« ដូចជា...ធុំក្លិនកញ្រ្ជោង!! នាង!!»លីសានា
ងមានញាណពិសេសអាចដឹងក្លិនបាន នៅពេ
លដែលដឹងខ្លួនថាមាន ជាតិជាកញ្រ្ជោងដូចគ្នា
នោះ នាងក៏បាន ដើរយឺតៗភ្នែកសម្លឹងមើល
ទៅនារីម្នាក់ដែលដេក សន្លប់មិនដឹងអីនោះ
« នាងៗ»នាងក៏បានទៅដាស់អ្នកដែលសន្លប់
នោះតិចៗមើលទៅឃើញថាជា កញ្រ្ជោងដូច
គ្នាបែបនេះប្រហែលជា ជួយគ្នារកផ្លូវចេញពីរ
ទីនេះបានមិនខាន
« ហ្ហឹម!! នាងជាអ្នកណា៎!»ស្រីស្រស់ដែលដេក
សន្លប់នោះក៏ត្រូវបានដឹងខ្លួនពេលដែរឮសម្លេង
ដូចជាមនុស្សស្រីតែនាងមិនមែនជាមនុស្សនោះទេ
« យើងទេដែលត្រូវសួរនាងថានាងជាអ្នកណា៎ ជាកញ្រ្ជោងមែនទេ??»លីសាតបទៅនាងវិញ
ស្មានតែនាងជាកញ្រ្ជោងទើប ត្រូវសួរដោយច
ង់ដឹង ព្រោះបើមនុស្សគ្មានអ្នកមកដល់ទីនេះ
បានងាយៗទេ
« អត់ទេមិនមែនទេ!!»នាងម្នាក់នោះនិយាយ
ហើយក៏ក្រវីក្បាលតតាក់ដាក់លីសា មិនព្រមប្រាប់តាមត្រង់សុខចិត្តឲ្យលីសាជាអ្នកទាយ.
« បើចឹងនាងជា ចចក? ឬក៏បិសាច?»លីសាក៏
សួរចុះឡើងៗរហូតទល់តែដល់ទីបញ្ចាប់ទើបនាងអស់ចិត្តអស់ថ្លើម
«អត់ទេមិនមែនទាំងអស់» នាងតូចក៏ក្រវីក្បា
លជាថ្មីមង្ដទៀតដាក់លីសាមិនព្រមឆ្លើយទុកឲ្យនាងជាសួរទៅវិញតែសំណួរចុងក្រោយនេះលីសាអាចនិងនិយាយត្រូវ
«បើចឹងជាមនុស្សមែនទេ!!» នាងគិតចុះគិត
ឡើងបើមិនមែនជាពួកបិសាចប្រហែលជាមនុ
ស្សមិនខាន ដែរត្រូវគេចាប់យកមក
«ហ្ហឹម ពិតមែនហើយៗចុះនាងឈ្មោះអី??»
ស្រីតូចក៏ងក់ក្បាលញាប់ៗ ទងញញឹមទៅកាន់
លីសា ហើយចាប់ផ្ដើមសួរឈ្មោះនាងវិញមង្ដ
« លីសា អាល់ប៊ែល! ចុះនាងឈ្មោះអីដែរទៅ?» បន្ទាប់មកនាងក៏ប្រាប់ឈ្មោះខ្លួនឯង
ទៅនាងតូចវិញ ដោយប្រើភាសាសាមញ្ញៗបែបមនុស្សលោកមិនប្រើរាជស័ព្ទអ្វីទាំងអស់
« ខ្ញុំមែនទេ!គឺហៅថា ណាន់យ៉ាទៅបានហើ
យ!!»ត្រូវហើយនាងតូចម្នាក់នេះគឺជាណាន់
យ៉ា ដែរបានបាត់ខ្លួនជាយូរខែដែលបងស្រីនា
ងរកមិនឃើញតាមពិត នាងត្រូវបានគេចាប់ម
កពិភពបិសាចសោះ...
YOU ARE READING
"Blood By Blood"
Poetryជីមីន សូណាន់តា X ឆេយ៉ុង= រ៉ូស៍អាន់ណា «សូណាន់តា??»«នាងអាចរត់គេចខ្លួនបាន?» "រឿងនេះបានកើតឡើងពីរនគរចម្លែកមួយដែលមានបិសាចរស់នៅតែពួកគេអាចប្រស្រ័យទាក់ទងជាមួយមនុស្សបានថែមទាំងចេញចូលពិភពមនុស្សបានយ៉ាងងាយតែខុសតែម៉្យាងបើសិនជាមានអ្នកហ៊ានលុកលុយកន្លែងពួកគេមនុស្សទាំង...
