Laatste kans

08.

Geschreven door AjaxLady

'We moeten eigenlijk ook nog kijken voor meubels. Voor op jullie kamer.' Zei Ginnifer. 'Ja inderdaad. Dat zouden we bijna vergeten. We kunnen vanmiddag wel eventjes naar de winkel.' Zei Josh. 'Uhm eigenlijk had ik andere plannen vanmiddag. Maar jullie kunnen wel met Zoey gaan.' Zei Sam. Zoey fronste en ze keek haar zusje verbaasd aan. 'Wat wou je dan gaan doen?' Vroeg Ginnifer.

'Ik heb met Dylan afgesproken.' Zei Sam. 'Dylan? Wie is dat?' Vroeg Josh meteen. 'Een vriend. Hij woont in het weeshuis. Zo kennen we elkaar.' Zei Sam. 'Maar dat is toch super ver reizen? Jij mag niet helemaal alleen zover reizen.' Zei Ginnifer. 'Hoezo niet? Dylan en ik spreken op de helft af.' Verdedigde Sam zichzelf meteen. 'Ik weet niet of dit een slim plan is..' Zei Ginnifer nadenkend.

'Hoezo niet? Jullie zijn mijn ouders niet.' Sam sloeg haar armen over elkaar. 'Sam..' Josh zuchtte. 'Ja wat?' Sam keek het koppel geïrriteerd aan. 'En jij Zoey? Wil jij ook naar Dylan?' Vroeg Ginnifer. 'Nee.' Antwoordde Zoey zachtjes. Josh en Ginnifer keken elkaar even kort aan. 'We bespreken het zometeen nog wel als we thuis zijn.' Besloot Ginnifer.

De rest van de autorit was het stil. Oliver en Hugo sliepen, Digby zat te dutten op de achterbank, Zoey en Sam keken beide naar buiten, Josh lette op de weg en Ginnifer zat achter haar mobiel. Na een tijdje rijden kwamen ze eindelijk thuis. Sam stapte meteen uit de auto en ze liep weg.

Zoey wou achter haar zus aanlopen maar Josh hield haar tegen. 'Laat haar maar. Haal jij Hugo maar uit de auto.' Zei hij. Zoey knikte en ze opende de portier van de achterbank. 'Hugo, wakker worden.' Zachtjes schudde ze de kleuter heen en weer. Hugo opende zijn ogen. 'We zijn thuis.'

Dat liet de kleuter zich geen twee keer horen want hij was meteen klaar wakker. Hij deed de gordel los en hij sprong de auto uit. Ondertussen had Josh Oliver wakker gemaakt en Ginnifer liep met Digby. 'Kan jij de deur open maken?' Josh gaf de huissleutel aan Zoey. Zoey knikte en ze liep naar de voordeur waar Sam al ongeduldig stond te wachten. Zoey maakte de deur open en Sam liep meteen naar binnen.

'He Sam. Wacht.' Zoey rende achter haar zus aan. Sam was meteen naar de logeerkamer gerend en had de deur voor Zoey haar gezicht dichtgegooid. Zoey opende de deur. Sam zat op het matras waarop ze vannacht had geslapen. 'Rot op Zoey.' Mompelde Sam. 'Waarom heb jij ineens met Dylan afgesproken?' Vroeg Zoey. 'Waarom niet? Dylan is mijn beste vriend.' Zei Sam. 'We hebben hem gisteren nog gezien.' Zei Zoey. 'Boeiend. Ik moet toch met iemand kunnen praten over alles.' Antwoordde Sam schouderophalend. 'Maar dat kan toch met mij?' Gekwetst keek Zoey haar zus aan.

'Sorry Zoey, maar met dit soort dingen praat ik liever met Dylan.' Zei Sam. Zoey beet op haar lip en ze liep de kamer uit. Beneden in de woonkamer waren Oliver en Hugo aan het spelen. 'Zoey, ga je mee in de tuin spelen? We gaan een hut maken.' Riep Oliver. Zoey glimlachte zwakjes. 'Oké.'

Oliver, Hugo en Zoey liepen de tuin in. Ondertussen was Josh naar de logeerkamer gelopen waar Sam nog steeds zat. Josh klopte op de deur. 'Hey, kom je even mee naar beneden? Ginny en ik willen met je praten.' Zei hij. Sam stond op en ze liep samen met Josh naar beneden. Ginnifer zat al aan de keukentafel te wachten. Sam ging tegenover haar zitten.

'Wat willen jullie?' Vroeg Sam. 'Je mag van ons vanmiddag naar Dylan maar dan willen we wel wat dingen met je bespreken.' Zei Ginnifer. Sam kreeg een glimlach op haar gezicht. 'Maar je deelt je locatie met ons zodat wij kunnen zien waar je bent.' Zei Josh meteen. 'Zijn jullie bang dat ik verdwaal ofzo?' Vroeg Sam. 'Nee, dat niet. We willen gewoon weten waar je bent. Als er dan wat is kunnen we jou kant op komen.' Legde Ginnifer uit. 'En we willen dat je voor acht uur thuis bent.' Zei Josh.

'Acht uur al?' Riep Sam uit. 'Het word al vroeg donker en er lopen rare mensen rond in de stad. Acht uur thuis en geen tel later.' Zei Ginnifer. Sam zuchtte. 'Is er nog meer?' Vroeg ze. 'Ehm ja. Wat voor kleur wil je je kamer verven? Wij gaan met z'n alle vanmiddag naar de winkel en we willen ook wat voor jou meenemen.' Zei Josh. Sam dacht even na. 'Doe maar wat. Het maakt mij niet uit.'