Laatste kans

10.

Geschreven door CharmingsHook

Sam stapte de trein in en ze ging zitten. Ze sloeg een diepe zucht. Ze was blij dat ze nu eindelijk alleen was. Josh en Ginnifer bedoelde het vast allemaal goed hoor maar ze zaten haar ze op haar hielen.

Na een tijdje in de trein te hebben gezeten was ze eindelijk op de locatie waar ze hebben afgesproken. Sam ging op een bankje in het parkje zitten en stuurde Dylan een appje om te zeggen dat ze was aangekomen. Op datzelfde moment zag ze een jongen met bruin haar haar kant op lopen. Dat zal Dylan wel zijn dacht ze.

'Hey Dylan hoe is het?' Vroeg Sam en ze liep naar hem toe en deden een handshake. 'Gaat goed met jou?' Vroeg Dylan aan Sam. 'Gaat wel.' Antwoordde Sam schouderophalend. 'Vertel eens wat is er?' Vroeg Dylan. Ze gingen met z'n tweeën op een bankje zitten. 'Ze bedoelen het vast goed allemaal hoor maar ze drammen zo door.' Antwoordde ze. 'Wie dat nieuwe gezin waar je nu woont?' Vroeg Dylan weer. Sam knikte. 'Eerst mocht ik niet eens naar je toe.' Zuchtte Sam. 'Het komt vast allemaal goed, ze zijn gewoon bezorgd.' Zei Dylan. 'Ja vast..'

Dylan en Sam liepen door de stad totdat Dylan tegen haar aanstootte en zei: 'is dat niet je pleegvader daar op die poster aan de muur?' En inderdaad nu zag ze het zelf ook. 'Ja klopt dat is Josh. Hij zei dat hij acteur was maar dat hij zo bekend is wist ik zelf ook niet.' Antwoordde ze. 'Je boft met hun als pleegouders hoor.' Zei hij weer tegen Sam. 'Ja het zal wel.' Zei ze weer schouderophalend en het tweetal liep weer verder.

'Zullen we gaan voetballen?' Vroeg Dylan toen ze langs een groep voetballende kinderen liepen. 'Ja prima maar waar wil jij een bal vandaan halen?' Vroeg Sam. 'Nergens, we gaan gewoon met hun meedoen.' Antwoordde hij.

Dylan liep naar de groep jongens toe om te vragen of ze mee konden doen, een grote jongen antwoordde dat hij wel kon doen maar Sam niet want meisjes konden niet voetballen vond hij. Sam hoorde dat en zei: 'moet jij eens opletten! Of ben je soms bang dat ik een doelpunt bij je maak?'

'Oké vooruit, laat maar zien wat je kan.' Antwoordde de jongen. De groep verdeelden zich in twee teams en het wedstrijdje begon. Bij een van de eerste keren dat Sam de bal kreeg dribbelde ze langs drie grote jongens en schoot de bal naar Dylan die toen scoorde. De twee vlogen elkaar in de armen en de andere jongens gaven Sam een high five.

Zo ging het nog wel een tijdje zo door totdat Sam even op haar telefoon keek om te kijken hoelaat het was, tot haar grote schrik zag ze dat ze zeven gemiste oproepen had van Ginnifer en drie van Josh. Sam was natuurlijk helemaal vergeten om haar locatie te delen, dus besloot ze om Ginnifer even snel een appje te sturen om te zeggen dat ze oké was en stopte daarna snel haar telefoon weer weg.

Na een uur was iedereen dood op en besloten Sam en Dylan om even wat eten te halen bij een snackbar dicht in de buurt. Toen de twee weg wilden gaan rende een van de jongens naar Sam toe en hij zei: 'sorry dat ik zei dat meiden niet konden voetballen, want jij bent echt heel erg goed.' Sam glimlachte en ze zei: 'Dankjewel.' en vervolgens liepen ze weg.

Sam en Dylan gingen op een bankje zitten met allebei een bakje patat in hun handen. 'Hoelaat moet je thuis zijn?' Vroeg Dylan 'om acht uur.' Antwoordde Sam. 'Dan zou ik maar opschieten het is al half acht!' Zei Dylan. 'Shit. Dat red ik nooit meer, nu zullen ze wel weer boos worden.' Zuchtte Sam en ze at haar bakje als een speer op.

Daarna gaf ze Dylan een knuffel. 'Je komt snel maar eens langs.' Ze keek de jongen aan. 'Ja, is goed! We appen nog wel. Ga nu maar gauw naar het station en wees een beetje lief voor je pleegouders.' Sprak Dylan haar toe. 'Ja, komt goed.' Antwoordde Sam. In een snel tempo liep Sam weg,

Toen Sam eindelijk bij het station aankwam zag ze de trein die ze moest hebben recht voor haar neus vertrekken. Nu kom ik nooit meer op tijd thuis. Ze besloot om op het station te wachten tot er een nieuwe trein kwam, dat zal dan pas om half negen zijn. De klok sloeg acht en meteen werd ze gebeld door Josh dit keer nam ze maar wel op.

'Hey Sam waar ben je nou?' Vroeg Josh door de telefoon. 'Ik heb mijn trein gemist' vertelde het meisje op een zachte toon. 'Geen zorgen, waar ben je? Dan kom ik je wel even ophalen.' Zei Josh. 'Op het station maar ik pak de volgende trein wel. Komt goed.' Antwoordde Sam. 'Nee hoor, niks daarvan ik laat jou niet zo lang alleen zitten. Ik kom er nu aan.' Josh hing de telefoon op. Misschien had Dylan wel gelijk en waren haar nieuwe pleegouders helemaal zo slecht nog niet dacht Sam bij zichzelf..