3rd person POV
"you know kuya, mas maganda siguro non kung pumunta ako sa bahay ampunan nung unang beses na hindi ako pinapasok" sabi ni angel habang nag lilinis sila ng kwarto
"bakit naman" tanong ng lalaki sakanya habang inaabutan si angel ng maiinom
"simple lang, mas maganda pa sa ampunan kesa sa bahay na lagi kang ginugulpi" may ngiti sa mga labi ni angel ng sinabi nya yon
hindi ulit sumagot ang lalaki sa kanya kaya nag patuloy si angel sa pag sasalita "wala akong maalalang may nag mahal sakin o may minahal ako"
"then?" pakikisama sa kanya ng lalaki
"kahit nga pumunta sa mall wala akong experience" dagdag nito "kahit umuwi ng may kasabay galing school"
hindi sya sinagot ng lalaki, nag karoon ng katahimikan sa pagitan nila
natapos sila mag linis ng buong bahay ng nag salita ang lalaki
"may mga damit akong maliliit dyan mamili ka nalang, lalabas tayo"
gulat tumingin sa kanya si angel "Hindi ba delikado kuya?"
pumunta ang lalaki sa kanyang kwarto at nilabas ang isang cup. "pag tinali mo yung buhok mo, at nag lagay nito. habang naka pang lalaki" inayos ayos nya yon sa ulo ni angel "mukha kang lalaki"
tinignag nya si angel mula paa hangang ulo, tumigil yon sa isang part "ang bastos mo kuya" tinakpan ni angel yon
"sabi sayo mukha kang lalaki eh"
Angel's POV
"Sabi sayo mukha kang Lalaki eh" sabi ni kuya kasama ang mukha nyang hindi na sinilayan ng ngiti
naka hawak pa din ako sa tininignan nya kanina "pero para sa 14 years old okay nato" bulong ko sa sarili ko
"wag kana bumulong dyan, mag ayos kana"
ginawa ko nalang ang sinabi nya
nag suot ako ng woodie at ng salamin. walang grado yon, kaya okay lang paningin ko. pinag sumblero pa din nya kahit naka woodie nako
"mukha tuloy akong mag nanakaw nito" sabi ko sakanya.
palabas na kami pero nag dadalawang isip padin ako. kung sakaling may makaka kilala sakin....
"kuya tingin ko wag nalang." sabi ko kay kuya
napa buntong hininga sya "Wag kang kabahan, mag kasama naman tayo" sagot nya sakin
"AYON NA NGA KUYA. mag kasama tayo, hindi ako mag dadalawang isip lumabas kung ako lang." sabi ko sakanya
"ayokong mahuli tayo" huling bulong ko.
ayokong bumalik don
"wag ka ngang kabahan, kung mahuhuli tayo, tatakbo ako" nagulat ako sa sinabi nyang yon
iiwan nya ko?
sabaga- "habang kinakaladkad ka"
nawala ang kaba ko at nag lakad papalapit sa pinto. "promise me one thing, hindi ka lalayo sakin pag lumabas tayo" sabi nya sakin
tumango ako lang ako. "okay. have you heard about pinky promise?"
"ano naman yon kuya?" pinky promise?
nilapit nya ang kamay nya sakin habang naka taas don ang pinky nya. ginaya ko yon at pinag dikit nya yung pinky namin
"pinky pinky bow bell, who ever breaks their promise must swallow a thousand needles"

BINABASA MO ANG
One Bit Of Happiness
Short StoryStory Line: One day, A girl disappear. Living Somewhere with someone who killed many person. however, that girl started to desire the unthinkable for someone who got abducted while waiting to be killed