Anubis : De deur van de toekomst is de sleutel naar het verleden.

Hoofdstuk 4 Familie Zeelenberg/ Van Bodengraven

Joyce zit aan de keukentafel aan een nieuw artikel te werken. Het gaat over spiritualiteit, daar heeft ze zich sinds de zwangerschap van Wolf en Luca al in verdiept en is er nu nog steeds mee mee bezig. Achter zich zitten haar twee jongens in de hoek met de blokken te spelen. Ze glimlacht. Ze worden zo snel groot, de tijd vliegt voorbij. Het is zo bijzonder om moeder te mogen zijn en al helemaal van deze lieve draakjes en dan natuurlijk niet te vergeten : Mick... Hij is zo'n goede vader en ze zijn samen echt een sterk team, alleen maar meer naar elkaar toe gegroeid. 

De deur gaat open, Mick komt binnen met zijn sporttas over zijn schouders. Hee schat, lekker gesport? vraagt Joyce. Ik ben kapot, maar nu ben ik helemaal klaar voor het parcour. Hij komt naar haar toegelopen en geeft haar een kus. Dan loopt hij meteen door naar zijn twee zoons die al naar hem toe komen kruipen. Hey boys, zijn jullie lekker aan het spelen? Hij hurkt bij ze neer en speelt een beetje met ze mee. Hoe gaat het met je artikel? Ja goed, ik heb het bijna af, dus het staat binnenkort wel online denk ik zegt Joyce. Ze komt bij Mick en de jongens zitten. Ik zat te denken he, over twee weken ben ik geboekt voor anderhalve week in Ibiza, maar alleen in de avonden. Misschien kunnen we met de boys een weekje weg oppert Mick. Joyce klaart op. Oh te gek!! De laatste keer zijn we daar met onze babymoon geweest.

Een week later zijn Joyce en Mick met hen twee jongens op Ibiza. Ze liggen dan nu ook op het strand. Joyce geeft de jongens hen fruithapje, terwijl Mick snel een duik genomen heeft en keer terug op zijn handdoek. Het water is echt heerlijk, misschien kunnen we met de boys iets verderop naar een meertje gaan waar ze in hen band kunnen zitten? stelt Mick voor. Joyce knikt en even later zitten ze dan ook bij het meertje. Wolf en Luca spetteren er vrolijk op los. Hier smelt je toch van? lacht Joyce. Ze kijkt verliefd naar haar gezinnetje. Dit is wat ze altijd al heeft gewild en nooit meer kwijt wilt. 

S avonds als Wolf en Luca al op bed liggen, genieten Joyce nog even in de tuin onder de volle maan met zijn vonkelende sterren. Mick had een modellenklusje. Joyce leest rustig een boek als ze opeens hard gehuil hoort. Ze gaat op het geluid af. Ze schrikt dan ook als ze Luca op de grond zit liggen met een grote bult op zijn voorhoofd met een diepe snee. Joyce weet niet hoe snel ze moet handelen en belt Mick. Mick neemt vrij snel op. Mick, we moeten naar.. naar het ziekenhuis.. Luca, hij is..is zegt Joyce helemaal in paniek. Luca blijft maar door huilen. Schat, kalm! Wat is er met Luca? zegt Mick door de telefoon. Hij is gevallen uit zijn bedje!! Oke blijf waar je bent, ik kom er zo snel mogelijk aan zegt Mick en hangt dan op. 

In het ziekenhuis wordt Luca onderzocht. Joyce en Mick wachten met Wolf die gewoon rustig doorslaapt in spanning af. Dan komt de dokter naar hen toegelopen. Your son was lucky, he sufferd a minor concussion, but he will be fine. We want to keep him overnight for observation zegt de dokter achter elkaar. Mick en Joyce halen opgelucht adem. Ze mogen dan ook nog even naar hem toe. Hopelijk gaat het snel beter met Luca en kunnen ze verder genieten van hun weekje in Ibiza...