Sa aking pag iisa ...
dun ko lang nalaman kung gaano kadilim ang mundo ko .
kung pano nawala unti unti ang mga taong mahal ko.sa nag daang gabi ng muli akong mag isa sa kadilim ng kalawakan ang bituin ang nag silbing liwanag ng pag ngiti ng aking mga labi at humiling na sanay bumalik na..
Bumalik na ang dating saya ng aking mga mata at labi nang gabing iyon nalaman ko kung baket nga ba ako iniiwan.
maraming taong nangako na parati lamang andjan mga pangakong napako , iniwang walang kasiguradohan.
Nag umpisa sa pag papakilala nag tapos sa pamamaalam...
Maraming pag kakataon na akong sumuko ng dahil sa takot at mangamba sa ng twing gabing nag nagdaramdam..
Maraming tanong ng di nabigyan ng sagot....binigay na lahat nag kulang pa rin hndi nabigay ang pangangailangan .....
Nawala lahat saakin nung akoy iwan mo ...
Ang pag mamahal sa sarili ko paano nga ba mababalik kung lukbo na sa saket na nararamdaman ..
Sinubukan kong iwasan ngunit nilalapitan pa rin ako ng saket hapdi sa aking damdamin ng nawala ka...
paano mag sisimula ng di kana kasama paano ako mag sisimula kong wala nag natira para saakin.
Nawalan ng pag asa sa aking mga pangarap baket kailangan pang maranasan to hndi pa ba sapat ang aking pag hihirap .
Binalot mo akong ng saket at ang tiwala sa sarili ay nawala na rin hndi ko maintindihan kung bakettt .
Ngunit isa lang ang sagot ng aking puso ayoko na sa nararamdaman kong hapdi sa puso ko..sana ay maging masaya kanaa .......
Gusto kong makalaya
Gusto kong maging masaya
Gusto kong maging okay
Ngunit namulat na lang ako sa realidad na hndi lahat ng gusto ay nararapat para sayo.
