TANRIYA YAKIN

Hissizleştim, herkes gibi ben de hislerimi kaybettim. Huzursuzum eğer o kafamın içindeki mırıldanmalar olmasa daha huzurlu olurum sanıyordum, olmadı..

Bu dünyada masumiyeti bulabileceğin canlılar sadece, hayvanlar ve çocuklar. Büyüyen her şey gözümde küçülüyor. Aklıma mukayyet olmasını dileyebileceğim bir Tanrı varsa ve beni duyuyorsa tam zamanı..

Hayatım boyunca dilediğim şeylere bakıyorum, ne kadar da umurumda değilmiş halbuki.. Beni yaşatan şeyler sandığım, umutlarım, sevinçlerim, hayallerim ne kadarda alakasızmış. 

Ben ölmeden, tekrar tekrar ve tekrar doğuyorum.. Ben her ölmediğimde ne kadar da çok düşünüyormuşum meğer, ne çok istiyormuşum bir anlam bulmayı.. Şimdiyse "Ne önemi var ki ?" diyorum, en canlı halimle..

Annesini kaybetmiş yavru bir kedi, kendi bokunu kuma gömüyor, ona bunu kimse göstermedi.. Gülüyorum, ağlıyorum, sese değişik tepkiler veriyorum bana bunları kimse göstermedi.. Tanrının bize bir öğüdü olsaydı "Neden yaşıyorsan yaşa ama aradığını bulamayacaksın bunu bil" derdi.

Gizem yaratacak bir tip değil onu yakından gördüm. Sanırım ne o bizi anlayabilir ne de biz onu.. İşin acı tarafı da bu. Hepimiz yalnızız. Koca evren ne kadar da büyük, ne kadar da boş.. Aslında bir güneş sistemine yetermiş tüm bu kahır, tüm bu ızdırap. 

Dünya, misafirlerine hiç bir zaman neden kalıyorsun demedi, Tanrı ise neden ölmüyorsun. Cevabı kimde saklıysa o kaçtı, Prometheus yandı, şeytan yandı bir tek melekler bu rüyayı kendileri için iyi olacaksa kabul etti. 

Her canlının olduğu gibi İnsan birbiri için yaratılmamıştır. Ne kadar aç kalabilirsin ? Ne kadar uykusuz kalabilirsin ? Ne kadar susuz kalabilirsin ? Ya tehlikeyle yaşarsın yada tehlikeden kaçarsın. Doğanın kanunu bu. 

Bu yalnızlık senfonisinde politikacılardan dürüst olmasını mı bekliyorsunuz ? Onlar sizin beklediğiniz sözleri sarf edecek umut tacirleri, tıpkı sizin gibi kendileri için yaşıyorlar. Karşılığında daha iyi bir şeyiniz yoksa, tanrıdan veya insanlardan bir şey beklemeyin..

Anlaşma şöyle, tüm ömrünü kendin için garanti olmayan ama başkalarını sağlama alan şeylere ver ve hiç bir kanıtı olmayan mükafatın için bekle.

Cehennemde yalnızlaştık, cehennemde hissizleştik, cehennemde düzelmedik, bir daha dünyaya gelsek bu düzenin devam ettiricisi olacağız. Tanrıya yalvarıp, bir ton günah çıkarsak aynı pisliğe bulaşacağız. Biz buyuz, koca bir evren koca bir ayna.. Biz bu kaosun yansımalarıyız.

Her birimiz potansiyel olarak en harika şeyler olsak bile asla düzelemeyecek hastalıklarımız var. Bizler kendimizi tanımamazlıktan geliyoruz, halbuki bu rüyayı beraber kabusa çeviriyoruz.

Uyanırken tanrıya yakınım, uyurken yarına.. Bir gün tam tersini düşünürsem eğer yaşlanmışımdır ve yine aynıyımdır.