Tarih: 10 Nisan 1922
Hayat bazen zor olsa bile gülümsediğin o kısa saniyelerde hafifliyor üzerindeki yükler. Bu yüzden olabildiğince gülmeye çalış. Gülmek güzeldir papatyam.
-Arckenhaud Beauvais Frederic Aadi Francois
🌼
Taehyung, etrafı son kez kontrol ettikten sonra cebindeki anahtarı çıkarıp kapıyı açarken bile hala tedirgindi ve sağ salim içeri girene kadar da rahatlayabileceğini düşünmüyordu.
Onun akside ise Aadi çok rahat ve mutluydu. Çünkü yanında papatyası vardı. Sürekli şapşal şapşal sırıtarak Yoongi'ye bakıyordu. Yol boyunca "Ay, dayanamayacağım!" diyerek dudaklarını Yoongi'nin yanaklarına yaklaştırıp onu yanaklarından öpmeyi denediyse de tüm denemeleri Yoongi'nin onun kafasını eliyle uzaklaştırması sonucunda başarısızlıkla sonuçlanmıştı.
Fakat bir Mösyö Francois Aadi'nin lugatında pes etmek sözcüğü bulunmazdı.
Taehyung, onu bazen yanına neden aldığını ciddi anlamda sorguluyordu. Fazla rahattı ve bu yüzden etrafı kontrol etmenin bütün yükü kendisinin ve Yoongi'nin omuzlarına kalmıştı. Aadi sadece onların peşinden -daha çok papatyasının poposunun dibinden ayrılmıyordu.- gidiyordu.
Nihayet eve girmeyi başardıklarında Taehyung aceleyle kapıyı kilitledi ve evin giriş kısmıyla salonun ışıklarını açtıktan sora girişle verandayı ayıran o cam duvarların tüm perdelerini kapattı. Ardından mutfağa giderken içeriye seslendi. "Ben sıcak çikolata yapıp geliyorum. Yoongi, sen şömineyi yakabilir misin?"
"Şey, ben nasıl yakacağımı bilmiyorum."
"Aadi sana yardım eder. Değil mi Aadi?"
Aadi, ise Taehyung'u duymazdan gelerek "Benim papatyammmın yardıma mı ihtiyacı varmış? Sen iste şöminen olayım papatyammmm..." diyerek tüm yol boyunca sessiz bir şekilde yapmaya çalıştığı şeyi şimdi rahat bir şekilde Yoongi'nin üzerine atılarak yapmaya çalışmıştı.
Yoongi'nin boynuna atılıp onu sıkıca sararken dudaklarını bir yandan Yoongi'nin yanaklarına yaklaştırmaya çalışıyor fakat beyaz tenlinin iki eliyle suratını ittirmesi yüzünden hedefine ulaşamıyordu.
Yoongi, sarışın fransızı kendisinden uzak tutmaya çalışırken bir yandan da mızmızlanırcasına sesler çıkarıyordu. "Aadi, beni rahat bırak."
"Ah kurban olduğun tanrım bugünleri de mi görecektim. Mösyö Francois değil, Aadi dedi. İsmimle hitap etti. Bence sen Aadi diyen dudaklarından öpmeye çalışmadığıma şükret papatyammmm..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Honesty
FanfictionTamamlandı ✔ Kim Taehyung, çizimlerindeki çocuğun bir gün karşısına çıkacağını düşünmüyordu. Fakat olay bunla sınırlı değildi. Daha bilmediği çok şey vardı. Tarih tekerrür eder mi? [taegi'fanfic] ©Rhosus ▪ 05.02.2021 | 25.08.2022