~Değişim~

1 - Başlangıç

Lanet olası alarm başucumda çalıyordu yine zar zor kalkıp banyoya doğru yürüdüm yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giyindim ve mutfağa gittiğmde kahvaltı hazır değildi her sabah annem kalkar ve bana kahvaltı hazırlardı hayatta kahvaltısız göndermezdi okula şaşırmıştım evi dolaştım fakat evde kimse yoktu telefonumu alıp aradım fakat annemin telefonu odasında çalıyordu bana bir notta bırakmamıştı markete gitmiş olabileceğini düşündüm koskoca kadının kaybolacak hali yoktu çantamı alıp okula doğru yürümeye başladım ama nedense kafama takmıştım nerede olabilirdi diye düşünüyordum okula geldim sınıfa girdim ve sırama oturdum cam kenarında oturuyordum lise bire gidiyordum 15 yaşındaydım adım Esilaydı belime kadar siyah düz uzun saçlarım siyah gözlerim vardı o gün saçlarımı at kuyruğu yapmıştım ilk ders lanet olası matematikti hoca içeri girdi ve derse başladık birden telefonumun titrediğini hissettim telefonuma mesaj gelmişti sıranın altına doğru biraz eğildim ve mesaja baktım tanımadığım bi numaraydı ve "camdan bak " yazıyordu, şaşırmıştım camdan baktığımda bana bakan yada tanıdığım kimseyi göremedim tekrar telefonum titremeye başladı yine mesaj gelmişti aynı numaraydı ve "sen beni göremezsin ama ben seni görüyorum ;)" yazıyordu kendi kendime ne diyor bu salak dedim ve hoca beni telefonla uğraşırken gördü "Esila ! " lanet olsundu "Efendim hocam"   "Getir o telefonu bana !" ağır adımlarla telefonumu hocaya götürdüm "Çıkışta gelip alırsın." yerime geçtim acaba hengi salak benle dalga geçiyor diye düşünüyordum. Çıkışta gidip telefonumu aldım dışarıda bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu  eve koşarak gitmeye başladım deli gibi koşuyordum birden telefonum çalmaya başladı mesaj gönderen numara arıyordu telefonu açtım "Alo ?"  'Merhaba Esila.'  Telefondaki ses yaşlı bir adam sesi idi tanımaya çalıştım fakat tanımıyordum . "Siz kimsiniz ?"   "Sen beni tanımazsın küçük kız ama ben seni maalesef tanıyorum.' İçimden noluyo ya demiştim. "Ne diyosun ya kimsin sen sesini kalınlaştırıp benle dalga mı geçiyosun başka işin yokmu senin ?"   "Dalga falan geçmiyorum."  "Derdin ne ?"  "Şimdi anlarsın."  "Nasıl ?"   "Karşıya geç"   " Niye ?"  "Derdimin ne olduğunu anlatmak için." Acaba geçsemmi diye düşündüm ve kaldırımdan indim karşıya geçiyordum telefon hala kulağımdaydı birden siyah bi araba bana büyük bir hızla yaklaştığını gördüm bana çarpmaması için kendimi karşı kaldırıma hızla attım yere düşmüştüm birazdaha geç kalsaydım şuan belkide öbür dünyadaydım ayağa kalktım nefes nefeseydim telefondaki ses "Anladın mı şimdi Esila" dedi ve kısa bi kahkaha attıktan sonra telefonu kapattı gerçekten anlamıştım beni öldürmeye çalışmıştı acaba arabayı o mu sürüyordu yoksa beni başka bir yerden izliyormuydu diye düşünüyordum korkuyordum düştüğümden dolayı kıyafetlerim sırılsıklamdı yağmur hala yağıyordu çantamı yerden alıp tekrar koşmaya başladım eve geldim ve kapıyı anahtarla açıp içeri girdim "Anne !" diye seslenmeye başladım fakat ev acayip sessizdi evi gezdim fakat annem yoktu telefonu hala odasındaydı anlaşılan eve hiç gelmemişti üzerimi değiştirip saçımı kuruttuktan sonra alt komşumuza indim ve zili çaldım bi süre sonra kapı açıldı "Merhaba Derya abla." dedim güler yüzle "Merhaba canım."   "Annem bugün hiç size geldi mi ?"    "Hayır , neden?"    "Hiç heralde teyzeme gitti o zaman rahatsız ettiğim için özür dilerim."   "Yok canım gelsene içeri."   "Sağol Derya abla çok ödevim ver yapmam lazım, görüşürüz."   "Görüşürüz canım."   Tekrar eve geldim annem neredeydi acaba ve beni arayan o adam kimdi anladığım kadarıyla beni öldürmek istiyordu telefonumu alıp işyerinde olan babamı aradım açıcağından pek ümidim yoktu çünkü hep meşguldu fakat telefonu açmıştı "Alo kızım."   "Naslısın baba ? "   "İyiyim canım sen nasılsın ? "  "Bende iyiyim şey, annemden bi haberin varmı ?"  "Nasıl yani ?"  O sırada kapı çaldı kapıya doğru yürüdüm delikten baktığımda kapıdaki genç bir çocuktu siyah saçlı mavi gözlü uzun boyluydu şaşırmıştım buda kimdi telefondan babam "Alo "   diye sesleniyordu ben "Baba seni daha sonra ararım kapıcı geldi." dedim telefonu kapatıp delikten bakmaya devam ettim tekrar zili çaldı korkmaya başlamıştım "Kim o ?!"  "Aç kapıyı !" diye bağırdı daha fazla korkmaya başlamıştım ben kapıyı açmayınca biraz geriye gidip koşup vücuduyla kapıya vurmaya başladı kapıyı kırmaya çalışıyordu ben ne yapacağımı şaşırmıştım odama gidip kapıyı üzerime kilitledim ve yatağımın altına girdim bir süre sonra sesli bir şekilde kapının açıldığını duydum ve sonra kapandı anlaşılan içeri giren evi geziyordu ve bir süre sonra odamın kapısını açmaya çalıştı fakat açamıyordu ve yine vücuduyla kapıya vurdu ve açtı kalbimin çıkacağını hissediyordum odamda geziyordu ayaklarını görüyordum ve "Çık ortaya ! " diye bağırdı eğildi beni bulmuştu gözlerimin içine bakıyordu kaçıcak deliğim yoktu çığlık attım beni kolumdan tuttu ve yatağın altından çıkardı eliyle ağızımı kapattı ve "Kes sesini !"  diye bağırdı ben kucağında kaçmak için çırpınıyordum cebinden çakısını çıkardı ve boynuma doğru yaklaştırdı "Kes sesini yoksa ben sonsuza kadar keserim."