Fısıltı

Gerçeklik olgusu

Baskı
Hastalık
Kan
Kir
Çaresizlik
Umut
Engel
Yalnızlık
Ölüm..
Neredesin? Tanrım, seni görmek için çok erken. Yalanlarına inanmak istemiyorum
       Aslında bunların hepsi bir rüya
Dışarıdaki rahatsız edici siren seslerinden sonra bir şey duyamaz olmuştum
Doktorlar Retrograd Amnezi hakkında anlamakta zorluk çektiğim şeyler söylüyorlardı, onu mu yaşıyor muşum..
Bacaklarımda ve kollarımda beyaz şeylerden var..ah neydi adı hatırlamıyorum.. vücudumun hiçbir bölgesini hissetmiyorum, bekle bir saniye.. konuşamıyorum, bunların hepsi kafamın içinde düşündüklerim, oh hayır hayır hayır napıcağım ben
     Travmatik beyin hasarı?
Tanrım o da nedir öyle.. hayatımı konuşamadan gecireceksem ne anlamı var?ah bekle, "Seni seviyorum" diyeceğim bir insan bile yok doğru ya.. ben neden onca zaman yaşamışım ki, yapayalnız..
Kafamı yavaş hareketlerle diğer tarafıma doğru çevirdim.
Karışık uzun saç, kırmızı bandana
             Okyanus mavisi gözler.
"Bu adama şimdiden ısındım"
Derin gözlü adam endişeli gözlerle bana bakıyordu ve doktora dönüp bir şeyler söyledi, dinleyemeyecek kadar yorgunum..
~Kaan'ın gözünden~
-Durumu nasıl? Ne zaman iyileşir? Beni hatırlıyor mu-
+Sakin olur musunuz beyefendi, bu soruları bir anda cevaplamam oldukça zor. Yakın zamanda yaşadığı anıları hatırlamıyor, Retrograd Amnezi sürecinde.
-Hatırlayacak mı peki?
+ Hayır. Geçici bir olay değil bu.
.
Yeni tanıştığım ve neredeyse hiç tanımadığım bir insandı Mert, ama sanki yıllarca tanıyormuşum gibi hissettirdi, o farklı..
Yüzümdeki surat ifadesi aniden somurtkanlığa döndü. Onu kaybedemem hayır, onu seviyorum. Onu iyileştireceğim! O artık bana emanet. Onu her gün ziyaret ediceğim, iyileştiğinden emin olana kadar onu mutlu ediceğim. Mert'e el sallayıp kendine iyi bak diyip odadan çıktım.
O bunu atlatabilir, yalnızlık ve kalbindeki boşluk çok anlaşılır bir biçimde yüzüne vuruyordu onun. Belki de yanında olursam beni hatırlar, küçük bir umut..
Kaan tek katlı ufak bile olsa sevimli evinin kapısını araladı. İçeri girdiğinde köşede her gece istemsizce uyuya kaldığı koyu yeşil koltuk onu karşıladı. Yaninda büyük ve eski bir askılık vardı, bandanası ve kazağını oraya astı ve koltuğunda dinlenmeye başladı ama içi rahat değildi Mert'ten dolayı. O gün uyuyamadı. Göz altları yorgunluktan mosmor olmuştu, yüzündeki kırışıklıklar uzaktan bakılsa bile fark edilir bir durumdaydı, sabah 8 e geldiğinde Mert'i ziyaret etmesi gerektiğini düşünerek yola koyuldu. Mert'e okumak için birkaç kitap ve bolca yiyecek koydu çantasına. Çünkü hastanede bir süre kalmayı planlıyordu. Onun için artık o günden sonra herşeyi yapardı. Yüzünden soğuk terler akmasına ragmen koşa koşa hastaneye gitti.

            MERT NEFES ALIP VERİR MİSİN   
           SAKİNCE.. LÜTFEN BENİMLE KAL

        ORADA MISIN?
                             BENİ HATIRLA
             SORULARIMI CEVAPSIZ BIRAKMA

+Beyefendi..zor durumlardan geçiyor Mert, kurtarmak için elimizden yapıyoruz

~Mert'in gözünden~
G-gözlerimi açamıyorum..ağzımı açamıyorum..
Sanırım pes etmeliyim ama biri var, onu gerçekten sevmiştim..kim olduğunu hatırlamıyorum
     ..Okyanus mavisi derin mavi gözleri..
Hayır hayır o kimdi, çok yakınlarda bir yerde.
Yalnızlık..
Çaresizlik..
Ölüm..
Yoluma az kaldı..

Bir anda soğuk bir şey'in suratıma değdiğini hissettim, buz değildi şaşırtıcı bir şekilde. Birinin eli mi? Saçmalık kim bana dokunmayı istesin ki? O mu? Gözlerimi açıp o kişinin sen olduğunu bilmeyi isterdim. Senin gözlerine son kez bakabilmek..ama o kim?
..

KALP ATIŞI YAVAŞLIYOR ACELE ETMELİYİZ ONU KAYBEDEMEYİZ!

        SÜREMİZ DARALIYOR BEYEFENDİ

Onu kaybettik..

Ne?

Neredeyim ben?

Nasıl?

Mert bir anda gözlerini Ovuşturdu, ayağa kalktı ve bir bardak soğuk su içti. Terden sırılsıklam olan t-shirt'ünü çıkardı ve onun yerine gri bir sweatshirt giydi..

                bir saniye bir şeyler yanlış..

                 Bunlar bir rüyadan ibaret
      

     O aslında hiç var olmamış mıydı..

Okuduğumuz için hepinize sonsuz teşekkürler! Ama maalesef her güzel şeyin bir sonu vardır. Yazarken bende cidden çok üzüldüm..Yorumlarınızı bekliyorum<3