Chapter 0

10 1 0
                                    

3rd person POV

"*ahem* excuse me po." sabi ng isang lalaki sa tv "sa kabilang dako naman. isang bangkay ng babae ang natagpuan malapit sa baryo kung saan na wala si *******, isang linggo ng nakakaraan, sa kasalukuyan, wala pang kumporminasyon sa pulisya kung sya nga ang nawawalang menorde edad sa-"

hininaan ng isang babae ang tv "wews, to think na pinag kakamalan agad akong patay" natatawa nitong sabi

"Hindi mo sila masisise, Dahil baka ikaw na susunod na makikita" sabi ng isang lalaki sa likod nya habang nag lalakad

ng naka lapit sa iyon ay binaba nya sa tapat ng babae ang isang cub noddles. "salamat sa pag init ng tubig kuya"

pinag masdan ng lalaki ang katawan nito, walang makikitang emosyon sa mukha ng lalaki habang nakatingin ito sa babae

ang babae naman ay patuloy sa pagkain, kahit madaming sumasakit sa kanyang katawan dahil sa mga pasa at sugat nito na hindi pa nag hihilom

ng mapansin ng babae ang pag tingin ng lalaki sa kanya ay tumigil ito sa pag kain at tinignan din ang lalaki "gusto mo bang dagdagan?" ngiti nya habang nag tatanong

hindi sumagot ang lalaki at nilakasan ang mahinang tv

"parang awa mo na, kung sino kaman. ibalik mo na ang anak namin" iyak ng isang babae sa balita

nasamid ang babae sa gilid nya kaya tumayo ang lalaki at kinuha ito ng tubig.

ng nainom na ng babae ang tubig ay bigla iyon na tawa "HAHAHA, that's rich coming for her!" pinalo palo pa nya ang hapag kainan

tumigil lang ito ng sumakit ang kamay nya hangang pulsuhan "aray. yung marka ng posas, sumakit"

pero hindi padin sya tumigil sa pag tawa. nakatingin lang sa kanya ang lalaki habang tumatawa pa sya

ng huminahon na ang babae, tsaka sya nag salita

"Galit ka talaga sa magulang mo no?" sabi ng lalaki

umiling ang babae sakanya habang may ngiti sa mga labi. "hindi ako galit, natatawa lang ako sa sinasabi nila"

pinatay na ng lalaki ang tv, tumayo sya para mag hanap ng pamunas dahil tumapon ang sabaw ng noddles ng babae

"sinasabi lang naman ng nanay ko yon dahil ayaw nyang masira ang image nya, tatay ko naman ay para maawa sa kanya ang iba"

bumalik ang lalaki sa pwesto nya dala ang pamunas. hindi sya nag salita sa mga nadinig nya.

nag patuloy ang babae sa pag sasalita nya "kuya, sabihin mo lang kung kelan mo ko papatayin, para ready to go na ko" ngiti nito, tinignan sya ng lalaki "pero kung hindi mo agad ako papatayin, wag kang mag papahuli muna"

blangko padin ang mukha ng lalaki, walang emosyon na nag papakita sa kanya. "hindi kaba natatakot" hinawakan ng lalaki ang leeg ng babae at unti unti itong dinidiinan "pwede na kitang patayin dito, at hinihiling mong wag ako mahuli?"

tumingin tingin ang babae sa paligid, kahit unti unting na hihirapan huminga ay nakangiti pa din to na para bang sanay na syang masakal "kahit naman hilingin kong mahuli ka, hindi ka mahuhuli. ni hindi nga kita na pansin nung kinukuhanan mo ko eh"

sa kwartong iyon, ay makikita ang mga letrato ng kung sino sinong babae "baka nga crush moko kaya ginawa moto, ayan o, dami kong picture" na ngingibabaw ang bilang ng mukha sya sa mga larawan don

binitawan ng lalaki ang leeg ng babae at nag lakad palayo sakanya "totoong papatayin mo ko at kinidnap mo ko. pero," nakatingin ang babae sa kanya ng may ngiti "niligtas mo ko sa mga magulang ko."pag papatuloy nito

" if kung hindi mo ko mapapatay, mag pakasal tayo kuya hah?" nandon pa din ang ngiti nya sa labi

"and kung mahuhuli ka, lets perform a double suicide! para romantic" dagdag ng babae

napakamot nalang sa ulo ang lalaki at nag lakad papunta sa pinto, bago ito lumabas ay tinanong nya ang babae "anong ulam gusto mo? mag luluto ako mamaya"

nag tatalon sa tuwa ang babae "sinigang! o kaya adobo! yes hindi na cup noddles kakainin ko mamaya!"

sobrang saya ng babae dahil nag sawa na sya sa cup noddles

binuksan na ng lalaki ang pinto para lumabas. tumakbo naman papunta don ang babae, hindi para lumabas "ingat kuya." mahinang sabi nito. "salamat din at ikaw ang unang mag luluto para sakin" tumakbo ang babae papasok ulit ng kwarto

lumabas na ang lalaki at ni lock ang pinto.

habang nasa palengke sya ay tinignan ang cellphone, nakikita doon ang ginagawa ng babae habang wala sya.

"tsk, at least try to run" nilagay na nito ang cp sa bulsa at nag lakad

~end~

a/n

as you can see, this story is gonna be a little sensitive so if 17 pababa ang nag babasa, ask your parents permission first.

the next chapter is gonna be about abuse

so think before you read the next chapter

One Bit Of HappinessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon