นาย​ #​ฆาตกรรน​

บทที่​ 1 คู่หมั้น

ร่างสูงบางของสาวหน้าใสถือกระเป๋าสีฟ้าใบย่อมขณาดพกพายืนอยู่ข้างหลังประตู​ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลแลมาทางชายหนุ่ม​ ทันใดนั้น​ จมูกบางๆโด่งเป็นสันของนางก็เกิดได้กลิ่นอะไรบางอย่างก่อนที่นางจะใช้มือคู่เรียวงามเปิดปากพลางก้มลงจามออกมา 

"โห...​ห้องคนหรือรังหนูเนี่ย" 

หญิงสาวเอ่ยพลางกวาดสายตาไปที่พื้นห้องที่มีทั้งเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ซัก ทั้งผ้าห่ม ผ้าเช็ดตัว​ ทั้งหนังสือ ปสมปนเปกันมั่วบนพื้นห้องจนแทบจะเดินไม่ได้เลยทีเดียว​ นางเดินเข้ามาในห้องอย่างระมััดระวังทุกฝีเท้าย่ำก้าวก่อนจะลงมือเก็บกวาดห้องที่เละเทะซะยิ่งกง่าห้องเก็บของเสียอีก

"อยู่ได้ไงเนี่ย​ เละก็เละ รกก็รก" 

นางบ่นอุบอิบพลางเก็บเสื้อแขนยาวสีเทาของชายหนุ่มเหวี่ยงเข้าไปในตู้เสื้อผ้าพลางจ้องมองชายหนุ่มที่กำลังนั่งเล่นเกมอย่างไม่สนโลก ด้วยความหมั่นใส้จนเกินทน หญิงสาวเดินไปหาชายหนุ่มแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเข้มๆว่า

"นี่​ จะให้ฉันเก็บห้องนายคนเดียวเลยเหรอ"

หญิงสาวเอ่ย ชายหนุ่มเงียหน้าขึ้นมามองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาที่อ่านไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ก่อนที่ร่างสูงนั้นจะนอนลงบนเตียงที่ไม่ได้เก็บอย่างขี้เกียจแล้วพูดน้ำเสียงเนีบๆอย่างไม่ใส่ใจออกมาว่า

"แล้วใครใช้ให้เธอเก็บล่ะ"

หญิงสาวถอนหายใจฮึดฮัดอย่างไม่พอใจก่อนที่จะจัดแบ่งสัดส่วนของห้องด้วยการลากชั้นหนังสือของชายหนุ่มที่เคยชิดผนังมาไว้ตรงกลางห้องนอนจากนั้นก็เริ่มทำความสะอาดเขตที่ไม่มีเตียงนอนจนเกลี้ยง ไม่เหลือแม้แต่ฝุ่นซักเม็ด

"ห้ามรุกเขตนี้เป็นอันขาด"

หญิงสาวพูดพลางจัดระเบียบห้องใหม่หมดโดยการเอาชั้นหนังสือสองชั้นไม่สูงมากมาวางกลางห้องโดยหันด้านที่มีหนังสือเข้าหาตัวเอง และ​ จัดการลากตู้เสื้อผ้าชายหนุ่มให้หันด้านหลังชนกันก่อนจะกลับหัวเตียงให้หันไปทางเดียวกันหมด