We are all living in a dream

Hoofdstuk 4.

Zoals altijd heb ik mijn dag weer verspilt door het kijken van Youtube videos. Ik ben blij dat ik een brein heb waar ik gemakkelijk 6'en kan halen zonder dat ik er veel voor hoef te doen. Ik heb die hoge cijfers toch niet nodig voor later dus kan ik net zo goed 6'en halen.
Wel haal ik super goede cijfers voor Engels omdat ik daar gewoon 24/7 mee bezig ben, maar dat is natuurlijk omdat ik Amerikaanse actrice wil worden.
Morgen heb ik ook nog Wiskunde toets en ik heb mijn huiswerk van wiskunde nog nooit van gemaakt dus waarschijnlijk moet ik daar nog even aan zitten.
Wanneer ik kijk in mijn agenda zie ik dat ik daar gewoon een 6,5 voor sta en sla het boek open. Ik blader door het boek en zie dat dit te veel is om allemaal te leren. Een 3 zal mijn cijfer niet heel erg naar beneden halen, het is namelijk nog maar 3 maanden voordat het jaar voorbij is dus ik zal niet meteen 3 punten naar beneden gaan.
Ik besluit om nog één crack video van mijn favoriete show te kijken, gewoon omdat hij er net 10 minuten op staat en ik hem gewoon moet kijken.

Opeens voel ik iets nats op mijn arm vallen en schrik wakker. 'Shit' fluister ik. Ik kijk op de klok en zie dat het tien over 3 's nachts is. Ik veeg het kwijl dat uit mijn mond is gevallen af aan mijn bed en stap zo stil mogelijk uit bed. Ik leg mijn laptop op mijn bureau en doe snel mijn broek uit. Ik houd mijn shirt gewoon aan want ik weet zeker dat ik iemand wakker maak als ik mijn krakende klerenkast open doe.

Ik kijk nog even op mijn mobiel en zie dat ik twee gemiste gesprekken en berichtjes heb van Clare drie uur geleden. Ik klik mijn mobiel uit en stap in mijn bed. Ik wist toch al dat ik wiskunde zou verknallen.

Een uur later lig ik nog steeds wakker in mijn bed na te denken over hoe slecht ik morgen die wiskunde toets ga maken en hoe graag ik mijn droom waar wil maken.
Na vijf minuten beginnen de tranen al te lopen en spookt van alles door mijn hoofd. Ik pak mijn mobiel er maar bij en check mijn Watsapp. Weer wil ik mijzelf voor mijn kop slaan want nu moet ik wel reageren naar Clare want ze heeft gezien dat ik het gelezen heb. Ik zie dat ze twee keer heeft gevraagd of ik wilde bellen. Ze wil vast weer sorry zeggen voor wat ze heeft gezegd , net zoals altijd eigenlijk.
Ik reageer maar dat ik nu even geen tijd heb en andere belangrijke dingen aan mijn hoofd heb. Na nog een uur gepiekerd te hebben val ik eindelijk in slaap.