Κεφαλαιο 73

2.2K 138 19
                                    

Πήρα τις βαλίτσες μου και βγήκα εξω απο το αεροδρόμιο

«Που πας ρε μαλακα;» Φώναξε ένας τυπος μέσα στο ταξι
Θεέ μου ποσό καιρό εχω να ακούσω τα ελληνικά απο καποιον άλλον περα απο τον Toni και την οικογενεια μου

Γέλασα αγνά
Κοίταξα γύρω μου και εντόπισα μια πολυ πολυ γνωστή γυναικεία φιγούρα

«Salina;» Φώναξα ενθουσιασμένη και το πρόσωπο της στράφηκε προς εμενα
Μόλις με είδε φωτίστηκε ολόκληρη
Έτρεξα στην αγκαλιά της

Εκείνη με έσφιξε και μου χάιδεψε τα μαλλιά
«Ομόρφυνες αλλα εχασες κιλά μωρο μου» ειπε όταν βγήκα από την αγκαλιά της
Εγω γέλασα και την κοίταξα
Ήταν ακομα πανεμορφη

«Ήταν καλή η πτήση σου;» Ρώτησε ενώ με βοήθησε να βαλω τις τσάντες μου μέσα στο αυτοκίνητο
«Ναι ναι μια χαρά»
Κοίταξα τριγύρω ποσό μου είχε λείψει η Αθήνα

«Σου ελειψε ε;» Ρώτησε όταν με είδε να κοιτάω τριγύρω
«Δεν μπορεις να φανταστείς» γέλασα
«Ο μπαμπάς;» Ρωτησα
«Ετυχε κατι με την συμμορία αγαπη μου. Ειπε όταν εισαι έτοιμη να περασεις από 'κει. Εχεις λείψει σε ολους» μου χαμογέλασε

«Ο γιος μου τι κανει;» Ρώτησε ενώ ξεκίνησε το αυτοκίνητο
Η καρδιά μου σταμάτησε
«Ειναι..» καθάρισα τον λαιμό μου καθώς μια ανάγκη για να κανω εμετό δημιουργήθηκε «ειναι καλα..ειναι ενταξει» χαμογελασα ψεύτικα
«Ξερω για το όλο θέμα. Με ενημέρωσε ο Jensen βασικα» ειπε καθώς έστριβε το τιμόνι
«Oh..» ειπα κοιτάζοντας εξω από το παράθυρο μου
«Δεν..» ειπα και αμέσως ένας λυγμός με έπνιξε
«Δεν ειναι αναγκαίο να μιλήσεις τωρα μωρο μου. Ξερω χρειάζεσαι χρονο» με κοίταξε ανήσυχη και μου χάιδεψε το πόδι μου

Εγω κούνησα το κεφάλι μου θετικά ενώ της χαμογελασα
Μα τι εχω πάθει;
Ουτε τα δάκρυα μου δεν μπορω να συγκρατήσω πλέον;
Απλα νομιζω χρειάζομαι να ξεσπάσω και μετα θα ειμαι καλα

Μετα από μερικά λεπτά σιωπής φτάσαμε στο σπιτι μου
«Κλειδιά;» Ρώτησα
«Μου έδωσε» ειπε καθώς έβγαλε από την τσάντα της τα κλειδιά του μπαμπά μου

Αφού κατεβάσαμε τις βαλίτσες μου μπήκαμε μέσα στο σπιτι μου

Το κοίταξα προσεκτικά, δεν είχε αλλάξει τιποτα
Ήταν ακριβως όπως το αφησα
Μου είχε λείψει τόσο πολυ
Προχωρησα μέσα και κοίταξα τις φωτογραφίες που έχει κρεμασμένες ο μπαμπάς μου λες και ειναι η πρωτη φορα που τις βλεπω

Όταν κοίταξα το πρόσωπο του ηρέμησα καπως
Όσο και αν ευθύνεται για τον πόνο που νιώθω ειναι ο μπαμπάς μου και τον αγαπάω
Για καποιο λόγο τα έκανε ολα
Μου είχε λείψει τόσο

My Asshole..!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora