𝐑𝐎𝐒𝐄 | "Hayaller gerçekliğe açılan birer kapıdır."
↪ Creepypasta X Reader oneshot, hedcanon tarzı şeyler.
---
↪ Kitapta geçen oneshot, hedcannonların bir çoğu bana ait değildir.
---
↪ Kitabın yarısı çeviridir.
---
↪ Kitap her geçen gün güncell...
Bir kaç gün bölüm atmadım neredeyse hiç yeni okunma veya oy almamış.
Emek veriyorum ve emek vermeyen insanlar daha çok okunma alıyor.
Eğer istediğiniz şey cringe bir wattpad hikayesi yada 30 bölüm olan ama hepsinde neredeyse aynı şey olan bir hikayeyse söyleyin.
Bu kitabı okuyan kişi eğer oy vermiyeceksen kitabımda olmana anlam yok.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir kazada derin uykunuzdan uyandınız, yatak odanızın etrafına baktınız, bunu yapan kişinin eşiniz olduğunu varsaydınız, ama o hemen yanınızda, uyuyor.
Başka bir kaza oldu, korku göğsünüzde hızla birikiyordu, ne yapmalısınız? Eşinizi uyandırın ve davetsiz misafirle yüzleşmesini söyleyin? Ya davetsiz misafir silahlıysa?
Başka bir patlama duyuldu, ayaklarınızı yataktan sallamadan önce yutkundunuz, ses çıkarmamaya dikkat etmeye çalıştınız. Yavaşça kapınıza doğru yürüyün, davetsiz misafirin yakın olmadığından emin olmak için dışarı çıkın. Dikkatli bir şekilde dışarı çıktınız ve tehlikeli olan her şey için keskin bir kulak ve keskin bir göz tuttuğunuzda gölgelerin içinde kaldınız. Ses çoğunlukla mutfaktan geliyor, ama daha ileri gitmeden önce, kendinizi korumanıza yardımcı olacak her şeyi aramak için yatak odasına gittiniz. Ama hiçbir şey bulamadın ya da düşünemedin.
Dışarı çıktınız ve bir kaza duyulduğunda korku yükseliyordu, şaşırtıcı bir şekilde eşiniz henüz uyanmadı. Çıkıp, yavaş yavaş panik kendinizi tutmak için nefes tamamen ortadan kalktı mı. Attığınız her adımda sesler daha yüksek ve daha yüksek sesle geliyordu, ne olduğunu görmek için köşede durup baktınız.
Ecza dolabına bakıyordu ve cebine biraz koyuyordu ya da yere bırakıyordu. Gözlerin genişliyor ve ne yapacağını bilmeden dudağını ısırıyorsun. Seni gördüğü düşüncesinden korkarak duvara yaslandın.
Ama sesler durdu.
Kanın soğuk koşarken ayak sesleri daha yakın ve daha yakın geliyor duydun, tüyleriniz diken diken oluyor. Kalp atışlarınız hızlı ve yüksek sesle çarpıyordu, boğazınızda hava yakalandı. Hareket etmekten korkuyor, nefes almaktan korkuyor.
Ama ayak sesleri de durdu. Tek duyduğun klimanın yumuşak bir şekilde mırıldanmasıydı.
Aniden, bir el omzunu tuttu, seni yere doğru çekti ve çığlıklarını örtmek için elini kullandı. Donuk sarı ceketi ay ışığından parlıyordu, yüzü kırmızı üzgün bir yüze benzeyen bir maske ile kaplıydı.
Cebinde bir şeye uzandığını gördün, bir bıçak çıkardı, böylece çığlıklarını daha yüksek sesle yaptı, tam da vurmak üzereyken.
"Ne olacak!?" Gözlerini, davetsiz misafirin üstesinden gelmeye hazır olan eşine dikmek.
Kan sıçradı ve yanağına ve pijamalarına indi, yüzü şokla dondu, kan dudaklarına döküldü ve yere düştü. Sanki kanın hareket etmeyi bıraktı, davetsiz misafir elini çekti. Kan sırılsıklam oldu.
Çığlık atmak için ağzını açtın, ama sana baktı, yine ağzını eliyle kapattı. (E/c) gözlerin silaha bakıyor. Ben zayıf bir daha seni görmek bile onu istiyor, ona saldırmak için bekleyen yoktu çünkü gözyaşı dökmek için tehdit edildi, onlara kapalı.
Asla geldi.
Gözlerini açtın ve o orada daha uzun, o gitti. Yavaşça oturdun ve etrafına baktın, karanlık ve sessiz. Rüzgar, kırık pencereden içeri girdi ve girdiği gibi dışarı çıktığını düşünüyordu.
Derin bir ihtiyacın ve vurma kalbinin üzerine elini tutarak havada nefes.
Bir kez daha etrafına baktın, eşinin kendi kan birikintisine yattığı zaman ağlamaya başladın.
Polisi aramak için telefonu bulmak için acele ettin, ölmüştü. İçeri girmeden önce kesmiş olmalı, elini tuttun, tatlı bir şey fısıldadın.
Sonunda, ölümüne kaydığını hissettiğinde çığlık attın.
