ik zachtjes, 'kan ik met jou meekijken? Ik ben de tekst thuis vergeten.' Sarah schoof het blad tussen ons in en ik begon op een leeg vel papier de antwoorden te schrijven. Ik keek opzij en zag de nek van Sarah. Uit het niets voelde ik een drang om haar te bijten en haar bloed te drinken. Snel zette ik die gedachte uit mijn hoofd.

'Eum, mevrouw?' Vroeg ik hardop door de klas. 'Zou ik even naar het toilet mogen?'

'De les is net begonnen.' Zei de lerares. 'Vooruit dan maar. Maar je bent snel weer terug.' Ik stond snel op en vertrok naar het toilet. Waarom kwam dit bij mij op? Voor het eerst in mijn leven wilde ik bloed. Nooit eerder had ik er ook maar aan gedacht om bloed te drinken, maar nu, zo uit het niets. Is er iets mis met mij? Mijn ouders drinken nooit mensenbloed. Ik weet dat mijn ouders wel eens gaan jagen op wilde dieren zoals herten of zwijnen en daar dan het bloed uit drinken. Mijn ouders hebben ook altijd gezegd dat een mens bijten erge gevolgen kan hebben. Door één beet kan een mens al sterven. Soms duurt het even, maar het kan ook direct gebeuren. De andere mogelijkheid is dat een mens veranderd on een vampier. Dat gebeurt zelden. Een mens moet dan sterk genoeg zijn om de krachten die het lijf instromen te controleren. Er word gezegd dat de krachtigste vampier ooit een mens is geweest. Niemand weet wie hij echt is en hij houdt zich al jaren schuil. Maar als je een groot probleem hebt, is hij de enige die je kan helpen.

Ik gooide een plens water in mijn gezicht en liep terug naar de klas. Snel ging ik weer verder met de teksten. Een half uur later ging de bel en ik ging samen met Sarah naar de aula. We hadden allebei een tussenuur. Na het tussenuur hadden we alleen nog geschiedenis en daarna was de dag al klaar. Super fijn om op een vrijdag zo vroeg klaar te zijn. Lekker optijd weekend vieren.

In de aula maakte ik samen met Sarah nog snel het huiswerk dat we voor geschiedenis hadden. Het ging over de tweede wereldoorlog. We waren klaar en we hadden nog ongeveer twintig minuten over.

'Wat zijn jou plannen voor na school?' Vroeg Sarah.

'Geen idee. Waarschijnlijk naar huis en weekend vieren.' Ik keek Sarah recht in de ogen aan. Ik mocht mijn blik niet naar haar nek richten. Met nog tien minuten over besloten we op te staan om alvast naar het geschiedenis lokaal te gaan.

'Ik moet nog even langs mijn kluisje om boeken te wisselen.' Zei Sarah. 'Ga maar alvast. Dan zie ik je daar.' Ik knikte en we gaven elkaar een knuffel. Mijn hoofd naast die van haar. Ik voelde dat mijn hart tekeer ging in mijn borstkas. Ik voelde de controle verdwijnen. Ik zag haar nek en voor ik het wist zaten mijn tanden in haar nek.