TININGNAN ni Lucy ang sarili sa rearview mirror.
Male late na siya sa wedding rehearsal ng best friend niyang si mattie kaya hindi na siyang gaanong nakapag ayos ng sarili. Not that it really mattered. Sa susunod na araw ay kasal na nito. Pero ngayon Y dapat siyang maging presentable dahil darating si Will.
And why, after all this time, should that matter?
Matagal nang tapos ang issue ng pagkakaroon niya ng crush dito. Ngayon ay itinuturing na lang niya ito na isang kaibigan na matagal niyang hindi nakita. At leats, iyon ang sinasabi niya sa sarili sa loob ng tatlong buwan pagkatapos ianunsiyo ni mattie ang engagement at wedding plans nito. Pero habang papalapit siya sa simbahan paggaganap ng kasal ay siya na mismo ang nagpapasubali roon. Her heart thumped. Good grief, this was crazy. Twelve weeks na niyang alam na kasali si will sa entourage pero bakit kung kailan makikita na niya ito ay saka pa siya tila naaapectohan?
Nag park siya sa gilid ng simbahan. Humugot muna siya ng malalim nA hininga bago siya bumaba ng sasakyan. She could do this. Papasok siya sa simbahan na may ngiti sa mga labi niya. Hinding hindi niya ipapahalata sa lahat na naiinggit siya kay mattie dahil ikakasal na ito sa isang heartthrob. Lalong walang dapat makakaalam na gustong gusto na rin niyang mag karoon ng magagandang anak gaya ng kambal na anak nina Gina at Tom. More important, she would greet will serenely. Kung kinakailangang halikan niya ito sa pisngi ay gagawin niya. After all, kung natuloy ang kasal nila noon kapatid nito ay hipag na sana siya nito.
Tinignan muna niya kung maayos na naka tuck in sa khaki jeans niya ang blouse niya. Pagpasok pa lang niya sa simbahan ay natanaw na agad niya si Will. Kausap nito si Jake. Pinagmasdan niya ito. The familiar detail were still there the nut brown sheen of his hair, the outdoor glow on his skin and the creases at the corner of his eyes and mount, his long legs in faded Blue Jeans. Karga Karga nito si baby. Mia na paka cute sa sout na pink floral dress. Parang larawan ng tunay na mag ama ang mga ito ang pinapangarap niya na magkaroon siya.
"Lucy!!" tawag sa kanya ni mattie.
Napatingin siya rito. "I'm sorry I'm late. "Napasorpresa siya dahil nakapagsalita siya nang diretso kahit bahagyang nagulo ni will ang isip niya. Pakiramdam niya ay huminto sa pag ikot ang mundo at ang tibok ng puso lang niya ang naririnig niyang ingay sa paligid. Lihim na nagpasalamat siya dahil mukhang wlang nakapansin yon.
"Its Oky, sabi ni mattie.
Na realize niya kung gaano kanormal at ka relaxed ang paligid. Na misjudge lang niya ang reaction ni will. He certainly looked mega cool and calm now as he greated her. His light touch on her shoulder as he bent to kiss her and the nearest brush of his lips on her cheek scalded her but his grey were perfectly calm.
"Natutuwa ako at nakita uli kita, Lucy, sabi nito.
Nang sumunod na sandali ay sinimulan na ang rehearsal. Si gina ang partner ni will samantalang siya ay si tom ang kapares. That was relief. At leats, hindi niya kailangan kumapit sa braso ni will habang naglalakad sila sa aisle.
Dalawang beses na siyang naging bridesmaid kaya alam na niya ang procedures ng ceremony ng kasal at kung ano ang magiging step niya bilang abay kaya naging madali para sa kanya ang kabuuan ng rehearsals. Gayunman ay pinilit PA rin niyang mag participate at pasiglahin ang sarili. Hindi iyon ang oras para iidulge niya ang sarili sa pag iiisip sa kapakanan niya, lalo pa at sa susunod na araw at kasal na ni mattie. Masaya ang lahat para sa magaganap na kasalan kaya ayaw niyang bahiran ng kahit kaunting lungkot o anumang unhappy thoughts ang pag iisang dibdib nito at ni Jake.
Madilim na nang matapos ang rehearsal. Nagkanya kanya nang uwi ang lahat. Nais na ring makauwi ni lucy dahil gusto na niyang makita ang mga alagang aso niya. Dinukot niya sa bulsa ang kanyang pantalon ang susi ng kotse niya nang may tumapik sa balikat niya. Ang nakangiting mukha ni will ang nalingunan niya.
"Hindi man lang ako nagkaroon ng pakakataon batiin ka nang maayos, sabi nito. "kamuzta ka na?
"I'm fine, sagot niya. Nag init ang magkabilang pasngi niya. "Thanks. How about you?
Nginitian siya nito. Not bad.
"Sa mongolia ka parin ba nagtratrabaho?
"Hindi na. sandaling huminto ito sa pagsasalita bago tumawa. Masyado na akong matagal doon. Naisip kong maghanap uli ng ibang mapupuntahan.
Hindi na siya Nasorpersa sa sinabi nito. After so many year, she had finally got use to his absence.
