"ဗျာ!!ကိုကိုဘာပြောလိုက်တာလဲဟင်"
"ကွာရှင်းကြရအောင်လို့"
"ဟင့်အင်း ကိုကိုကျတော်ကွာရှင်းမပေးနိုင်ဘူး"
"တောင်းပန်ပါတယ် ကျတော်ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့ ကျတော့်မှာလေ"
"ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ယုဇနမှာငါရဲ့ကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရပြီ"
"ဗျာ ကိုကိုဘာပြောတာလည်း"
"ယုဇနမှာငါ့ရဲ့ကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရပြီအဲ့အတွက်ငါတာဝန်ယူရမယ်ငါသူကိုချစ်တယ်"
"ဒါဆိုကျတော်ကရောဟင် ကျတော်ကကိုကိုအတွက်ဘာလဲ"
"မင်းကငါ့အတွက်အရေးမပါဘူး"
"ဒီမှာကွာရှင်းစာချုပ်ငါ့လက်မှတ်ထိုးပြီးသား"
ဟုဆိုကာ ကွာရှင်းစာချုပ်ကိုစားပွဲပေါတင်ပြီးလှည့်ထွက်တော့မဲ့ကိုကို့ရဲ့ခြေထောက်ကိုဆွဲထားကာဒူးထောက်ပြီး
"ကိုကိုကျတော့်ကိုထားမသွားပါနဲ့"
"ကိုကိုမရှိရင်ကျတော်သေမှာထားမသွားပါနဲ့နော်"
"ကျစ်!!!စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"ဟုဆိုကာကိုကို့ရဲ့ခြေထောက်ကိုဖက်တွယ်ထားတဲ့ကျတော့်လက်တွေကိုရက်စက်စွာဖြုတ်ချပြီး ခနလေးတောင်လှည့်မကြည့်ဘဲထွက်သွားခဲ့တယ်
"ကိုကိုကျတော်မှာလည်းရင်သွေးလေးရှိနေတာလေ ကို့ကို့ရဲ့ရင်သွေးလေးရှိနေတာဗျ"
ရင်ဘတ်ထဲကတင်းကြပ်စွာနာကျင်မှုကြောင့်သတိလစ်မေ့မြောသွားခဲ့တယ်ကျတော်သတိရလာတော့ ဆေးနံ့တွေမွှန်ထွှန်နေတဲ့အခန်းထဲရောက်နေခဲ့တယ်
"သားမာန် သတိရလာပြီလား ဖေဖေစိတ်ပူနေတာ"
"မာန်လေးဉီးရဲ့သားရှိုင်းရောဟင်သားဒီလောက်ဖစ်နေတာသူမသိဘူးလား"
"ဟိုလေအဲ့တာက..."
"လူနာရှင်တွေဆရာနဲ့ဆွေးနွေးစရာရှိလို့လိုက်ခဲ့ပါဉီး"
"ဟုတ်ကဲ့ဆရာ"
ဖေဖေတို့ထွက်သွားတော့ကျွန်တော်ငိုမိပြန်တယ်
ကိုကိုကျတော်ဘယ်လိုပြောရမလဲကျတော်တို့ကွာရှင်းလိုက်ပြီလို့ပြောရမှာလားဟင်
တစ်ဖက်တွင်လည်းဆရာဝန်က
"လူနာမှာကကိုယ်ဝန်ရှိနေတာ"
