BENİM RUHUM SENSİN

BRS -3

Zar zor taşıyarak  arabaya bindirdim şapkalı oğlanı.Eve yakındım ama yinede arabayı hızlı sürdüm çünkü her an şoka girebilirdi.Arabayı sürerken Semih abiyi aradım.Telefonu ikinci çalışta açtı.

-Alo Semih abi.Çabuk bahçeye çık.-

Dedim.

-Bir şey mi oldu Sıla?Çabuk bahçeye çık da ne demek?-

Dedi.

-Sen çık bahçeye Semih abi.Gelince görürsün.-

Dedim aceleyle.

-Peki tamam.-

Dedi ve kapattı.Sesinden endişelendiği belliydi.Ben ilk kez böyle davranıyordum ne de olsa.Hızlı bir virajla bahçe kapısından girdim.Arabayı durdurup hemen arabadan indim.Semih abi koşarak yanıma geldi.Şapkalı oğlanın olduğu taraftaki kapıyı açtım.Semih abi oğlanı görünce anlamaz gözlerle baktı.

-Uyuşturucu krizi.-

Diyerek durumu izah ettim.Semih abi anladım der gibi kafasını salladı ve oğlanı sırtına alıp eve taşıdı.Birce abla oğlanı görür görmez durumunu anlamıştı.Çünkü eskiden o da bir bağımlıydı.Ve bağımlıların nasıl göründüğünü bilirdi.Çökmüş,harap ve bitik…Semih abi salondaki koltuğa yatırdı oğlanı.Birce abla gereken malzemeleri almaya gitti.Çok düşük doz uyuşturucu verecektik.Bu da krizini sonlandırırdı.Koltukta boylu boyunc a yatan oğlana baktım.Bardayken yüzüne pek dikkat etmemiştim.Daha çok gözlerindeki o derin bakış dikkatimi çekmişti.Şimdi dikkatlice bakınca sert yüz hatlarına sahipti.Sol kaşında yara izi vardı.Göz altları uyuşturucudan dolayı mordu ve halkalıydı.Saçları siyah ve dağınıktı.Tam bir serseri gibi görünüyordu kısacası.Birce abla gelince oğlanı incelemeyi bıraktım.Birce abla şırıngayı paketinden çıkarırken eli tir tir titriyordu.Semih abide bunu fark etmişti.Uyuşturucu  bağımlılığından kurtulmuştu Birce abla.Ama uyuşturucu görmek onun sinir krizi geçirmesine sebep oluyordu.Çok bile dayanmıştı.Birce ablanın elinden şırıngayı aldım ve ona anlayışlı gözlerle baktım.Semih abi oğlanın kolunu sıyırdı.Uyuşturucuyu şırınganın içine koyduktan sonra hızlıca oğlanın koluna batırdım.Titremesi yavaşlamaya başlamıştı.Bir iki dakika sonra tamamen dururdu.Hemen boş şırıngayı falan ortadan kaldırdım.Birce ablanın daha fazla kötü hissetmesini istemiyordum.Semih abi bana döndü.

-Birce odaya götür.Uyusa iyi olacak.Bende oğlanı misafir odasında taşıyayım.-

Dedi.

-Tamam.Sabah onunla ben ilgilenirim.Deliksiz uyuyacağına eminim.-

Dedim.Semih abi minnetle gülümsedi.Birce ablanın yanına gidip omuzlarını hafifçe sıktım.Gözünden bir damla yaş düştü.Bakışlarını yerden bana çevirdi.

-Uyuşturucuyu artık istemiyorum ama onun etkisindeyken yaptıklarım…-

Dedi ama devamını getiremedi.Getirmesine de  gerek yoktu.Devamını  çok iyi biliyordum.Birce abla daha çok ağlamaya başladı.

-Hadi artık uyumalısın.-

Dedim.Birce abla burnunu çekti ve ayağa kalktı.Sarsak adımlarla merdivenlere yöneldi.Semih abi oğlanı çoktan götürmüştü.Birce abla bir iki basamak çıkmıştı ki bana döndü.

-Rana ya bakar mısın?Uyanmıştır belki.-

Dedi buruk bir ses tonuyla.Tamam anlamında kafamı salladım.

-İyi uykular Birce abla.-

Dedim.Dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı.

-Umarım iyi bir uyku olur.-