المستحيل ( حب من طرف واحد) مكتمله

الفصل : السادسه عشر

المستحيل ( حب من طرف واحد)
البارت : السادسه عشر
بعد مرور سنتين
ف اسكندريه كانت جالسه نازلى ف الاستديو بتاعها الى فتحتو عشان تدى لى الناس كورسات موسوقيه
وكانت ناجحه جدا ف الى هيا بتعملو وعلمت ناس كتير
نازلى: بس كده تمام كده خلصنا ومعادنا الجديد يوم الخميس عن اذنكم
وتسيبهم وتاخد عربيتها وتروح بيتها الى عايشه في بقالى سنتين وإلى كان خالى من البشر عشان محدش يعرف مكانها دخلت اوضتها وحست بوحده رهيبه بقالها سنين حساها من يوم م سبتهم وهيا كانت فاكره انى هو دا الحل ولكن طلع دا اسؤا حل كانت ع قد م موجوعها بس كان قصاد عينها دلوقت بقت تتمنا ولو تشوفو صدفه قالت هبعد عشان انسا واستوعب لكن ولا نسيت ولا استوعبت
كل ماده الوجع بيذيد وهيا بتتخيل أنهم زمنهم مع بعض دلوقت الغيره قايده نار كل م تحس أنهم زمانهم خلفو
الوحع بيكسر ف قلبها كل م تتخيل انو خلاص نسيها وعاش وكمل حياتو كان نفسها ترجع وتقولو انا نش قد البعد بس كان عندها الوحده اريح من انها تشوفو كل يوم وهو معاها وهيا ف حضنو وابنهم ع اديهم
متعرفش انها من يوم م سابت البيت وكلهم حالهم واتشقلب بسبب بعدها وبسبب مشاعر كتير ظهرت ف غيابها

ف القاهره كان عزيز واقف بيسقى الورد بتاع نازلى الى من يوم م سبتو وهو بقا مهتم بيهم وزرع ورده كانت جميله اوى وريحت عطرها كان مغطى ع بقيت الورد ف سمها ع اسم معشقنو ...ايوا معشقتو الى حبها ف بعادها حس بيها وبحبها بس بعد م خسرها حبها واتعلق بيها بس بعد م بعدت عنو  قلبو دق ليها هيا بس بعد م ضاعت منو كان كل ليله يبكى زى العيال الصغيره ع غبائو وضياع حبيبتو منو
كان كل يوم يتخيلها هيا الى جمبو مش حلا كان بيفكر او كان حس بيها زمان مش كان زمنهم مع بعض دلوقت وعايشين أسعد ايام حياتهم
بس غبائو وقله احساسو كانو مسيطرين عالى كان كل شويه يفتح آخر اغنيه غنتهالو ويفضل يبكى ع انو وصلها لى الحال دا نظرات بقيت العيله كانت قتلا
انو هو السبب ف بعدها
لاسف نازلى كانت فاكره انها كده هتريحو لكن دى سقتو من نفس الكأس من غير م تحس
عزيز بيخلص وبيدخل
حلا بعصبيه : اهلا شرفت امتا اى هتفضل طول اليوم تسقي ف ورد الهانم وتعيط الهانم الى مسمى ورده ع اسمها وبتشبها بيها
عزيز بعصبيه : انتى عايزه اى منى ام المرشح الأسود بتاع كل يوم دا هيخلص امتا
حلا بصوت عالى: انا انت بتقولى انا الكلام دا لى انا الى بنام جم جوزى وبتخيل رجل تانى مكانو ولا انا الى اتلغبط ف اسم جوزى وانديلو بااسم حد تانى ولا انا الى مش عايزه أخلف منو عشان مش عايزه يبقا ف خيط قوى بنا عشان اول م يرجع نتطلق واروحلو
دا انا من يوم م اتجوزتك معشتش يومين ع بعض ف هنا ولا راحه من يوم م ست زفتا بتاعتك هربت والكل محملنى انا ذنبها وانت اتغيرت  عشان خاطر واحده زمانها متجوزه دلوقت
بيقطع كلامها ايد عزيز الى بتنزل ع خدها بكل قوتو
اخرسى اوعى تجيبي سيرت نازلى ع لسانك تانى فاهمه دى أشرف منك ولو انتى ياعينى مظلومه اوى كده مطلقتيش من زمان لى
حلا : أنت بتضربنى انا ي عزيز عشان خاطر الزفتا دى
عزيز بعصبيه : لو جبتى سيرتها ع لسانك هقتلك
حلا : طب ورحمه بابا ي عزيز لهخليك تندم ع إلى انت عملتو فيا
وبتسيبو وتدخل اوضتها
سماح بتروح عند عزيز : لى كده بس يبنى وهيا ذنبها اى
عزيز: خالتو انتى مش شايفه ردها وكلامها وقله ادبها
سماح: هيا عندها حق اى ست ف مكانها كانت عملت اكتر من كده انت من يوم م بنتى بعدت وانت مبقتش انت اتغيرت اوى ي عزيز
عزيز بدموع: لا مش اتغيرت انا فوقت بس فوقت بعد م ضيعتها منى فوقت بعد م كسرت قلبها دانا أخدت أديها وروحت اعرفها ع الى أخدت حبيبها منها خليتها تخترلى البدله انا دلوقت بس حسيت بمظراتها وكميه الدموع الى كانت حبساها انا وحعتها اوى ي خالتو انا الى انا ف مش هبجى جمب الى عملتو فيها
سماح بتاخدو ف حضنو وبدموع: عارفه ي حبيبي ربنا يجمعنا بيها من تانى لحسن لحسن وحشانى اوى انت شوف عامل ازاى عشان حبيبتك مبالك انا انا بنتى ضاعت منى ضنايا راح وسبنى عارف حاسه انها راحت واخدت حته من قلبي أخدت كل حاجه حلوه معاها من يوم م شيت والبيت بقا كئيب وحلو خناق وزعيق مع كلو بفكر كل يوم هيا فين وبتعمل اى وعايشه مع مين وبتقضي يومها ازاى
عزيز بدموع:وحشانى اووى ي خالتو نازلى كانت هيا الورده الى بتملا المكان كلو بريحه عطرها وجمالها
كانت ماليه الييت ضحك وهزار كان كلها حياويه انا جيت طفيت كل حاجه وحولتها لانسانه حزينه مكسوره ولاسف محستش بيها غير بعد م راحت منى هو احنا لى بنحس بقيمه الى قدمنا بس بعد م يروح مننا
سماح: دا نصيب يبنى وقدر ومكتوب أن شاء الله ربنا مش هبكسر بخطرنا اكتر من كده وهترجع وسعتها هديها علقه بي أبو ورده عشان تحرم تسبنا تانى
عزيز بضحك: هيا ترجع بس وكلنا هنديها علقه