Steal My Girl

Chapter 5

''Harry...'' ''..Harry...'' ''Harry..'' Ik schrik op uit mijn gedachten. Ik kijk naar de klok en zie dat de wijzers aangeven dat het bijna half tien 's avonds is. ''Ja,'' Ik knijp voor enkele seconden mijn oogleden dicht. ''Wanneer was je van plan Darcey weer op te halen?'' Vraagt ze door de telefoon.  ''Huh wat?'' Vraag ik afwezig.  ''Darcey, wanneer wou je je dochtertje weer ophalen?'' De stem van Gemma dringt niet  helemaal tot me door en ik vraag nogmaals waar ze het over heeft. ''Darcey?'' ''Ja, Darcey. Kijk broertje. Ik heb er geen enkel probleem mee als ik op mijn nichtje moet passen, echt totaal niet. Maar Darc mist je. Ik moet haar elke avond huilend naar bed brengen en ik word  's morgens vroeg wakker gemaakt door haar huilbuien. Darcey is nu al bijna een week bij me...'' ''Wat is je punt, zusje?'' ''Darcey eet niet meer sinds gisteren en ze wil naar mama en papa.'' ''Papa heeft gewoon even rust nodig, zeg dat haar maar.'' ''Harry doe normaal! Darcey is je kind. Ze is van jouw vlees en bloed gemaakt-'' ''En van die van K-Kylie.''Mijn stem slaat over.

 ''Je kan Darcey niet van je af blijven duwen. Ze heeft haar ouders nodig. Juist nu en haar vader kan haar niet dood leuk wegduwen als hij geen zin heeft om de vaderrol te vervullen!'' ''Gemma relax.'' ''NEE! Harry dit gaat zo niet langer meer! Je dochter begint langzaam te begrijpen dat ze haar moeder nooit meer terug zal zien en dat vind ze moeilijk, net als jij. Maar weet je Harry. Ik wil je graag helpen en dat doe ik. Maar je kan je kind niet zomaar wegdoen als je er geen zin in hebt. Iedereen heeft het moeilijk met de dood van Kylie. Iedereen moet het verwerken en iedereen weet dat jij het moeilijk hebt, daar heeft iedereen dan ook begrip voor. Maar je moet nu niet je eigen kind gaan verwaarlozen. Straks heb je de kinderbescherming op de stoep staan of Darcey word in een weeshuis of pleeggezin gestopt, omdat haar vader niet in staat is om voor zijn eigen kind te verzorgen!''

 ''Joh, dat gebeurd niet. Als jij nou gewoon de taak op je neemt om even tijdelijk op haar te passen, dan komt alles goed.'' Vertel ik haar. ''Nee, Harry. Het kan serieus niet langer meer zo, ik kan nu niet doodleuk de moederrol op me nemen, want dat moet haar eigen moeder doen en aangezien mijn schoonzusje er niet meer is, moet mijn broertje die rol vervullen.'' ''J-Ja, dat s-snap ik, maar ik..'' ''Ik breng haar morgenmiddag rond twee uur 's middags weer terug.'' Er rolt een zucht over mijn lippen. ''Nou eigenlijk zit ik morgen tot half tien in de Leeds voor de voorbereidingen van de tour.'' ''Lou is er vast ook, dan kan Lou mooi op Lux en Darcey passen, want dan is Darcey toch bij je.'' Stelt Gemma voor. ''Dat gaat niet. Tom past morgen op Lux. Kan je Darcey niet even bij mama onderbrengen, alsjeblieft?'' ''Nee, ik ga mama niet met de opvoeding van je dochtertje opzadelen. Mama heeft het al druk genoeg samen met Robin.'' ''Mama is gek op Darcey.'' Zeg ik. ''Ja en ik ook. Iedereen is dol op Darc, maar je bent vader geworden en dan moet je die rol ook vervullen.'' ''Ik heb gewoon veel aan mijn hoofd. Ik heb mijn werk en  ik zit midden in het rouwproces.'' ''Iedereen heeft je aangeboden om een break te nemen, maar je wou zelf meteen weer beginnen.'' Zegt Gemma. ''Ja wat moet ik dan doen? Thuis een potje zitten janken, o-omdat ik dan word geconfronteerd met het verlies van mijn vrouw? Daar word het niet beter van, Gemm en dat weet je.'' ''Ja, maar Darcey krijgt ook door dat Kylie dood is en je moet haar erbij helpen.'' ''Ja, dat snap ik.'' ''Ik breng haar morgen wel langs als je aan het werk bent.'' ''Dat kan niet.'' Zeg ik. ''Iedereen zal het begrijpen.'' ''Dat gaat gewoon niet!'' ''Wow, calm down,  little brother.'' ''Dat gaat gewoon niet. We zijn allemaal hard aan het werk, dan kan ik niet doodleuk op mijn kind passen, dat gaat gewoon niet.'' Zeg ik.  ''Je bent een ouder.'' ''Ik heb er toch nooit om gevraagd!'' Roep ik.

Voor enkele seconden is het stil aan de andere kant van de lijn.

Na een stilte van dertig seconden, pak ik aarzelend het gesprek weer op. ''I-ik bedoel het niet zo.. Het floepte er uit. I-ik mis-s Kylie gewoon zo ontzettend erg. Haar missen doet zo ontzettend pijn. Kylie is het helemaal, ze is zo ontzettend mooi, zo ontzettend lief, ze heeft een goed gevoel voor humor. Hoe ik haar in mijn armen neem, de momenten dat we samen in bed liggen, als mijn armen om haar kleine lichaam heen sla. Kylie is echt een droomvrouw.'' ''Harry, je praat in de tegenwoordige tijd.'' Zegt Gemma zacht. ''Dat weet ik, Kylie komt terug, ik zal haar snel weer zien.'' Ik hoor hoe Gemma slikt. ''Harry... Nee, zeg dat  het niet is wat ik denk. Zeg niet dat je gaat doen wat ik denk.'' De angst in Gemma's stem is te horen. ''Nee, natuurlijk niet. Nee. Kylie komt binnenkort weer terug, dat weet ik zeker.'' ''Harry, Kylie komt niet meer terug. Ze is dood, haar lichaam is levenloos, haar geest en ziel zijn in de hemel.'' ''Kylie houdt een winterslaap.'' ''Harry, Kylie is dood. Je hebt het met je eigen ogen gezien. Je bent bij haar graf geweest, samen met Darcey en mij.'' ''Ja, maar ze staat binnenkort op uit de dood..'' Zeg ik kalm. Ik hoor Gemma zuchten, snel switcht ze over op een ander onderwerp.

''Ik breng Darc morgen terug en dan gaan we even praten.'' ''Nee, ik kan morgen niet op haar passen.'' ''Je regelt maar wat. Darcey is jouw verantwoordelijkheid.'' Zegt Gemma. ''Harry, ik meen het.'' ''Is dat begrepen?'' ''Ik kan morgen niet.'' Zeg ik. ''Harry-'' Ik verbreek de verbinding en gooi mijn mobiel op de bank.

Echt Gemma moet ophouden om dingen te beslissen. Het is mijn leven, niet die van haar. Ik kan best voor mijn kind zorgen, maar ik kan het nu niet. Het lukt me nu niet. Darcey verdient een vader die helder kan denken, leuke dingen met haar kan doen, haar opvoed tot een echte meid en daar ben ik nu niet voor in staat. Dat lukt me nu niet. Ik moet eerst alles op een rijtje zetten.

Mijn mobiel gaat af en ik buig me voorover. Ik zie de naam van Gemma verschijnen en negeer het gerinkel. Ik ga rechtop staan en loop naar het flessenrek. Het geluid van mijn mobiel houdt op. Ik pak een fles wodka uit het rek en ik zet de fles aan mijn lippen. Mijn mobiel begint opnieuw te rinkelen. Maar ik negeer opnieuw het geluid.

Ik neem er grote slokken uit en lik de enkele druppels van mijn lippen af. Ik zet de fles op de salontafel en ga op de bank liggen. Ik laat mijn hoofd op een kussen vallen en pak mijn mobiel. Ik ontgrendel het scherm en zie dat ik twee gemiste oproepen van Gemma heb. Ik zucht.

''Zusje, waar maak je je toch druk om.'' Mompel ik in mezelf. Ik zie dat Gemma online is op WhatsApp en ze stuurt me een foto. De foto laad en als de foto geladen is knipper ik met mijn ogen. ''Gemma, verdomme.'' Roep ik. Ik klik op de foto en de foto verschijnt op mijn beeldscherm. Ik zit op een stoeltje, naast het ziekenhuisbed van Kylie. Ik hield Darcey voor het eerst vast. Het kleine lichaampje wat ik in mijn handen hield, het kleine lichaampje, zo kwetsbaar, zo klein, zo lief. Darcey huilde toen ter wereld kwam. De verloskundige legde haar op de borst van Kylie. Ik keek naar het kleine mensje, wat net nog in de buik zat van mijn geliefde. Het kleine mensje huilde. Kylie vroeg of ik haar vast wou houden. Ik twijfelde, wat als ik haar liet vallen? Ik besloot om op een stoel plaats te nemen. De verloskundige legde haar in mijn armen. Ik streelde haar met mijn hand langs haar wang. Darcey huilde niet meer. Ze was stil.

Ik glimlach naar de foto. Ze was zo kwetsbaar, zo klein.

Ik klik de foto weg en zie dat Gemma wat heeft getypt.

'' Heb je de foto gezien? Kijk eens goed naar de foto, nogmaals. Zo'n klein meisje kan je toch niet zomaar wegdoen? Zo'n klein meisje, zo onschuldig. Zij kan er toch niks aandoen dat haar vader verdrietig is. Dat meisje heeft er nooit omgevraagd om genegeerd te worden. Dit meisje verdient een vader, een vader die voor haar wil zorgen, zelfs als hij moet werken. '' 

Ik klik kwaad het gesprek weg en pak opnieuw de fles wodka.

----

I'm sorry !!! Lang niet geüpdate :(

Dit is waarschijnlijk het laatste hoofdstuk voor een lange twee maanden. Ik stop namelijk 15 maart met wp vanwege de se week en daarna komen de Centraal Examens en dan ben ik eind mei weer terug op wp (:

Stay Weird

Love You So Much

Deze opdraging is voor mijn babe Chaira. Volg haar. Ze is geweldig en ongelofelijk speciaal voor me.

I LOVE YOU SO FREAKING MUCH

XXX Marit

Follow? Vote? Comment?