l'histoire des espoirs -Aidan ile Hayal et-

-Bücür-

İç ses: Şom ağızlısın Hope..

Hope: Onu bende fark ettim.

H.A: Üstümü değiştirip eve döndük çok yorgundum ılık bir duş ardından yatağa atladım ve tam karşımdaki televizyonumu açtım. Tam en güzel yerine geliyordum ki bir bildirim sesi ile telefona küfrederek döndüm.

Hope: Şuanda aptalca bir şey için en güzel kısmı kaçırıyorsam eğer olay çıkartırım iç ses!

İç Ses: Sus ve telefona bak Hope.

H.A: Telefonu açınca "Dünya'mın Güneşi" adlı kişiden bir mesaj geldiğini fark ettim. Çığlık çığlığa oda içinde koşuşturmaya başladım.

İç ses: BU NİYE BİZE MESAJ ATIYOR Kİ BİR BAKSANA BE KIZIM ACİLDİR BELKİ!

H.A: Hızlıca telefonun kilidini açıp konuşmaya girdim ve okumaya başladım.

Dünya'mın Güneşi:
Çok sıkıldım, beraber bizim buradaki havuza girelim mi?

İç Ses: Hassiktir lan ordan yanlış mi okudum! Yoo doğru okumuşum?!

Hope: Annem izin verir zaten gitsem sanırım fena olmaz, eğlenmiş oluruz. AĞAĞAĞAĞ

İç Ses: Görüldüde bırakma yaz Hope yaz.

Hope:
Aslında bana uyar, bugün tekrar
da yapmayı düşünüyordum,
Kitaplarımı da alayım mı?

Dünya'mın Güneşi:
Oh, aslında çok iyi fikir! Öyleyse hazırlanmaya başla 15 dakikaya
Orada olurum, görüşürüz!

Hope:
Tamam görüşürüz.

İç ses: Annemi çağırıp anlatmalıyız.

Hope: ANNEEEE GELİR MİSİNN

Elizabeth Miller: Geldim birtanem şöyle bakalım, ne oldu?

Hope: Bugün Aidanlarda havuza gireceğiz ve ders çalışacağız, eğer izin verirsen tabii.

Elizabeth Miller: Sonunda bir arkadaşınla vaki geçirmek istiyorsun, ne kada türlü oldum bir bilsen!

H.A: Annem yanaşıp bana sarıldı.

Hope: Yani gidebilir miyimm?

Elizabeth Miller: Tabii ki de Hope, bak şu babanın yeni tasarladığı bikinilerden giy dolaba yerleştirilmiş olması lazım.

Hope: Tamamm.

H.A: Annem gitti ve bende dolaptan bikinelere bakmaya başladım