ကောင်းကင်ကြီးက ငါ့ကိုသူနဲ့တွေ့ဆုံပေးခဲ့တယ်

အပိုင္း(1) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

ရက္စြဲဘယ္ေန့မွန္းမသိတဲ့ မိုးေတြတစ္ၿဖိဳက္ၿဖိဳက္ရြာေနတဲ့ညမွာ သူ႔ကို သစ္လံုးအိမ္ေလးထဲမွာဖြားျမင္ခဲ့တယ္။ Lin ZiHongဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ေလာကႀကီးထဲကို ေရာက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူျမင္ခဲ့ရသမ်ွက သစ္ေတာစိမ္းစိမ္းေတြ ေတာေတာင္ေတြနဲ႔ သားရဲတိရိစၧာန္ေတြပဲ။ အသက္ဆယ့္သံုးႏွစ္မွာ ပါး မား လို႔ေခၚစရာလူေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ကိုယ္တည္းေနတတ္ဖို႔ ေလ့က်င့္ခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒီသစ္လံုးအိမ္ေလးထဲမွာ သူရယ္ ျဖဴလံုးေလးလို႔ သူနာမည္ေပးထားတဲ့ ယုန္ေကာင္ေလးရယ္ တူတူေနတယ္။
ဟုတ္တယ္.....
Lin ZiHongက ဒီတစ္ေတာလံုးရဲ့ တစ္ဉီးတည္းေသာလူသားမ်ိဳးႏြယ္။

*********

ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရက ၾကည္စင္ၿပီးေအးျမေနတယ္။ Lin ZiHongမ်က္ႏွာငံု႔သစ္လိုက္ၿပီး ေဘးဘီၾကၫ့္တယ္။ ခဏေနရင္ သားေကာင္ရွာထြက္ေတာ့မယ္ေလ။

"ဟမ္ ဘာေကာင္ႀကီးလဲ"

ေတာင္က်ေခ်ာင္းရဲ့ ေခ်ာင္းအေကြ့ကမ္းစပ္မွာ တင္ေနတဲ့ သ႑ာန္တစ္ခု။ သူအနီးတိုးၿပီး သြားၾကၫ့္လိုက္တယ္။

ေျခေထာက္ႏွစ္​ေခ်ာင္း လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလဲပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆန႔္ဆန႔္ႀကီး။ ဒီမ်က္ႏွာဒီလိုပံုနဲ႔က.... သူတစ္ခ်က္အေတြးေပါက္ၿပီးလန႔္သြားတယ္။ သူ႔လိုမ်ိဳးေနာက္ထပ္ လူသားတစ္ေယာက္....

Lin ZiHongအဲ့လူကို ကမ္းစပ္ကေနဆြဲတင္လိုက္တယ္။ ရင္ဘတ္နားကပ္ၿပီးနားေထာင္ၾကၫ့္ရသေလာက္ ေသေတာ့မေသေသးဘူးပဲ။ ေက်ာမွာပါတဲ့အထုပ္ကို သူျဖဳတ္ၿပီးဖြင့္ၾကၫ့္လိုက္တယ္။ ႀကိဳးေတြရယ္ သတၲုေခ်ာင္းေကြးေကြးေတြရယ္ အ၀တ္ေတြရယ္ ေနာက္ လက္တစ္ဖဝါးေလာက္စာ မဲမဲအျပားေလးတစ္ခုရယ္ ထြက္လာတယ္။ သူစူးစမ္းသလိုနဲ႔ အဲ့မဲမဲအျပားေလးကို ေလ်ွာက္ထိၾကၫ့္ေတာ့ ရုတ္တရက္ႀကီးလင္းလာေရာ။ ဘာႀကီးလဲ!!!! ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲ အဲ့ေပၚမွာေပၚလာတဲ့ မ်က္လံုးေတြမိွတ္ေနတဲ့အထိရယ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးပံုကိုေတာ့ သူခဏေလာက္ေငးသြားတယ္ဆိုတာ ၀န္ခံရမယ္။ ေနာက္ထပ္ဖြၾကၫ့္ေတာ့ ေခါက္အိတ္ေလးထဲကေန အျပားေလးတစ္ခုေတြ့တယ္။ အေပၚမွာ စာေၾကာင္း စာေၾကာင္းေလးေတြနဲ႔.....