7.bölüm

25 3 4
                                    

Aysima'nın anlatımı ile:

Saat akşam 5'e geliyodu bende artık kalktım ve taksi çağırmak için telefonumu açtım ama telefonum Eymen,Kaan,Atlas,Özgür ve kızların mesaj ve aram bildirimlerinden geçilmiyordu. Emine'yi aradım ve kimseye bişey söylememeisini ve sahile gittiğimi söyledim kapattım sahile geçtikten sonra bi kafeye gidip bişeyler içerken karşıma biri oturdu kafamı kaldırdığımda eymen olduğunu gördüm tedirgin ve sinirli bi şekilde bana bakıyodu bende gözlerimi devirip telefonumla ilgilenmeye başladım.

Eymen: Güzelim bi bakar mısın?

Aysima: Hı?

Eymen: Nerdeydin

Aysima: Sence

Eymen : Tepede miydin

Aysima: Evet de neden bu kadar merak ettin sonuçta ben sizin yüzünüzden bayıldım ve şuan bu yüzden tripliyim

Eymen: Ne zamana kadar böyle sürer

Aysima: Bilmem 1-2 hafta ay gün bilmem

Eymen: ohoo işimiz var desene

Aysima: Aynen iznin olursa şimdi gidicem

Dedim kalkarken kolumu nazikçe tuttu nereye der gibi bakış attı bende sustum hesabı ödedim. Kulaklığımı takıp sahilde yürümeye başladım hafif hafif yağmur yağmaya başladı. Arkamdan eymenin geldiğini fark ettim ama hiç bozmadan yürüdüm. Yağmur biraz daha hızlandı bende kapşonumu çıkarıp dönmeye başladım duman gurubunun köprü altı şarkısı çalıyodu bende gaza gelip dans etmeye başladım eymen geçmiş gülerek beni izliyodu. Artık çok fazla yağmur yağdığı için eymen ceketini kafama geçirdi ve beni eve bıraktı eve geldiğimde annemle babam salonda oturmuş bwni bekliyolardı annemle babam bana asla kızmazlardı. Babam bana seslendi salona geçtim.

Bsbam: güzel kızım nerdesin sen

Aysima: babacım biraz kafamı dağıtmak istedim ama özür dilerim

Babam: bak güzel kızım sen gençsin eğleniceksin ama biraz daha dikkatli ol güzelim şu haline bak sırıl sıklam olmuşsun hasta olucaksın koş üstünü değiştir.

Aysima: Kızmadın mı

Babam: güzelim bsn sana ne zaman kızdım

Aysima: Aslan babam be

Dedim ve hemen odama çıktım telefonumu şarja taktım kıyafetlerimi hazırladım duşa girdim duruyu yanıma çağırdım ve birlikte filim izlemeye başladık. Duruyla uyuya kalmışız sabah babamın sesiyle uyandık babam bizi hep koğuş kalk diye uyandırır. Kalktık hazırlandık yemek yedik ben saçımı düzleştirmeye üşendim dalgalı açık bıraktım hayvan gibi başım ağrıyodu ilaç içip çantamı ve telefonumu alıp çıktık.

Okula geldiğimizde herkes yerindeydi ama eymen yoktu eymenin çantası burdaydı. Bizim sıranın üstünde bi paket çikolata vardı üstünde de "affet artık be gergin minnoş" yazıyodu eymen hemen içeri girdi bana baktı affetin mi gergin minnoş dedi çikolata benim zaafımdı heleki o gündeysem en büyük zaafımdı ben affetim anlamında kafamı salladım ve sarıldık sıra gelmişti kaan'a işte şimdi o düşünsün dedim çok geçmeden lavoboya gittim saçımı düzelltim elimi yıkadım sırama geçtim karnım çok ağrıdığı için dersi dinleyemedim rengim gitmişti hissediyodum kafamı kaldırdığımda eymen ve ışıl bana bakıyodu noldu anlamında kafamı salladım ışıl bem "beyaz olmuşsun" dedi sessizce bende biliyorum dedim "neden" dedi boşver dercesine kafamı salladım o anlamıştı beni tabi bide eymeni susturmak vardı

Eymen: Noldu aysima

Aysima: yok bişey

Eymen: Noldu hadi anlat

Yeni KolejHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin