Εκείνο το βράδυ στο δουκάτο, ο Τόμας γνώρισε για πρώτη φορά την αρραβωνιαστικιά του. Η δεξίωση λαμπρή και καλεσμένοι, όλη η αφρόκρεμα του παλατιού. Ο Δούκας υποδέχθηκε τον Τόμας με εγκαρδιότητα. Στο ζευγάρι ως είθισται, δόθηκε η άδεια να αποτραβηχτούν σε άλλο σαλόνι για να γνωριστούν. Δηλαδή σιγά την απομόνωση, στην άκρη της τεράστιας αίθουσας σε δυο πολυθρόνες , με τόσους καλεσμένους να κυκλοφορούν δίπλα τους και γύρω τους, κι εκείνοι καθισμένοι αντικριστά να προσπαθούν να μιλήσουν, να γνωρίσει ο ένας την άλλη.Η αρχοντοπούλα ήταν όντως όμορφη, αλλά τόσο επιφανειακή η ομορφιά της, που την έκανε να φαίνεται κάλπικη. Στις ερωτήσεις του Τόμας πώς περνά τις ελεύθερες ώρες της εκείνη γελούσε- και γελούσε με το παραμικρό με έναν εκνευριστικό ήχο- λέγοντας ότι η κόρη του Δούκα μόνον ελεύθερες ώρες έχει.''Και το φιλανθρωπικό σας έργο; Διάβασμα; Μουσική;'' ήταν ερωτήσεις αβρότητας, αλλά μάθαινε έτσι και με ποιαν είχε να κάνει.''Το φιλανθρωπικό μου έργο; ''χασκογέλασε'' το αναλαμβάνουν άλλοι, δεν διαβάζω ξέρετε, δεν μ'αρέσει να χάνω το χρόνο μου και παίζω κλαβίχορδο*, αλλά μόνο όταν το ζητήσει ο πατέρας, δεν είναι της αρεσκείας μου.''
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
'' Και τι είναι της αρεσκείας σας;''''Να ετοιμάζω την επόμενη τουαλέτα μου για τον χορό που πάντα διοργανώνεται στον κύκλο μας συχνά και τον αναμένω με αγωνία. Αγαπώ το χορό, εσείς;''''Εγώ όχι'' είπε ο Τόμας απότομα και της έκοψε το εκνευριστικό γελάκι όπως επιθυμούσε''Α...όταν παντρευτούμε θα διοργανώνουμε χορούς πολύ συχνά''''Όταν παντρευτούμε θα ακολουθείτε τις αποφάσεις του συζύγου σας'' είπε πάλι αγέλαστος''Είναι δυνατόν; Εγώ, η κόρη ενός Δούκα; Τις αποφάσεις του γιου ενός κόμη; Μα αστειεύεστε σίγουρα'' είπε και σηκώθηκε χωρίς να ζητήσει συγνώμη και ανακατεύτηκε με τους καλεσμένους.Ο Τόμας ήθελε να φύγει τρέχοντας. Αν τον καταδίκαζαν σε θάνατο δεν θα ένιωθε χειρότερα. Τι είναι τούτη που θα πρέπει να ανεχτεί;Η αίθουσα μαρτυρούσε χλιδή και αρχοντιά. Πίνακες και ταπισερί κοσμούσαν τους τοίχους, ενώ αναπαυτικά ανάκλιντρα ξεκούραζαν τους καλεσμένους. Υπηρέτες με στολές επίσημες σέρβιραν κάθε λίγο.Η βραδιά για όλους κύλησε ομαλά και μέσα στο κέφι. Μόνο ο Τόμας ήταν σχετικά αμίλητος. Και βλοσυρός. Και δυστυχισμένος. Ο αδελφός του τον πλησίασε κάποια στιγμή και του ψιθύρισε να υποκριθεί τον ικανοποιημένο, γιατί είναι ολοφάνερη η απέχθειά του. ''Μην ξεχνάς ότι και εγώ ήμουν στη θέση σου και ένιωθα παρόμοια, αλλά κοίτα με τώρα, μια χαρά είμαι με την γυναίκα μου. Θα γνωριστείτε και θα είναι καλύτερα τα πράγματα'' ''Επειδή Φρανσουά δεν είχες γνωρίσει τον έρωτα'' ξέφυγε του Τόμας''Ενώ εσύ; Τον έχεις γνωρίσει;''''..................''Κάτι κρύβει, σκέφτηκε ο Φρανσουά. Ο Τόμας δεν μιλά, άρα έχει κάποια στην καρδιά του. Και για να μην το μαρτυρά σημαίνει ότι είναι απαγορευμένος καρπός. Λες να είναι παντρεμένη; σκεφτόταν ο μεγάλος αδελφός παρατηρώντας τον μικρό να περιφέρεται άσκοπα πίνοντας τα ακριβά ποτά του πεθερού του.
