İçimizdeki Çıglıklar...

Zor yol.

'Başarıya ulaşmanın en iyi yolu.Önündekileri yok etmektir.'

Babam bana hep bunu söyleyip durur.Kendi yaptığı şeyi benimde yapıp , onun gibi ün ve şöhret sahibi olmami ister.
Zaten yeterince *onun sayesinde* tanınan biriyim.Ne olarak biliyor musun?
Hakan Kıraç'ın kızı Amira Kıraç olarak.

Muhteşem bir hayatım var, Hayır ;hayır cidden hayatımı seviyorum.Annem ve babam mutlu , benimle cok fazla ilgileniyorlar , Iki tane biricik can dostum var ve en önemlisi dünyanın en iyi sevgilisine sahibim.
Kaan'a , Kaanıma...

Yine heyecanlı bir gün olmuştu çünkü 5 gün sonra üniversite için Koreye gidiyordum.
Evet evet yanlış okumadin koreye.! O kadar mutluyum ki , yerimde durmakta zorluk çekiyorum.
Bugün babam okula kaydımı yaptırmaya gitti.Bende küçük çaplı bir iki üç gün tatil yapıyorum.
Mardin 'de...

Burasi muhteşem güzelliklere dolu.Heryer konak ve birbirinden güzel bayanlar var.

Sabah olduğunda Mardin'nin o güzel manzarasi beni karşıladı.Burada ilk günümdü ve bu iki günü dolu dolu geçirmek istiyordum.
Hernekadar o sımsıcak yumoş yumoş yataği bırakmak yarim saatimi alsada sonunda kalkabilmiştim.Banyoya gidip rutin işlerimi halledip dolabın önüne geçtim.Bakalım ne giyebilirdim.? Hmm...

Sanirim kot şort ve üstüne 'stop' yazan bir t-shirt giysem sorun olmazdı.
Hızla üzerimi giyindim.Saçlarımı at kuyruğu yaptım.Ama fazla sıkı , cok fazla.
Otelin açık büfesine doğru adımlarımı hızlandırdım.Hemen bu muhteşem şehri gezmeye başlamalıydım.
Kahvaltımı güzelce yaptıktan sonra , saçlarımın gevşediğini düşünüp lavaboya doğru ilerledim.
Saçlarımı açıp tekrar yaparken , bir ağlama sesi duydum.Ilk basta umursamasamda ıcim acıdı resmen.Sesin geldigi yöne doğru gittigimde manzara içler acısıydı.
Kumral saçlarıyla meleği anımsatan bir kız , gözlerinin altı şişmiş vaziyette ağlıyordu.Kıskanılıcak derecede güzeldi bana birilerini anımsatıyordu ama bilmiyordum.
Yanına usulca yaklaşıp elimi omzuna koydum.
" Hey , iyimisin tatlım?" Kafasını kaldırdığında bi an bende agliyacaktim.Bir kaç dakika donup kaldiktan sonra hislerimde yanilmamistim.Bu ortaokuldan bizim uykucu Hacerdi.
Ortaokulda sevilen bi kiz değildim ve sanirim tek arkadaşım Hacerdi.Sonra biz yurtdışına gidince bidaha görmemistim onu.Karsimda olduguna hala inanamiyordum.
Bisey demesine izin vermeden sarildim ona sımsıkı.Sanki yaninda olmadığım yılların acisini cikarircasina.
Elimi kaldirip sildim gozyaslarini , artik uykucu degil aģlak Hacerdi sanırım.
"Söyle bayan ağlak kim üzdü seni" dedigim anda gülümsedi ama zoraki bi gulumsemeydi hissetmistim.
1 saatten fazladir agliyo olmaliydi.Gozleri aşırı şişmişti ve kizarmişti.
"A-amira ben beni evlendiricekler" aniden söylediği şey üzerine ufak çaplı bi şok gecirmistim.
"Ne demek beni evlendiricekler?"
"Sen bizim buraları bilmezsin.Soz agizdan bi kere çıkar.Babam vermiş beni Haşim denen o ite vermiş" diyip dahada şiddetli aglamaya başladı.
"Merak etme güzelim ben babanla konuşurum.Hem Yusuf amca sever beni"
"Öyle olmuyo Amira hiç oyle olmuyo "
"Şhhh kes artık aglamayi hadi gel yüzüne yikamaliyiz.Sonrada gidip konuşuruz merak etme vermem seni"

Yüzünü yıkadıktan sonra taksiye binip Yusuf Ağanın evinin yolunu tutmuştuk.Zor bi konusma olucakti.Gerektiginden fazla zor...
× × × × × × × × ×
Evet arkadaşlar , vote ve yorum bekliyorum.Iyi okumalar...