-ու՞ր ես,զանգը ուր որ է կհնչի,իսկ դու դեռ չկաս
-շուտով այդտեղ կլինեմ-շնչակտուր ասաց տղան
-այսքան ժամանակ բոլոր ուսուցիչները գովել են քեզ, եթե հանկարծ ուշանաս կմոռանաս, որ կգովեն նորից
-Հոսոկ ասեցի չէ, գալիս եմ ուղակի գիշերը լավ չեմ քնել, առավոտյան քնել էի
-լավ Չիմին միայն արագ,ես չեմ ուզում, որ դադարեն գովել քեզ
-լավ-անջատեց հեռախոսը
Շատ չանցած արդեն դպրոցում էր։Մտնելով ներս շտապեց դասարան
-Հոսոկ ես եկա-շնչակտուր ասաց տղան, գրքերը դրեց սեղանին, պայուսակը դրեց աթոռին և նստեց շունչ քաշեց-այ ինչ սարսափելի գիշեր էր
-այդ ինչու էր սարսափելի-հարցրեց մեծը-վախենալու ֆիլմ ես դիտե՞լ
-վախենալու երազ-արագ ասաց փոքրը
-քանի ժամանակ կա, կարող ես պատմել
-ուրեմն ես տանն էի-սկսեց պատմել, վերջում փակեց աչքերը-ինչի,ինչի,ինչի ես ննման երազ տեսա, ինչի հենց նա այլ ոչ թե մեկ ուրիշը
-դասերից հետո կգնամք տուն կխոսենք
-լավ Հոսոկ-բացեց գիրքը,սկսեց կրկնել
Յունգին ով այս ամենըլսում էրհեռվից պատուհանին հենված,քմծիծաղ տվեց։Առաջին դասը ավարտվեց։Ոմանք գնացին դուրս, իսկ ոմանք մնացին դասարանում։Նրանց մեջ էին մտնում երկու ընկերները՝ Հոսոկը և Չիմինը։Երկուսն էլ նստած էին դաս էին կրկնում
-Յուն գնում ենք բուֆետ չե՞ս գա-ասաց Թեն
-ոչ Թե,երկուսով գնացեք հետո կմիանամ ձեզ
Այլևս ոչինչ չասռցին երկուսը դուրս եկան գնացին, իսկ Յունգին կամաց,բայց հստակ քայլերով մոտեցավ Չիմինին
-տղա-ասաց նա,ինչից և՛ Հոսոկը և՛ Չիմինը բարձրացրին գլուխը-Հոսոկ մեզ մենակ թող
-ի՞նչ,ինչի՞-զարմացած հարցրեց Հոսոկը
-շատ չե՞ս խոսում, ասացի գնա
-լավ էր էլի-կանգնեց- ես Չիմինին մենակ չեմ թողնի, կամ ասս ինչ ասում ես իմ ներկայությամբ, կամ ցտեսություն
-լավ էլ դուխդ տեղնա-ուզում էր շարունակեր,բայց ներս մտավ ուսուցիչը
-Հոսուկ շտապ արի
Հոսոկը առանց մի բան ասելու վազեց ուսուցչի հետևից։Յունգին քմծիծաղ տվեց, նայեց տղային։Չիմինը նկատելով, որ դասարանում մենակ են մնացել՝ վախեցավ,բայց փորձեց ցոյց չտալ։կամաց ձեռքից դրեց գիրքը և կանգնեց Յունգիի դիմաց
-ասում ես, այդ ի՞նչ երազ ես տեսել իմ հետ կապված-քմծիծաղով ասաց
-ի՞նչ, դու որտեղից գիտես որ-ուզում էր խոսել, բայց կանգնեցրեց նրան դասարանցու ձայնը
-դա կապ չունի, ասա, կուզե՞ս երազդ իրական դարձնեմ
-ի՞նչ,տղայի աչքերը լայն բացվեցին, որից հետո, երբ ուշքի եկավ,հրեց տղային-ինչեր ես խոսում, քեզ նորմալ պահի
-դու-բարկացած բռնեց ձեռքը-ինչպես համարձակվեցիր հրել ինձ-սեղմեց ձեռքը
-թող ցավեցնում ես-տղան արդեն չկարողացավ թաքցնել, հոսեցին արցունքները
Յունգի նկատելով տղայի արցունքները,քմծիլաղ տվաց և թողեց ձեռքը
-դու պատասխան կտաս սրա համար, երազիդ պահով էլ մտածիր, գուցե ուզես որ իրական դառնա-ևս մեկ քմծիծաղ տվեց և դուրս եկավ դասարանից, թողնելով Չիմինին մենակ։
Ավարտվեց դասերը։Չիմինը դասարանում մենակ նստած էր,սպասում էր Հոսոկին որ գաև գնան սրճարան։Շատ չանցած եկավ Հոսոկը
-Հոսոկ ուր գանցիր, ինչի ինձ մենակ թողեցիր նրա հետ, ինչի չեկար, ուր էիր այսքան ժամանակ
-ստոպ-կանգնեցրեց տղան-Չիմին, եթե թույլ կտաս,թող շունչ քաշեմ
-թողնում եմ-ասաց և 5 վայրկյան հետո ասաց-ըհմ քաշեցիր դե ասա
-այշ,գնանք սրճարան համ քաղցած եմ,համ էլ մեկ բաժակ թեյը չէր խանգարի
-ոչ, ասա ուր էիր, իբչ էր եղել
-գնանք կպատմեմ-վերցրեց պայուսակը առաջ ընկավ
-հեյ սպասիր բա ես-Չիմինը նույնպես վերցրեց պայուսակը և շտապեց տղայի հետևից
-դու անուղելի ես-փնփնթաց Հոսոկը և գնացին սրճարան
Ահա և մաս 2, կներեք ուշացնելու համար, հաջորդ մասը կախվածա ձեզնից ինչքան շատսրտիկներ տաք ինձ ետքան շուտ կգցեմ հաջորդ մասը, սխալներիս համար կներեք,ժամանակ չկա որ ստուգեմ, սպասում եմ կարծիքների և սրտիկների❤
YOU ARE READING
ԽԱՂԱԼԻՔ...
FantasyՊատմությունը պատմում է երկու հերոսների մասին,ովքեր սովորում են նույն դասարանում։ Խիստ չդատել, սա իմ առաջին ֆանֆիկն է