Once Upon A Dalliance UNEDITED #Wattys2020

Kabanata 3

Kabanata 3

Meeting

"Elina is my ex-girlfriend." Malumanay na paliwanag nito.

Napaigtad ako sa kinababasa ko. "Ex-girlfriend?! Agad-agad?!" Uulit-ulitin kong tanong sa kanya, parang hindi ako makapaniwala.

Tumango si Ace at naglabas ng isang litrato mula sa lamesa niya. "Oo, ex-girlfriend ko siya. Matagal na kaming hindi nagkita at hindi nag-usap. Pero bigla na lang siyang tumawag dito sa opisina at nagsabi na pupunta siya rito sa Manila."

Tinignan ko ang litrato na ibinigay ni Ace. Makikita roon ang larawan ng isang magandang babae na may halos katulad na mga mata kay Ace. Ngunit ang ngiti sa labi nito ay hindi ganoon kasaya, tila mayroong kalungkutan na nakatago sa likod ng mga ngiti.

"Ano ba ang dahilan kung bakit siya tumawag sa iyo?" Tanong ko kay Ace na hindi mapigilang maging curious.

Tumango si Ace at saka umupo sa kanyang upuan. "Hindi niya sinabi kung bakit siya pupunta rito. Pero sa tono ng boses niya sa telepono, parang may malaking problema siya."

Nag-aalinlangan ako kung paano ko dapat ito asikasuhin. Hindi naman talaga parte ng trabaho ko ang mga personal na bagay ng mga empleyado, pero dahil kaibigan ko si Ace, naisip ko na maaring kailanganin niya ng tulong.

"Kung gusto mo, puwede kitang samahan sa pag-aasikaso ng kahit anong kailanganin ni Elina dito sa opisina." Maingat kong sinabi kay Ace.

Napangiti si Ace sa aking alok. "Salamat, Mel. I appreciate it."

Nagkatinginan kami ni Ace ng ilang sandali, at biglang nagdulot ito ng kakaibang kuryosidad sa loob ko. Bumilis ang tibok ng aking puso at hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Lumapit ako kay Ace at saka niya ako nilapitan ng halik sa pisngi.

"Thank you, Mel. I owe you one." Bulong ni Ace sa aking tenga bago siya bumalik sa kanyang upuan at nagpatuloy sa kanyang trabaho.

Nag-iwan siya ng kalituhan sa aking puso. Hindi ko alam kung paano ko ito haharapin, lalo pa't ang relasyon namin ay basta na lang naging malapit sa isa't isa. Hindi ko alam kung saan ito patungo, ngunit hindi ko rin magawang iwasan ang mga ngiti na sumisilaw sa aking mga labi.

Nagbabalik sa kasalukuyan ang aking atensyon nang biglang mag-ring ang telepono ko. Nagulat ako nang makita ang pangalan ni Elina sa screen ng aking cellphone.

Tumango ako kay Ace na nagtatanong kung si Elina ba iyon.

"Next week," sagot ni Ace, pero hindi pa rin nawawala ang tensyon sa mukha nito. "I hope you can meet her. She's been asking about you."

Napaangat ako ng kilay sa sinabi ni Ace. "She's been asking about me? Bakit?"

Ace scratched his head, looking uncomfortable. "I don't know. She didn't say much on the phone. But she seemed really eager to meet you."

Napaisip ako sa sinabi ni Ace. Bakit kaya interesado si Elina na makilala ako? Hindi ko naman ito kilala at wala kaming koneksyon. Ngunit sa tingin ni Ace, tila malaking bagay ito.

"Okay, I'll try to meet her," sagot ko kay Ace. "Pero hindi ko pa rin maintindihan kung bakit gusto niya akong makilala."

Ace shrugged his shoulders. "I don't know either. Pero sana magkakasundo kayo. Ayaw ko ng gulo."

Nagkatinginan kami ni Ace. Hindi pa rin kami nagkakasundo sa maraming bagay, pero sa puntong ito, pareho kaming interesado kung bakit gustong makilala ni Elina ang isang simpleng empleyado ng kumpanya ni Ace.

"I'll do my best," sabi ko sa kanya.

Muling nagtaka si Ace kung bakit interesado si Elina na makilala ako. Hindi ko rin alam ang sagot sa tanong na iyon. Pero sa huling linggo ng paghihintay, dumating si Elina sa opisina ni Ace.