My Asshole..!

Κεφαλαιο 75

«Τι αγώνες;» Τον κοίταξα με ανασηκωμένο το ένα μου φρύδι
«Παράνομοι φυσικά, θα κερδίζεις για εμένα και εγώ θα παίρνω τα λεφτά που κερδίζεις από τα στοιχήματα. Όποτε σου λέω να χάνεις, θα χάνεις όποτε σου λέω να κερδίζεις, θα κερδίζεις»
«Και αν δεν καταφέρω να κερδίσω κάποια φορά;» Ρώτησα καχύποπτος περίεργα μου τα λέει αυτός ο τύπος
«Καλύτερα να μην το κάνεις» είπε και κάθησε καλύτερα στην καρέκλα του
«Μέσα» ειπα κοφτά
Εκεινος γέλασε και άνοιξε το συρτάρι που βρισκόταν στα δεξιά του γραφείου του, το οποίο έκανε ένα απαισιο ανατριχιαστικό ηχο που με έκανε να κλείσω τα μάτια μου σφικτά

Έβγαλε μια κόλλα χαρτί και μου την έδωσε
«Τι σκατα ειναι αυτο;» Ρώτησα
«Το συμβόλαιο σου, αν παθεις τιποτα, το μερίδιο που θα παίρνεις από τους αγώνες, ολα» εγω γέλασα ειρωνικά και άρπαξα το στύλο που μου έδωσε
«Μην γελας ειμαστε επαγγελματίες εδω» ειπε γελοντας πονηρά και εριξε το σωμα του στην πλάτη της καρέκλας

Χωρις να σχολιάσω περαιτέρω υπόγραψα και του το έδωσα
«Αύριο το απόγευμα εδω για προπόνηση» ειπε πριν κλείσω την πόρτα πίσω μου

Ωραια ξεκίνησα να επιστρέφω

Ξεκίνησα να περπατάω προς το αυτοκίνητο μου και ένιωσα ένα περιεργο συναίσθημα
Λες και είχα μάτια καρφωμένα επάνω μου
Άδειος δρόμος δεν ειναι αλλά πάλι αυτό ήταν διαφορετικό βλέμμα
Κοίταξα τριγύρω αλλα δεν ειδα κατι

Όταν επιτέλους βρηκα το αυτοκίνητο μου ειδα χαραγμένο πάνω στην πόρτα του συνοδηγού το αρχικό Α
«Διαολε» ψελισα και χάιδεψα την χαραγμένη μου πόρτα
Ξεφυσηξα και μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο εκνευρισμένος

Ποσό χρόνων ειναι ρε μαλακα και χαράζουν αυτοκίνητα

Ξεκίνησα το αυτοκίνητο και πηγα στην αποθήκη
Πως ξέρουν που βρισκόμαστε συνεχώς;
Ο μόνος που ήξερε πως πηγα να γραφτώ στο μποξ ειναι ο Jake και ο Paul

Κατέβηκα από το αμάξι και μπήκα μέσα στην αποθήκη, βρισκόταν μόνο ο Jake
«Τι έγινε;» Ρωτησε μόλις μπήκα
«Μου χάραξαν το αμάξι οι μπασταρδοι» ειπα και ξεφυσηξα
«Πρέπει να πάρουμε τα χρήματα» ειπε ο Jake και έριξα το κεφάλι μου πίσω
Γαμω τα χρήματα

Έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου και πληκτρολόγησα γρήγορα το νούμερο του Αρχηγού

«Ναι;»
«Θελω μια χαρη» ειπα βιαστικά
«Πες» ειπε κοφτά
«Θελω 10 χιλιάδες»
«Τι διαολο;» Ρώτησε
«Θα σου εξηγησω άλλη στιγμή τωρα απλα κανε σε παρακαλω αυτο που σου λεω, και θα σου τα επιστρεψω» με τους αγώνες σίγουρα θα μπορέσω να του τα επιστρέψω
«Δεν με νοιαζει αυτο, τα βγάζω σε μια εβδομάδα. Που έμπλεξες;»
«Πουθενα απλα κανε μου αυτή τη χαρη»
«Καλα σου τα στελνω τωρα. Πρόσεχε»
«Παντα. Δώσε φιλία στην μαμα» ειπα και το εκλεισα