Gece Yürüyüşleri //girlxgirl

2

"Sen ne düşünüyorsun Özgür?"

Özgür konuyu takip etmeyi unutmuştu. İçeriden sadece kıvırcık saçlarının bir kısmı gözüken kadını düşünüyordu. Anlamsız gözlerle arkadaşlarına baktı.

"Dinlemedim."

Birasından bir yudum alıp ayaklandı. Tuvalete doğru ilerlerken kıvırcık saçlı kadın aceleyle yanından geçti. Kokusu ilk o zaman burnuna geldi. Özgür olduğu yere saplandı. Sol gözünden bir yaş süzüldü. Bedenini artık kontrol edemiyordu. Kokunun kaynağını istiyordu.

Kıvırcık saçlı kız Özgür'ün farkında değildi.

Özgür hayata dönüp hızla tuvalete girdi. Aynadaki görüntüsüyle bakıştı bir süre. İlk defa kendini eleştiriyordu. Elleri saçlarını buldu. Kısa saçlarını dağıttı. Sonra düzeltti. Sonra yine dağıttı. Sonra yine...

Dakikalar onun aynanın önünde kendisiyle uğraşmasıyla akıp geçiyordu. En sonunda tuvaletin kapısı açıldı. Özgür kapının açıldığını fark etmemişti bile.

Kıvırcık saçlı kız Özgür'ü bu halde görünce şaşırmıştı.

"Bence gayet iyi gözüküyorlar."

Özgür genç kadının sesini duyunca kendine gelip paniklemişti. Şaşkın halleri Açelya'yı güldürmüştü. Bir adım yaklaştı ve ellerini Özgür'ün saçlarında gezdirdi.

"Şimdi çok daha iyi."

Açelya gülümseyip tuvaletten çıktı. Özgür şaşkınlığını atamamıştı. Ancak az önce saçlarında dolaşan elleri düşündükçe gülümsemeden duramıyordu.

Dudaklarındaki sırıtmayla masaya geri döndü. Arkadaşları bu minik gülümsemeyi görmüşlerdi.

Gece bitiyordu. Bardaki sandalyeler yalnız kalana kadar oturdu kalabalık arkadaş grubu. Açelya son toparlamaları yapıp genç arkadaşların yanına geldi. Herkes ayaklandı.

Özgür, Açelya'nın da onlarla geleceğini anladığında gülümsemesine engel olamamıştı.

Dar sokağa çıktılar. Özgür arkadan takip ediyordu arkadaşlarını. Birkaç dakika sonra birisi yanında belirdi.

"Saçların rüzgarda da çok güzel duruyormuş."

Açelya omzunu yanındaki genç kadının omzuna vurdu. Birlikte güldüler.

"Saçlarım, sen onlara dokunduktan sonra güzelleştiler."

"Sizi utangaç sanmıştım, affedin beni. Hiç de değilmişsiniz meğer."

Özgür sakince elini Açelya'nın eline uzattı. Parmakları bileğinden usulca elinin içine kaydı. Parmaklarını kenetlediğinde gözlerini Açelya'nın gözleriyle birleştirdi.

"Gece, ellerin üşümesin."

Sakince önüne döndü. Açelya hızlanan kalbine anlam veremiyordu. Ancak ellerine döndüğünde hızlanan kalbi huzur bulmuştu. Dudaklarından silemediği gülümsemeyle o da önüne döndü. Yol boyunca el ele yürüdüler.