... 𝑧𝑎𝑤𝑔𝑦𝑖 ...

142 27 2
                                    

ေႏြဦး...

တစ္ခုေသာေႏြဦး...

အိမ္ကေန ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ကိုသြားတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ပန္းပြင့္ေတြက အစီအရီျဖင့္ ေရာင္စုံဖူးပြင့္ကာ ေႏြဦးကိုႀကိဳဆိုေနၾကသည္။ အဲ့ဒီလိုေရာင္စုံပန္းပြင့္ေတြထဲမွာမွ အဝါေရာင္ေတြကို မႀကိဳက္‌.. အဝါေရာင္အသုံးအေဆာင္မွန္သမွ်ကိုလည္း ခ်န္ေယာလ္သေဘာ‌မေတြ႕တာအမွန္။

သို႔ေသာ္လည္း ဝတ္ရည္စုေဆာင္းဖို႔အားသာေနၾကတဲ့ လိပ္ျပာေတြကေတာ့ အေရာင္အဆင္းကိုအာ႐ုံစိုက္မိပုံမရဘဲ ပန္းပြင့္ေတြထက္မွာ ပ်ံဝဲေနၾကသည္။ ထိုျမင္ကြင္းက ျမင္ရသူတိုင္းစိတ္မွာၾကည္ႏူးစရာျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ေဘာလုံးကန္ဖို႔နဲ႔ ေက်ာင္းစာကလြဲၿပီး ဘယ္အရာကိုမွစိတ္မဝင္စားတဲ့ ခ်န္ေယာလ္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ အားလုံးကစိတ္ရႈပ္စရာျဖစ္ေနသည္။

ဘတ္စ္ကားေရာက္လာတာနဲ႔ အေတြးတို႔ကိုအဆုံးသတ္လိုက္ရသည္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ လူေနရာအျပည့္မို႔ ဘားတန္းကိုလွမ္းဆြဲကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ရတာမို႔ နားက်ပ္တပ္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းနားေထာင္ရင္းသာလိုက္ပါလာခဲ့သည္။

မွတ္တိုင္ေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေက်ာ္လာေလ ကားေပၚမွာလည္း လူက်ပ္လာေလမို႔ ခ်န္ေယာလ္မွာ ကားရဲ႕ဟိုးအေနာက္ဘက္ထဲအထိေရာက္သြားသည္။ လူေတြကို ေတာ္႐ုံနဲ႔စိတ္မဝင္စားတတ္တဲ့ ခ်န္ေယာလ္က ကားရဲ႕ေနာက္ဆုံးခုံက ေထာင့္က်က်တစ္ေနရာမွာထိုင္ေနတဲ့ အျဖဴလုံးေလးကိုေတာ့ အာ႐ုံေရာက္သြားမိသည္။ Mask အုပ္ထားတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာမျမင္ရေသာ္လည္း မ်က္မွန္အဝိုင္းေလးေအာက္ကေမွးမွိတ္ထားတဲ့မ်က္ခြံေတြကို ဝန္းရံထားတဲ့မ်က္ေတာင္စိတ္စိတ္တို႔ကို ျမင္ေနရသည္။

ခ်န္ေယာလ္ၾကည့္ေနမိတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုအျဖဴလုံးက ၿငိမ္ကုပ္ေနတာမ်ား အ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ကို ထိုင္ခုံေပၚခ်ထားတဲ့အတိုင္းပင္။ ခ်န္ေယာလ္သည္ ပုံမွန္ဆို လူတစ္ေယာက္ကို အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ဖို႔ေနေနသာသာ စိတ္ပင္မဝင္စားတတ္သူ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ စိုက္ၾကည့္ခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို....

𝑺𝒂𝒏𝒇𝒕𝒆 𝑳𝒊𝒆𝒃𝒆 🍁Where stories live. Discover now