Possessive Series #2: Ruiz Ganner Sandiego

Chapter 9

" what do you think you're doing? ano na Naman ang eksena mo ngayon?"

Hindi ako nito pinansin at nanatili lang ang tingin sa ulo ko. 'Bastos talaga', ahh, He was judging me,

" Hindi ka Naman ata bobo para Hindi mahulaan ang condition ko. "  I don't know what to say next, I can even taste the bitterness rolling in my tongue. ' Ngayong Alam na nito ang kalagayan ko, aalis na kaya Ito? iiwan din ba ako nito tulad ng tatay ko? maybe yes..

Nowadays, People were so judgemental. Masakit ang hagupit ng Reyalidad Lalo na sa tulad ko, Akala Nila ay perpekto sila Dahil lang sa may kapansanan ang iba  tulad ko..

" I'm not stupid but I'm really going insane, "  Pagkaraan ng ilang minuto ay sumagot Ito at dumeritso ang tingin sa mga mata ko. His gaze were so swallowing and deep like he can see my soul. " Matagal ka nang baliw, magtataka pa ba ako?" Mapait akong ngumiti at tumitig sa kawalan..

" Tahimik ang buhay' ko rito, Pero Bigla ka nalang sumulpot. Ngayong Natuklasan mo na ang kalagayan ko, Pwedi ka na sigurong bumalik sa inyo."  May pait akong nararamdaman sa bawat Salitang binibitawan. I admit, my heart fluttering just to see him, My heart beat drastically by his presence. Malaki na ang epekto nito sa sistema ko..

Mahirap kalimutan Kapag Nasanay ka na, Kumbaga sa drug addict, mahirap magbago Kong lulong na lulong ka na.

" You can't dectate me, I can decide with my own. Damn! Your making me insane"  Napatingin ako rito ng maramdaman ko ang Hininga nito malapit sa Ulo ko. " So bakit ka napadpad Dito? what about Samantha?"  Umigting ang panga nito at lumamig ang mga tingin nito..

" What about her? "  Madilim ang Mukha nito habang mariing nakatitig sakin. " You like her do you? Ano nalang iisipin  non Kong sakaling malaman niyang nandito ka?"

." I came here for a business concern, and I accidentally found you" Umilap ang mata nito kaya muli na namang tumikwas ang kilay ko. 'he's lying and I'm not a fool'

" Anong Business Naman iyon aber? care to share?"

"I'm here to inspect your Hacienda, It's in your agreement with Mr. Lincoln"

"  at kelan Kapa naging Supervisor? Really? your fucking Rich, you don't need to step your expensive shoes on the mud"

Tumigas ang itsura nito at Tinaasan ako ng kilay. " your cursing, Kapag Narinig pa kitang minura mo ako. Patahimikin ko yan gamit ang labi ko" Banta pa nito bago dilaan ang pang ibaba nitong labi..

" I'm not scared, Ikaw kaya ang Patahimikin ko habang buhay"  Ngumisi ang Damuho...

" Cavannah!"

Parehong pumihit ang Ulo namin sa Pinanggalingan ng Boses na Yun. Malapad na nakangisi si Romano habang nakasakay sa Pula nitong Kabayo. Ang Gwapo talaga ng loko, kamukha Niya  iyong Kabayo..

" Hey! Anong sadya mo?" Agaran Kong maramdaman ang Presensya ng Damuho sa Tabi ko. Hindi ko nalang Ito pinansin at kumaway Kay Romano pero tinabig iyon ng Damuho kaya napakunot ako ng noo at Tumingin rito. Gusot na Gusot ang Mukha nito habang masama ang tingin Kay Romano..

" Anong problema mo? inaano ba Kita?"  bumaling Ito ng tingin sakin. " It's just an accident, May langaw Kasi tinabig ko lang"  Saad nito

" so langaw na pala ako Ngayon?"

" ikaw ang nagsabi niyan Hindi ako" bwelta pa nito habang Marahang sinuklay ang Gulo Gulo nitong buhok..

" Ako yong tinampal mo kaya malamang ay ako Yung tinutukoy mo, at saka walang langaw Dito!"

"  I didn't say anything. Ikaw Lang Naman iyong nagiisip ng masama" Pa inosente pa Ito kahit Hindi Naman bagay.

Magsasalita pa Sana ako ng Muli na namang nalukot ang Mukha nito..

" Sino ba yang Kabayo na Yan?"  Napakunot ako ng noo at liningon si Romano na Maang na nakatingin samin..

" You mean the horse? He's Red" pakilala ko sa Kabayo ni Romano ngunit nagulat ako ng Lumapit pa Ito sa kabayo . " Nice to meet you Red, sa paningin ko ay mas Mukha ka pang Kabayo kaysa sa sinasakyan mo." Insulto nito at agad na tumalikod..Hinaklit pa nito ang braso ko at kinaladakad ako Kasama nito..

" H-Hey! ano bang problema mo? bakit Bigla ka na lang nanghahatak?" Inis Naman itong bumaling sakin.." Bakit Ganun ba ang mga tipo mo? Di ko Alam na gusto mo pala iyong mga lalaking Mukhang Kabayo" Saad nito at namewang pa sa harap ko..

" You mean Romano? are you blind? Gwapo kaya non" Pagtanggol ko sa kaibigan. " Really? Dahil sa paningin ko ay Mukha siyang Kabayo" Saad nito at Tumalikod na..

" where are you going?" Tanong ko Dahil papunta Kay Jeff ang tinatahak nitong Daan. Liningon Naman ako nito at ayun na Naman iyong gusot nitong itsura. " Sa Bahay mo, You need to Offer a comfortable home to stay for me, Magandang impression iyon Kay Lincoln. " At talagang ginamit pa nito si Lincoln daw kuno..

" are you kidding me? " Maang Kong tanong pero ngumisi lang Ito at Sinenysan akong lumapit sakanya.." I'm not Joking, I'm serious Ms. Zuleta. Bakit ba ang hilig mong makipag talo?  can you just take care of me?" Inis na Naman Ito kaya umirap nalang ako at nagpatalo..

" Your rude, Ininsulto mo pa talaga si Romano"

Muli itong Lumingon sakin habang nandun na Naman ang kunot sa noo nito. " Pag tatalunan na Naman ba natin Yung Kabayo na Yun?"  tinaliman ko Ito ng tingin at inirapan Hanggang sa bumaliktad na ang pilik mata ko..

" He's not a horse, He's my friends?"

" iyong Kabayo?" tanong pa nito habang may nakataas ang sulok ng labi nito. Tila sayang daya na Naman Ito habang asar na asar Naman ako..

" Si Romano. " mariin Kong Saad rito bago Muling napa buntong hininga tila sumusuko na, Wala ehh! Hindi ko talaga kayang tapatan ang kagaspangan nito..

Sumampa ako Kay Jeff  bago Ito balingan. " Sumunod ka sakin, Maglakad ka nalang" Saad ko ngunit Kumunot lang Ang noo nito..

" Paglalakarin mo ko? are you that heartless? I'm driving 8 hours, Pagod at puyat ako tapos paglalakarin mo pa ako? Nasan ang puso mo? Nasipa na ba nung Kabayo?" Napaatras Ito ng Lingunin Ito ni Jeff kaya napatikhim Ito..

" Geez! sino ba Kasi nagsabi sayong pumunta ka rito?  Bibigyan mo Lang ako ng problema" Halos sabunutan ko na ang Sarili ko sa sobrang kunsomisyon.."  As I say, Pumunta ako rito para bisitahin ang hacienda mo" Pilit pa nito kaya Muntik ko na itong ipasipa Kay Jeff..

" Dami mong Alam" mahigpit Kong hinawakan ang tali ng Kabayo. Tila pinapakiramdaman ang Sarili, My heart was now going insane, Palakas ng palakas ang tibok ng puso ko..pabilis ng pabilis..

God! Pano ko ba sasabihin na malakas ang epekto nito sa sistema ko Kapag malapit Ito? baka ma aksidente pa kami. His presence is enough to make me unfocused, Sapat na ang maliit naming distansya para mag rebelde ang puso ko..

" Let's go mi amore. I'm already tired" Nanlamig ako ng Maramdaman ko Ito sa likod. Tumatama ang hininga nito sa likod ng tenga ko kaya halos atakihin na ako. Bigla nalang nanginig ang kamay at tuhod ko at dinagsa ng pamilyar na lamig ang katawan ko..

Hanggang sa pumulupot ang kamay nito sa bewang ko..

" I don't want to fall yet, Dahil Hindi ka pa handang saluhin ako" Bulong nito kaya sa sobrang gulat ay napatakbo ko ang Kabayo....

Damn!!!