𝐑𝐎𝐌𝐀𝐍𝐓𝐈𝐂 𝐋𝐎𝐕𝐄𝐑 𝘺𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦 𝘥𝘦𝘬𝘶 𝘹 𝘧𝘦𝘮 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳 !

𝙩𝙝𝙧𝙚𝙚

Unknown: O çocuktan gerçekten hoșlanıyor gibi görünüyorsun.

Sence onu ortadan kaldırmalı mıyım?

Siz: Biz sadece en yakın arkadașlarız!

Sandığın gibi bir șey değil.

Unknown: Öyle mi?

Ama annen de benimle aynı fikirdeymiș gibi gözüküyor..

Sadece arkadașsanız, kurtul ondan.

Siz: Ne saçmalıyorsun?

Unknown: Benim yapmamı mı istiyorsun?

Pekala, benim için sorun yok.

Siz: Nasıl bir kurtulmadan bahsediyorsun?

Unknown: Endișelenme, senden onu öldürmeni istemiyorum.

Sadece onunla ilișkini kesmelisin..

Yada onu tamamen yok etmeliyim?

Hangisi?

(Görüldü 19.36)

Endișeyle merdivenlerden indin. Yemek masasında gülüșen aileni ve arkadașını görmek daha da gerilmene sebep oluyordu. Geldiğinde, bir șeylerin ters gittiği yüzünden rahatça anlașılıyordu.

Yemek boyunca -tek bir lokma almasan bile- gözünü tabağından ayırmadın. Sonunda arkadașının gitme vakti geldiğinde, ona evine kadar eșlik ettin.

"Beni endișelendiriyorsun y/n-chan.. Son günlerde gerçekten tuhafsın."

"Neden sürekli bunu sorup duruyorsun? Bir sorun olmadığını defalarca söyledim. Israr etmeyi kes."

Ne söylediğinin farkına vardığında gözlerinin büyüdüğünü hissettin. Ikinizde durmuș, söylediğin șeyi düșünüyordunuz.

"Ben... Özür dilerim, isteyerek olmadı. Sabah da anlattığım gibi, biraz stresliyim."

Üzüldüğü belli olmasına rağmen uzatmamak için gülümseyen arkadașın, sevecen bir ses tonuyla cevap vermeye çalıștı.

"Ah önemli değil! Asıl ben özür dilerim, haklısın biraz fazla ısrarcıyım..."

Bașın eğik yürüdüğün için, geldiğinizi fark etmemiștin.

"Sanırım artık gitmem gerekiyor, bugün için teşekkür ederim! Yarın sabah görüşmek üzere y/n-chan! Eve giderken dikkatli ol lütfen."

"Pekala, teşekkürler. Görüşmek üzere."

Ayrıldığınızda evine yürümeye bașladın, henüz erken olmasına rağmen sokak gerçekten bomboștu. Herkes günün yorgunluğuyla evine çekilmiști. Sadece senin adım seslerinin yankılandığı sokakta, ikinci bir adım sesi duyduğunda duraksadın.

Dehșetle etrafa bakıyordun, gittikçe sıklașan nefes alıș verișlerinle beraber adım sesleri de yaklașıyordu. Hâlâ yerinde duruyor ve hiç bir șey yapmıyordun.

"Kahretsin! Neden hareket edemiyorum?"

Adım sesleri durduğunda, ensende sıcak bir nefes hissettin ve o an koșmaya bașladın..

💒¸.·🔪·.¸.·¯⍣ 🖤⍣¯·.¸.·🔪·.¸💒

umarim yine berbat etmem..

yazim yanlislarim veya anlatim bozukluklarim vs. varsa
ozur dilerim..