မုန်းမာန်ဖွဲ့၍မစီမ်းစေလို / မုနျးမာနျဖှဲ့၍မစီမျးလို

မုန်းမာန်ဖွဲ့၍မစီမ်းစေလို

အပိုင္း၈

ေဒါက္ေဒါက္

အငယ္ေကာင္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား

အိပ္ရာေပၚမွာအေတြးထဲနစ္ဝင္ေနတုန္းမမေခၚတာၾကားၿပီလန႔္ကါထထိုင္လိုက္မိတဲ့အထိပဲ

အငယ္ေကာင္

ဗ်ာ .....မမ

အိပ္ေနတာလား ညေနေစာင္းေနၿပီေနာ္မအိပ္နဲ႔ေတာ့

ဟုက္ကဲ့မမကၽြန္ေတာ္ေရခ်ိဳးေတာ့မွာအခုပဲ

ေအးေအး ဒါဆိုမမအျပင္သြားၿပီေနာ္

ဟုက္ကဲ့ပါ

မိုက္လဲမမကိုလွမ္းေအာ္ေျပာၿပီေရခ်ိဳခန္းထဲဝင္ဖို႔လုပ္လိုက္ေတာ့သည္။လင္းေရာင္ျခည္အေၾကာင္းေလးပဲေတြးေနရတယ္ဆိုတာေတာင္ အခ်ိန္ေတြကကုန္မွန္မသိဘူးေက်ာ္လြန္သြားတာသက္ေတာင့္သက္သာပါပဲ။ အခုဒီကိုေရာက္လို႔လာေတာ့မွ သူ႔ကို(လင္းေရာင္ျခည္)ကိုပိုၿပီေတာ့လိုအပ္လာမွန္သိလာေတာ့သည္။ ျမန္မာျပည္မွာေနတုန္းကမသိခဲ့ဘူး။အခုမွဘာလို႔လဲဆိုတာေတာ့မိုက္လဲေသခ်ာမသိေသးဘူး။လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္ ခိုင္းလို႔ရတဲ့လူတေယာက္ေလ်ာ့သြားလို႔ထင္တယ္။ ဒီႏွစ္စာေမးပြဲၿပီလို႔ အဲဒီတေယာက္ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ေနရင္ မိုက္ျပန္ၿပီတေခါက္ေလာက္ေတာ့သြားေတြ႕ဖို႔စိတ္ကူးထားမိလိုက္သည္။အခုလဲတျခားနိုင္ငံမွာအဆင္ေျပပါ့မလား ၊သူ႔မ်ားေတြကဝိုင္းၿပီအနိုင္က်င့္ေနမလား စီတ္ထဲေတြးၿပီပူမိပါတယ္။ သူေျပာတဲ့တႏွစ္ကိုမနက္ျဖန္ပဲျပည့္ေစခ်င္မိတာ မိုက္ရဲ့ဆႏၵပါ။ ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီေလာက္ထိ  သူ႔ကိုေတြးၿပီစီတ္ပူေနမိေနတာပါလိမ့္။ေသြးသားႏွီးေနာထားလို႔ရင္းႏွိးၿပီျဖစ္သြားတဲ့စီတ္ခံစားခ်က္လားမသိဘူး။

>>>>>>>>>>>>>>>>>>
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

ရက္ေတြကေနလကိုကူးလို႔အခ်ိန္တခုကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီခ်ိန္မွာေတာ့

အူဝဲ .....အူးဝဲ....အူးဝဲ....

လာပါၿပီသားေရ မငိုပါနဲ႔

အိပ္ရာနိုးလို႔နို႔တိုက္ၿပီးသြားထဲကငိုေနတဲ့သားကအခုထိမတိတ္ေသးဘူး ။ ကိုႀကီးနဲ႔ေမေမႀကီကေဈးသြားေနက်တာ၊ေရာင္ျခည္လွမ္းေခၚထားလို႔အခုကိုႀကီးလဲအခုျပန္လာေနၿပီျဖစ္မည္။ ေရာင္ျခည္ျမန္မာျပန္ေရာက္ေနတာလဝက္ေလာက္ရွိေနၿပီ သားေမြးၿပီတာနဲ႔ျပန္မလို႔ကိုအမေရႊအဆင္းကမျပန္ရဘူးဆိုလို႔ေနရေသးတယ္။