Little Miss Perfect

Bonding

It's been 4 weeks simula nung nagkakasama kami ni Quinzy as her guide sa mga lessons,apat na linggo na wala akong ibang naririnig kung hindi ang boses niya.

Isa lang ang narealize ko simula nung nagkakilala kami;madaldal sya.Sobrang daldal,hindi ko alam kung ilang beses ko siyang sinuway na magfocus sa inaaral namin dahil wala naman akong pake sa mga kwento niya.But sa huli,namamayani pa rin ang kadaldalan niya.

It's November,and isang buwan nalang magpapasko na.As usual ang daming gala na estudyante sa hallways dahil kapag ganitong mga buwan ay nababawasan talaga ang subjects namin.

Since monday ay sa park na kami nagtatagpo ni Quinzy.We always go there dahil mas payapa dun.Lagi akong nasa oras kung pumunta ngunit laging huli ng kalahating oras si Quinzy kung pumunta.Iisa lang lagi dahilan niya eh,yun ay ang dahil sa practice.

"Hey Zeriaaahh,let's go to the mall!" Yaya nito sakin,kanina pa kami nandito sa park at kanina niya pa din ako kinukulit na sumama sakanya sa mall.May bibilhin lang daw siya saglit.I dialed my mom's number and asked her if pwede akong dumaan sa mall,I'm glad na pumayag siya.

We're already here inside the mall na at napakadaming tao.May mga nakita akong schoolmates namin at kapag nagkakasalubong ay nag ngingitian lamang.I even saw Anna;one of my friends.Kasama niya ang boyfriend niya,mukhang nagdedate ang dalawa.

Before buying some stuffs eh dumaan muna kami sa isang reastaurant inside and ordered some light meals.As usual,hindi na naman matikom ang bibig ni Quinzy.She's telling me the stuffs na bibilhin niya like socks,shoes and more.I told her that I'm only here for the stationaries sa bookstore.She said that my life is will be boring if I keep up my little miss perfect figure.

Little miss perfect?Hmm.My life's totally not boring,I knew that;I got the things that almost everyone wants,so why would I be bored about it.

Nasa second floor kami ng mall kung saan nakahelera ang iba't ibang store for shoes.Agad siyang pumasok sa isa at nag umpisa ng magtingin tingin.I looked at her and saw her focusing into the shoes.

Mukha syang bata na kumikilatis ng laruan.Kukuha ng isa,titignan tapos ibababa.Paulit-ulit niyang ginagawa.I asked her what was that about and sabi niya lang eh ang mamahal daw.Tinignan ko ang prices and hindi naman ganun kamahal,how come na naging mahal ang  3.5k?Maganda ang brand at halatang high quality,hindi na sya malulugi.

Umalis kami sa store na yun at pumasok naman sa katabi nito.Tulad ng kanina ay nakaupo lang ako,minsan naman ay sumusunod sakanya.Mukha talaga syang bata dahil sa itsura niya.Kada hawak niya ng sapatos ay napapailing sya,namamahalan ba talaga siya,

"I can pay those if you want?" Suhestiyon ko sakanya.Umiling lang sya at sinabing kaya niyang bayaran,ngunit nagtitipid sya.Ayaw daw niyang mangutang saakin.

Umalis na ulit kami sa store dahil wala pa rin siyang napipili.Ang pinuntahan naman namin ay yung bookstore dahil sabi niya yun nalang daw muna ang uunahin.

As we enter the store eh amoy ko na yung scent ng mga bagong libro.Hindi ko namalayan na nakangiti na pala ako,kung hindi pa niya ako tinuro na parang nakakita ng multo ay hindi ko pa mapapansin.

"OWEMJI! Marunong ka palang ngumiti?!" Gulat na gulat na tanong nito.Inismiran ko lang sya at sinabing tao din ako kaya malamang marunong akong ngumiti.

Habang nasa loob ng store ay tuloy lang sya sa pagsasalita.She talked about the books she likes and the authors,ang dami naming similarities when it comes to literature kaya naman hindi ko din maiwasang hindi makipagkwentuhan sakanya.

While browing the shelves ay tuloy lang kami sa kwentuhan,minsan ay nagbabanggit siya ng funny lines from the books na nabasa na niya kaya hindi ko maiwasang matawa.Hindi lang mga quotes o lines ang nakakatawa,dahil yung mismong paraan niya ng pagtawa ay mapapahalakhak ka talaga.

"HAHAHAHAHAHA I really thought na normal na niya yun." Pagtawa ko na napalakas pala talaga,tinignan ko ang paligid ko at nakitang may mga nakatingin pala.Hiyang hiya ako ngunit tuloy pa rin sa pagtawa dahil parang wala lang yun kay Quinzy.Sanay daw sya sa ganung mga tinginan dahil daw alam niya sa sarili niya na malakas talaga ang boses niya.

After ko bumili ng ilang books eh dumeretso kami sa arcade,she wanna have fun daw kaya naman sinamahan ko nalang.Dumeretso siya sa coin exchange kung saan pinapalitan ng token yung pera niya,she even gave me some of her tokens.

Inuna niyang puntahan ang claw machine dahil nandun daw yung favorite stuffed toy niya.I stare at her and realized that she actually looks good..

We spent hours inside the arcade and laugh when things got crazier.Ilang stuffed toys din ang nakuha namin as a prize and now nandito kami sa may basketball thingy.

"Volleyball is way easier than basketball,I swear!" Pagrereklamo ni Quinzy,dahil kahit isa ay wala pa syang naisushoot.

"Let me try," suhestiyon ko.I'm not saying na magaling ako but I know a little when it comes to basketball.I focused my vision on the ring and positioned my arms,I took a glance and shoot the ball.

"NICE!" Sigaw niya nung maipasok ko ang bola.Ilang beses din akong naglaro and luckily eh isang beses lang ako nagmintis.We won 245 tickets in a single play.

I inserted another token and positioned myself ngunit hinarangan ako ni Quinzy,pinosisyob niya ang sarili niya sa harap ko at sinabing turuan ko sya.

Now I'm here almost hugging her and trying to get a hold of myself dahil sa nararamdaman kong kaba.I took a deep breath and let it out,Quinzy giggled at sinabing nakikiliti daw sya.

With our position,teaching her how to shoot a ball is way lot harder than I thought,may mga time na naaapakan niya paa ko and may mga time na parang nakayakap na talaga ako.

We missed a few balls pero she's happy dahil nakakashoot na siya.We walked out the arcade with toys on our hands at dumeretso na sa stores na gusto niya.

After niyang bumili ay napagpasyahan naming maglakad lakad muna habang hinihintay ang mga driver namin.

We talked about some stuffs,our likes and dislikes and such.We laughed our hearts out dahil sa kacorny-han niya.

Hindi rin nagtagal ay dumating na ang driver naming dalawa,but before sya sumakay sa kotse niya ay binigyan niya ako ng halik sa pisnge na siyang ikinagulat ko.

"Just a thank you kiss,you know..as friend lalo na at sinamahan mo ako.Don't think weird about it normal lang yun HAHA." she said.

I lookef at her in disbelief and sasakay na sana ako sa loob ng sasakyan ko ng biglang...

"You look really pretty when you smile Zeriah,smile more.." sabi nito sakin.

"You look really prettt when you smile Zeriah,smile more.."

"You look really prettt when you smile Zeriah,smile more.."

"You look really prettt when you smile Zeriah,smile more.."

"You look really prettt when you smile Zeriah,smile more.."

And with those words,my heart skipped a beat and i can feel my face burning.

Why am i feeling this?