It hurts.. (Yoonmin)

Gaat niet goed

Jin pov

Het is een week geleden van het incident in de danszaal en sindsdien hebben we Jimin nauwelijks meer gezien. De enige keer dat we hem zagen is wanneer hij de keuken in kwam om eten of drinken te pakken, naar de danszaal ging om te trainen in zijn eentje zoals hij al zei of wanneer hij naar buiten ging om een luchtje te scheppen. Er is geen enkel woord uitgewisseld met hem sinds die tijd, door niemand niet. Hij was duidelijk over dat hij met niemand zou praten en dat doet hij ook niet. Hij vraagt nooit iets en als iemand iets tegen hem zegt over bijvoorbeeld een verandering in de choreo luistert hij alleen en loopt vervolgens weer weg. En hem tegenhouden heeft ook geen zin, want hij trekt zich meteen los uit je grip en sluit zich weer op in zijn kamer.

'Hyung, wat moeten we nu doen? Zonder Jimin Hyung trainen gaat erg lastig.' Zegt Jungkook. 'En ik maak me zorgen om zijn gezondheid, hij lijkt steeds dunner te worden.' Voegt hij er aan toe. We zitten op het moment met z'n alle behalve Jimin in de woonkamer te vergaderen. Ik kijk Jungkook aan en geef hem eerlijk antwoord met dat ik het ook niet meer weet. 'Ik heb hem nog nooit zo gezien, ook niet toen hij zo erg aan het diëten was.' Zeg ik bezorgd. En precies op dat moment horen we de kamerdeur van Jimin open gaan. Hij komt naar buiten lopen en kijkt ons niet eens aan, vraagt niet eens waarom we hier allemaal zitten. Hij loopt rechtstreeks naar de keuken toe, pakt wat water en loopt richting de danszaal. Met z'n alle sluipen we achter hem aan en zien hoe hij zijn trui uitdoet en begint met trainen. Ik schrik me dood van hoe mager hij wel niet is en ik ben duidelijk niet de enige. Jungkook en Taehyung beginnen zachtjes te snikken, we gaan weer met z'n alle terug naar de woonkamer en Namjoon troost Jungkook en Taehyung. 'Hij is echt heel erg mager, hij kan zo niet langer doorgaan. Maar wat moeten we doen? We krijgen geen contact met hem.' Zeg ik, ik denk hardop na over wat we moeten doen. 'Hyung, ik kan proberen met hem te praten.' Zegt Yoongi. Ik kijk hem aan en hij vervolgt. 'Ik heb het nog niet geprobeerd en vroeger vertelde hij me alles wanneer ik het vroeg. Toen ik er destijds achter kwam hoe erg hij aan het diëten was luisterde hij naar me, dus ik kan het altijd proberen.' Ik knik als instemming en we lopen weer met z'n alle naar de danszaal toe waar Jimin nog steeds hard aan het trainen was. Hij struikelt meerdere keren en komt heel hard op de grond terecht, je kan aan hem zien dat hij uitgeput is en geen energie meer heeft om door te gaan. Yoongi loopt naar binnen toe terwijl wij met z'n alle bij de deur blijven staan luisteren.

Jimin pov

Ik ben voor de zoveelste keer gevallen en voel gewoon hoe mijn lichaam geen energie meer heeft om door te gaan. Ineens hoor ik de deur open gaan en zonder om te kijken wie het is schiet ik naar mijn trui toe en doe hem aan. 'Het heeft geen zin om het te verstoppen, ik heb het allang gezien.' Hoor ik Yoongi Hyung zeggen. Ik doe niet eens de moeite om me om te draaien en ga gewoon verder met waar ik gebleven was. 'Jimin, praat met me alsjeblieft.' Zegt hij smekend, maar opnieuw negeer ik hem volledig. Hij komt voor me staan om mij te laten stoppen met trainen, maar dit stopt me niet. Ik stap opzij en ga verder met waar ik gebleven was. Ik kan via de spiegel zien dat hij nu boos begint te worden, ik word er een beetje bang van maar ga gewoon verder zonder te laten merken dat ik bang begin te worden. 'JIMIN! Nu ben ik er klaar me! Je gaat nu praten met me!' Schreeuwt hij en ik schrik er enorm van. Ik stop met trainen en kijk hem vluchtig aan voordat ik mijn weg baan naar de deur toe. Maar ik word tegengehouden, natuurlijk hoe had ik kunnen denken dat hij me niet zou tegenhouden? Hij draait me om en kijkt me diep in mijn ogen aan. 'Luister naar me Jimin. We maken ons allemaal zorgen om je, je eet niet goed meer en traint bijna heel de dag. Je praat niet meer met ons en we zien je amper. Zo kan je niet doorgaan!' Zegt hij bezorgd. 'PF, en waar was deze bezorgdheid toen ik het daadwerkelijk nodig had? Waar was je toen ik je nodig had?! *mijn stemvolume begint steeds hoger te worden* WAAR WAS JE TOEN IK INSTORTE EN JOU NODIG HAD, ALLEEN JOU?!' Schreeuw ik uit en begin eindeloze tranen los te laten, tranen die ik in me hield en niet wou laten vallen. Maar ik ben nog niet klaar. 'WAAR WAS JE TOEN IK WERD AFGEKRAAKT DOOR HOSEOK HYUNG?! OH JA, JE WAS BIJ HEM, je stond aan zijn kant. Je gaf niks om mij, niks terwijl ik jou zo hard nodig had.' Het laatste komt er als een fluistering uit en Yoongi hyung twijfelt geen seconde voordat hij me in een knuffel trekt. 'Ik ben altijd hier geweest voor je. Misschien had je het niet altijd door, maar ik ben altijd bezorgd geweest om je en wou je altijd helpen.' Ik trek me los uit zijn knuffel en zeg hetgeen was zijn hart waarschijnlijk deed breken.

'Zeg dat maar tegen Hoseok Hyung, ik heb je nu niet meer nodig. Maak je geen zorgen, je zal geen last meer van mij hebben. Wees gelukkig met Hoseok Hyung.'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jimin is boos. En dan ook echt flink boos, wat gaat er nu gebeuren na de zin die die tegen Yoongi heeft gezegd?

Ik ben echt heel blij dat degene die dit boek lezen het zo leuk vinden! Dat maakt me echt blij, ook omdat ik dit boek heel leuk vond om te schrijven :) Het is het eerste boek die ik ooit heb afgemaakt XD Ik ben nu ook bezig met andere boeken en het geeft me gewoon zo'n grote motivatie om mijn boeken netjes af te schrijven :D