BLOOD OF THE VAMPIRE

BÖLÜM: 1

                              - YUİ -
İLK...

Aslında hayatımın bu kadar değişebileceğine ben bile inanmamıştım. Ama kim bilebilirdi ki Yasuhiro bile kendi hayatının değişebileceğine inanmamıştı. Size her şeyi en başından anlatacağım. Benim adım Yui 19 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Yasuhiro ise 118 yaşında bir iş adamı daha doğrusu herkes öyle biliyor. Şimdi anlatmaya başlayacağım o zamanlar 15 yaşındaydım Japonya da yaşıyordum çok soğuk bir kıştı herkes yağan yağmurdan kaçıyordu. Ben ise öylece yürüyordum bir an telefonuma gelen mesajla irkildim bu annem Akami' den bir mesajdı.

Annem: neredesin Yui küçük bebeğim?
Ben: durağa geçiyorum geliyorum anne.

Bir an duraksadım ve şemsiyemi yavaşça yere indirdim. Yağan yağmurun damlaları yüzümden yavaşça aşağıya iniyordu ben ise öyle düşünüyordum 15 yaşında hayatımın neden zor olduğunu düşünüyordum. Bacağıma dokunan bir el ile irkildim aman tanrım bu el değildi küçük yavru bir köpeğin patisiydi titriyordu ve ayağı sakattı boynumdaki atkıyı çıkarıp köpeğe sardım onu kucağıma aldım şemsiyemi de yerden alıp yürümeye başladım yağmur biraz daha hızlanmıştı neyse ki durağa gelmiştim. Durakta kimse yoktu daha doğrusu sokak bomboştu. Durağa oturmuş yavru köpeği de kucağımda tutmuştum ona üşüyor musun? Küçük dostum diye sordum o ise dilini çıkarmış boş boş bana bakıyordu sonrasında karanlıkta birisinin duraktan geçip arka kapalı sokağa geçtiğini gördüm dikkatimi çekmişti. Daha servisin gelmesine çok vardı. İçimden bir ses durmamı söylese de duramadım yavru köpeği alıp adamı sessizce takip ettim. Adam arka sokakta biriyle konuşuyordu bu şişman bir adamdı. Kendi kendime, neden geldiğimi sordum. Tam arkamı dönmüş gidiyordum ki bir inleme sesi duydum olamaz o adam şişman adama bir şey yapıyordu ve bağırmaması için ağzını kapatmıştı. Seslenmek istedim ama sesim çıkmıyordu korkuyordum sadece ağzımı kapattım ve sessizce onu izliyordum sonrasında şişman adam sesini kesmişti onu öldürmüş müydü? Yoksa sadece bayıltmış mıydı? Sanırım bilmiyordum yaklaşıp bakmak istedim ama hayır yapamıyordum. Adam kafasını yukarı kaldırmıştı ve yüzünü görebiliyordum. Gençti uzun boylu biraz fazla sexy ahh çok karmaşıktı sonrasında kafasını direk karşıya yönlendirdi bana doğru bana mı bakıyordu? Görebiliyor muydu? Görünüyor muydum? Ben kendimi zor görüyordum. Ama ay ışığının altında parlayan onun kusursuz yüzünü görebiliyordum gerçekten mükemmeldi.
Ahh bugünlük yeter fazla iyi olmasa da beni birkaç saatliğine idare eder. Üzgünüm dostum yapmalıydım seninle Hiro ilgilenecektir o tarafta istediğin kadar konuşabilirsin :D 
Ahh kötü Yui kötü Yui gözlerime inanamıyordum adamı öldürmüştü. Birde yetmezmiş gibi beni idare eder demişti bu ne demek oluyordu? Aman tanrım yoksa o bir vampir olabilir mi? Şaşkındım korkmuştum ama bir yandan da böyle olmasını istiyordum sonra bir kapı açıldı hayır cidden kapısı olmayan çıkışı olmayan bir sokakta bir anda beliren bir kapı şaşkına dönmüştüm. Sarışın birisi çıkmıştı elleri cebinde bir biçimde durup;
Bugün doydunuz mu? Yasuhiro bey, hadi ama dostum daha iyileri var onların kanını içemez misin?
Evet adamın adı bu sanırım Yasuhiro.
Yasuhiro: hadi ama Hiro sıkılmaya başladım gidelim.
Diğerinin de adı Hiro muydu? Evet yavaş anlıyordum.
Yasuhiro: koskoca cehennem kralısın dünyadaki zayıf sıradan insanlara mı bakacaksın? Dostum daha iyilerini hak ediyorsun.
Hiro: artık gidelim yarın çok işimiz var.

Tam gidiyorlardı ki ben çenemi tutamayıp
Ben: hadi be cidden mi ?
(hadi Yui şuanda sadece yapman gereken lanet çeneni kapatmaktı ama ciddi olamazsın)
Yasuhiro beni görmüştü. Çünkü ses çıkardığım yetmezmiş gibi birde mal gibi sokağın ortasında dikeliyordum.
Hiro: bir ses duydun mu?
Yasuhiro: hayır sanırım içeriden geldi.
Yasuhiro arkasını dönüp bana baktı. Bir an gelecek ve canımı alacak gibi hissettim ama öylece gözümün önünde kayboldu. Bende onlar gider gitmez adamın yanına koşup baktım. Adam ölmüştü. Dokunmadım ve oradan uzaklaştım neyse ki adam işini biliyordu bu sokakta ne insan ne de kamera vardı. Eve gelmiştim küçük dostumu beslemiş ve ona bir yer vermiştim onun adına mutluydum fakat olanları atlatamıyordum. Hala düşünüyordum. Kafayı yiyecektim. Sabaha kadar düşünmüştüm cidden bir vampirdi. Sabah kahvaltı yapmak için aşağı indim fakat salonda olmaması gereken iki kişi vardı. Tahmin edin kimdi hayır hayır Hiro ve Yasuhiro değil. Yanlış tahmin polis gelmişti.
Polis*
Küçük hanım…
                  


                       -1.Bölüm sonu-




Gözlerinin ateşi seni bir gün saracağından eminim