Your a Property of Mine"

Chapter 1

Im here now at the terrace of my veranda here at Baguio City, enjoying the breath taking view of my surrounding. Yung tanaw mo yung dalampasigan at rinig mo ang hampas ng mga alon at huni ng mga ibon sa paligid.I wish na sana ganito na lang palagi tahimik, napaka peaceful ng paligid at parang wala kang iniisip na problema.

Kung sana ganito na lang palagi sana wala na tayong problema pa.
While enjoying the view here at our rest house bigla na lang nag ring ang phone ko.

I immediately scan the area and found it above my study table.Kahit naman nagbabakasyon ako nagayon dito dahil may dalawang araw pa akong free ay hindi ko nalilimutan ang mga obligasyon ko sa labas.

I saw the name of my bestfriend Tanya on the screen.

"Yes hello girl."

"Where are you now?Pumunta ako sa bahay nyo pero sabi ni Manang Lorna nasa bakasyon ka daw.Nasaan ka ba girl?"

"Naandito sa Baguio sa rest house nina Mom and Dad.Alam mo naman na miminsan ko na lang to nabibisita diba, at babalik din naman ako dyan bukas. "Bakit may problema ba?"

"Ako wala na pero ikaw?,alam kong malaki."

"Why? what's going on?"

"It's because ako tapos na sa thesis at ikaw nakakangalahati ka na ba.?"

"Oh shit, I forgot."

" yan, yan ang sinasabi ko eh,buti na lang pala napatawag ako at kamustahin ka, dahil kung wala ano na lang kaya ang mangyayari sa grade mo?"

"Thanks for the reminder, but what should I do now.Wala pa naman makakatulong saakin dito."

"Alangan naman na papupuntahin mo pa ako dyan eh ang layo-layo nang Manila sa Baguio."

"Anong gagawin ko, mga isang linggo pa ang kakailanganin ko bago ko pa matapos yun,Tanya pls."

"Yan kase hindi nakikinig .Ano kaya kung magpasundo ka dyan sa helicopter ni Kuya Luca, I heard that he's already here in the Philippines."

"No way, bukas na lang aagahan ko pa para makabalik kaagad dyan."

"Sige girl ingat ka.Mwahh"

"Yeah. Mwahh."

After that unexpected call from very concern bestfriend Tanya ay hindi na ako mapakali, lalo pa nang malaman kong dumating na pala sya.Pano kaya kung hanapin nya ako at wala ako sa bahay....hindi naman siguro, himala na lang siguro kung hahanapin nya pa ako. As far as I know hindi pa sya nag aksayang tanungin ako kung ano ang nangyayari sa buhay ko for the past years.

Pero bakit nga ba sya ang iniisip ko mas dapat na unahin ko ang thesis ko at baka ako na lang ang hindi makakagraduate dahil sa kapabayaan ko.

"Ahhhh,bahala na nga."

Buong maghapon na yata akong hindi nakalabas nang kwarto ko,sa kaiisip sa mga dapat kung gawin pagkabalik ko sa Maynila.
Mga alas 6 na ng gabi nang maisipan kong maghanda nang makakain ko dahil medyo naguguton na ako at naalala kong hindi pa pala ako nananghalian.Dumiretso kaagad ako sa kusina at naghanda nang panghapunang pagkain talaga.May kanin,sinigang na baboy at adobong manok at iba pa.Hindi katulad nang iba na di halos kakain ng mga ganito dahil mas nadadagdagan ang kanilang timbang, pero ako basta gutom ako walang makakapigil kung ano ang mga dapat kung kainin.

Maliban sa akin at sa dalawang caretaker dito na si Mang Pablo at Manang Ising ay wala na akong iba pang kasama dito.
Ako lang mag isa ang kumakain dahil pagkatapos nilang gawin ang mga obligasyon nila ay pinauwi ko na sila at ako na lang ang bahala dito at isa pa malapit lang naman yung sa kanila kaya sigurado akong safety ako dito.

Nasa kalagitnaan na ako nang iglang may kumatok sa pintuan.Sino naman kaya ang pupunta dito nang ganitong oras ang pagkakaalam ko nakauwi na sila Mang Pablo at Manang Ising,siguro may kelangan lang.

Dali-dali akong pumunta sa front door at sumilip sa peep hole para malaman kung sino ang tao sa labas nang makita kong ni wala sa mag-asawang caretaker ang nasa labas ay nagtaka ako at binuksan na lang ito ng diretso.
Muntik na akong mapasigaw nang may biglang lumabas sa madilim na parte nang bahay ang isang napakagwapong nilalang na hindi ko akalaing pupunta pa dito.

"What are you doing here?" Bigla nya akong hinapit palapit sa kanya at binulungan.
"And now I don't have a right to visit my lovely ward?"sabi ni Luca.
"Why are you here?"sabi ko bigla.
"To pick you up."

"Why?"

"Earlier, tumawag si Tanya sa bahay at ako ang nakasagot nakikiusap na sunduin ka dito para matapos mo na daw ang thesis mo."

"Sorry naistorbo pa kita,alam ko namang pagod ka pa tapos sinundo mo pa ako dito."

"It's okay, can you just prepare your things and we'll go back to the city?"

"Yeah.,you may sit down here first while waiting for me. I promise I'll be quick."

Nagdali-dali na ko sa lahat nang aking kinikilos dahil baka mainip pa yun.
Humanda lang talaga sakin yang si Tanya hindi nya alam kung gaanong kaba ang nararamdaman ko ngayon.
But in the other hand I felt really important to him.