Bjorn, adamları görünce dehşete kapıldı. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Nerede oldugunu nasil bu kadar kolay bulamislardi ki?
Kral, Avcilari yok etmisti. Belki sira kendisindeydi ve kral öldürmeden once sorgulamak istiyordu ya da...
Muhafizlardan biri dusuncelerini bolerek, konustu. "Sizi saraya goturmek zorundayiz. Biz zor kullanmadan once, lutfen agactan inin."
Bjorn, onlara kucumseyici bir tebessum gondererek agactan atladi. Dizlerinin ustune duzgun bir sekilde dustugunde, ayaga kalkti ve ellerini silkeledi.
"Kralin beni istemesinin sebebi ne, dostlarim?"
Muhafizlar bu hareketi zaten bekliyor gibiydiler. Bjorn'un beklediginin tam aksine, bocalamadan yanitladilar.
"Bu, ozel bir konu ve kral size oraya gitmeden once bu konu hakkinda bilgi vermemiz yasaklandi. Simdi, bizimle gelin."
Bilmedigini direkt soylemek yerine, dolayli yerden Bjorn'e ulastirmisti. Eger muhafizlar bile bilmiyorsa, neyin nesiydi bu?
Kemerindeki çakiyi kontrol etti ve uzerini aramayan bu toy muhafizlara acidi. Bjorn, kolay teslim olacak bir adam degildi ancak karsisina nedenini bile bilmeden krali almak istemiyordu.
"Oyleyse soyleyin bana, kralin Avcilardan istedigi sey ne? Bunu bilmiyor olamazsiniz."
Pymrnea'dan cok da uzaklasmis sayilmazlardi, bu adamlar orada bulunmus olabilirlerdi.
"Cok soru soruyorsun Avci."
Bjorn ona karsilik vermeden once, ormanin derinlerinden bir ugultu sökup geldi ve Bjorn'un kulaklarinda çınladi. O bunun sokunu atlatamadan, kahkaha ve ciglik sesleri duyuldu. Ardindan da yagmur yagiyor gibi, gokten dusen oklar.
Muhafizlarin atlari rahatsiz olup saha kalkmislar ve kacismaya baslamislardi. Bjorn, korkunun icine sindigini hissetti. Kacmaya calisti ancak oraya sabitlenmis ve omuzlarindan bastiriliyor gibiydi.
Hic bir ok ona denk gelmemesine ragmen, etrafta yuz seklinde kararti gormeye baslamisti. Deliriyordu,delirdigini dusunuyordu. Cakisina uzandiginda, kemerinden cikip ormanin bir tarafina atildi.
Daha sonra yanagina degen bir el hissetti. El, Bjorn'un derisini tirnaklariyla soymaya basladiginda, kendinden gecmisti.
Ve sabah, soyisminin anilmasiyla, ormanin ortasinda uyandi.
Etrafini bocekler sarmisti ve elleri yere civilenmisti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Avcı
Fantasy"Ben avcıyım, sende av. Tuzağıma düştün ve seni yakaladım. Ya benimsin, ya öleceksin." dedi genç adam. Sırıtışı, genç kadının gözlerinden geçen korkuyla daha da genişledi. "Yanılıyorsun, Bjorn. Tuzağa düşen sensin." Sen benim aşk tuzağıma düştün.
