~Değişim~

2 - İlk Kaçırılışım

 "Kes sesini yoksa ben sonsuza kadar keserim." dedi ben ağlamaya başladım ve susdum çok korkuyordum kolumdan tutup hızlıca dışarı çıkardı beyaz bi arabanın yanına gittik beni ön koltuğa bindirdi ve kendide şöför koltuğuna bindikten sonra hızla arabayı sürmeyi başladı ben hala ağlıyordum "Ya ne istiyorsun benden bırak beni !" diye bağırıyordum "Kes sesini!"  Derken hızlı bir viraj yaptı ve birden arkamıza siyah bir araba çarptı "Lanet olsun ! Buldular."  diye bağırdı ve daha hızlı sürmeye başladı arkamızdaki siyah arabada bizi takip ediyordu ne olduğunu anlayamamıştım ve biraz sonra siyah araba bizim arabanın yanına geçti sanki yarıştaydık siyah arabanın penceresi açıldı ve bize silahını doğrulttu ben daha fazla korkmaya başlamıştım siyah arabanın önüne geçmiştik arkadan silah sesleri geliyordu "Eğil !"  diye bağırdı eğildim kendimi aksiyon filminde gibi hissediyordum biraz sonra trafiğe girdik ve izimizi o arabaya kaybettirmişti tenha bi sokakta arabayı parkettikten sonra "İn hadi."  dedi.  Arabadan indiğim an koşmaya başladım fakat beni hemen yakalayıp sürüklemeye başladı bayağı gittikten sonra büyük bi villanın önüne geldik çok güzeldi iki katlıydı kapıyı açtı ve belimden tutup içeri soktu merdivenlerden çıkarken bana bi kapıyı gösterdi ve "Kafana göre takıl."  dedi gösterdiği kapıdan içeri girdim burası mutfaktı ve çok büyüktü çok susamıştım bir bardak su içtikten sonra buzdolabına yöneldim açtığımda içinde bir ben yokum diye düşündüm bi kaç çeşit yemek ve çikolatalı pasta açtım fakat canım çok fena pasta çekiyordu yesemmi diye düşünüyordum biraz daha düşündükten sonra tam dolabın kapağını kapatacaktım ki arkamdan bi ses "Ne duruyorsun çıkarsana."   dedi arkamı döndüğümde o çocuktu üzerini değiştirmişti "Ne ?"  dedim "Pastayı diyorum çıkarsana bi saattir bakıyorsun. "  dedi ve yamuk bi gülümsemeyle güldü "Hayır yemiyeceğim aç değilim."   "Pasta açken yenmez zaten."   dedi ve iki tabak çıkarıp pastayı kesmeye başladı ben "Sen salak mısın ? Beni kesmeye çalışıyordun şimdi pasta ikram ediyosun."  yine yan bi gülümsemeyle güldü ve tabakları eline alıp "Gel."  dedi salona gidip oturduk tabağımı elime verip televizyonu açtı resmen hiçbirşey olmamış gibi televizyon izliyordu ve pastasını yiyordu biraz sonra onu izlediğimi anlayıp "Ne bakıyorsun ?" dedi ben "Benle dalgamı geçiyorsun sen beni neden buraya getirdin bizi takip eden araba neden takip ediyordu bizi neden öldürmeye çalıştılar !? "  diye bağırdım o bıkkın bir ifadeyle gözlerini devirdi ve "Çok soru soruyosun sus biraz." dedi ben daha fazla sinirlenmiştim "Niye beni buraya getirdin derdin ne senin sapıkmısın nesin ya !" diye bağırdım  bana sinirli bi şekilde bakıp "Sapık falan değilim ."  dedi telefonu çalmaya başladı açtı ve "Evet, evet, evet getirdim, tamam, tamam eyvallah, görüşürüz."  demişti getirdim derken beni kasteddiğini anlamıştım neden burada olduğum hakkında en ufak bir fikrim yoktu ve aklım hala annemdeydi acaba eve gelmişmiydi geldiyse kesin heryerde beni arıyordur diye düşünüyordum ben bunları düşünürken o pastasını bitirmişti ve ben hala bir lokma bile almamıştım o "Yesene neyi bekliyorsun." dedi ben "Yemiyeceğim."  dedim ve pastayı masanın üzerine bıraktım. "Üff amma naz yaptın sende." dedi ve kumandayı önüme atıp "Ben yatıcam sen takıl." dedi ve yukarı kata çıktı ben biraz bekleyip dış kapıya doğru koştum kapıyı açmaya çalıştım fakat kilitliydi arka bahçeye açılan kapıyı açmayı denedim fakat oda aynı şekildeydi evi karıştırmaya başladım salondaki vitrinin çekmecesini açtım birsürü dosyalar vardı ve en altında bir silah vardı silahı görünce çok korkmuştum çekmeceyi kapatıp başka yerleri karıştırdım fakat anahtar falan yoktu yukarı kata çıktım burada bir sürü oda vardı bir kapıyı açmaya çalıştım fakat kilitliydi başka bir odanın kapısını daha açmaya çalıştığımda oda aynı şekildeydi ve öbür odanınkide acaba hepsi kilitlimiydi diye düşünüyordum şanımı tekrar denemek istedim ve başka bir kapıyı açtım kilitli değildi içeri girdiğimde hiç bir evde görmediğim kadar kitap vardı oda çok fazla büyük değildi ve duvarları görünmüyordu çünkü tüm duvarlarda raf ve tüm raflarda kitaplar vardı hatta sığmayanlar yerde dizilmişlerdi odada küçük bir kahverengi berjer vardı kitapları karıştırmaya başladım her türde kitap vardı bilim, roman, fantastik, romantik, macera ve daha bir sürü başka kitap, duvarda bir saat vardı ve bu saat durmuştu odadan çıkıp kapıyı kapattım başka bir odanın kapısını açtım kilitli değildi burası bir yatak odasıydı ve lükstü karıştırmaya başladım giysi dolabında sadece erkek kıyafetleri vardı çoğunlu takım elbiseydi ve şık ayakkabılar vardı tüm çekmeceleri karıştırdım fakat değişik birşeyler yoktu ne ardığımı bende tam bilmiyordum en son anahtar arıyordum evet, bu odadanda çıktım başka bir odaya girdim bu oda bayağı dağınıktı beni kaçıran mavi gözlünün odasıydı uyuyordu ve telefonu çalışma masasının üzerinde duruyordu telefonu aldım açtım fakat telefonda şifre vardı tekrar yerine koydum yerde pantolonu vardı anahtarın o pantolonun cebinde olabileceğini düşündüm ve pantolonun ceplerine baktım tahmin ettiğim gibiydi anahtarı alıp hemen aşağıya koştum dış kapıyı açmaya çalıştım fakat anahtar bu kapıyı açmıyordu arka bahçe kapısını açmaya çalıştım fakat oda açılmıyordu "Lanet olsun !"  diye bağırdım sinirlenmiştim anahtarın nereyi açtığını merak ediyordum yukarı çıkıp  kilitli odalardan birini açmaya çalıştım fakat açmıyordu diğer kapıya yöneldim evet anahtar bu kapınındı tam kapıyı açıyordumki içeri girecektim