One-Shot

Three - You're Mine

"Ay te, walang tigil sa kaka-selfie?" It's Michelle, my bestfriend.

"Eh sa maganda 'ko eh! Paki mo ba?" I said at selfie pa rin.

"Oh eh di wow! Maganda ka eh!" Sabi pa nya sabay lantak sa pagkain nya. After one hour pa yung susunod naming subject kaya nandito muna kami sa canteen.

"Sheeeeet of paper best!" Tili ni Michelle sabay hampas sa braso ko at tumilapon yun cellphone ko. Ayun, sira!

Tinignan ko sya ng masama tsaka sinabing, "Ano bang problema mo?!" Napatingin sa'min yung ibang kumakain pero ako inis na inis pa rin kay Michelle. Nag-peace sign naman sya.

Tumayo ako at kukunin yung nagkalasog-lasog kong cellphone nang may makaapak naman sa kamay ko na ginagamit kong pampulot ng cp ko.

"Aray!" Tili ko at inalis naman nun nakaapak sakin un paa nya at tumayo na ko para kumprontahin sya. "Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo?! Ang laki ko na ngang tao di mo pa ko nakita! Ang sakit kayang makaapak ng sapatos mong dambu...." Sheeet of paper! And gwapo nya sa malapitan!

Shocks! It's Christoff! It's him! Wtf! Nakaharap ko din sya ng malapitan sa wakas! Ang bango nya. Ang gwapo. Ang tangkad. Ang linis. Ang sarap. Huh?! What?!

"Hoy miss! Hello!" Napatigil ako sa paglalaway sa kanya dahil sa pagpitik nya ng dalawang daliri nya sa tapat ng mata ko. Nahawakan ko tuloy yung bibig ko baka kase may tumulong laway. Pero tanga lang te?! Kung alin yung masakit yun pa ginamit ko kaya napaaray na naman ako ng wala sa oras. "Miss, okay ka lang ba?" Alalang tanong pa ng mahal ko... Oo mahal ko sya since first year pa lang. Pero ako lang may alam nun. Bawal nya malaman, sikreto eh. Hehehe.

"Ha? Ahh O-oo. Okay lang ako. Apakan mo pa ko. Ay! Anu ba yung sinabi ko? Ano, ah... ok nga lng ako. Hindi M-masakit." Pamali-mali kong sagot sa kanya. Pano naman kase, ang gwapooooo!

"Are you sure? Let me see." He said at hinawakan agad yung kamay kong natapakan nya na binawi rin ko agad, napangiwi kase ako...hindi sa sakit... sa kilig! Hahahaha! "Nasaktan ka eh. Tignan ko. Akina yang kamay mo." At pinilit na nyang hawakan talaga at inilapit sa mukha nya. "Let's go to the clinic para mabigyan ng first aid. Mabigat ako kaya alam kong nasaktan ka." Magsasalita na sana ko pero... "Bawal tumanggi. Hindi rin ako matatahimik kung hindi ka matitignan. And about your phone, papalitan ko yan. So come on, beautiful."

Waaaahhh!! Ano daw?! Ako beautiful?! Oh em gee! Laslas na mga 'te!

Hindi ko na napansin na hinila na nya ko papuntang clinic habang hawak yung kamay ko sa part na hindi nasaktan syempre. Eh di kung yung masakit yung hinihila nya ngayon baka nasapak ko na sya. Pero joke lang! I can't hurt the one I love. Naks!

Pero, nasa langit na ba ko? Kase ang saya-saya ko!!!

Sya yung nakipag usap sa nurse ng university clinic at ako patingin-tingin lang sa kanya. Then she gave me my first aid at pinalabas na rin naman kami agad kase hindi naman serious incident eh.

While walking, hindi kami magkaholding hands ha, pero sana kaso hindi talaga eh. Tapos ayun nga, nagsalita sya. "Uhmm so... you're Adison." Tumango ako. Hindi na ko nagtaka dahil nung kailangang mag-log ng name sa clinic sya yung nagsulat ng name ko dahil masakit nga yung kamay ko eh yun pa man din yung ginagamit ko for my penmanship kaya hiniram nya yung ID ko.

"You're name is beautiful. It fits you." He said and smile at me and I die. Joke lang! Kakaumpisa pa lang ng lovelife die na agad-agad??? "Anyways, I'm Christoff. Christoff Wilde." And nakikipagkamay sya sa'kin but I just raise my hand in front of him para ipaalala sa kanya na masakit pa. Napatawa na lang sya ng mahina at kinuha yung left hand ko for shake hands purposes but to my surprise, he kiss the back of it.

Napaubo na lang ako ng mahina at napaiwas ng tingin. For so damn sure, ang reddish na ng peg ko!

I heard as he chuckled. Then bigla nyang pinisil yung pisngi ko. "You're cute when you're blushing."

Inirapan ko sya. "I'm not a poodle. Tss!"

"Taray!" And he laugh. Then hinila na nya ko sa cafeteria.

"What are we doing here?" I ask.

"Magtatakbuhan." Inirapan ko na naman sya then he pinch my cheek again. Ang hilig naman nyang gawin yun. Kinikilig ako eh! "Kakain po tayo, beautiful." And he smile so sweetly. And I die again. Ay! Bawal pala. Hahaha!

"So, what do you want?" He asks when he let me sit on a chair sa corner side ng cafeteria. Nag-blush na naman ako kase naman... Does he really need to lean forward na halos nagkakaamuyan na kami ng hininga?

"Kiss." Oh shit! Ano yung sinabi ko?! "Ah-- I mean, kikiam. Ahh oo. Yun" Lettuce naman oh! Ano ba naman Ady! Ekis ka talaga eh!

"Okay." He said and to my surprise...

He kiss me!!!!!

Sheet of paper talaga!

Hindi ako nakagalaw. Hindi rin yata ako humihinga? Dam of water! Waaaah!!!

"Earth to Adison!" I blink as he snap his fingers in front of me. He smirk at me and ohhh gods of Greek! Ang gwapo! "I'll grab us some food okay?"

I just nod na nakatitig pa rin sa kanya. And he's now about to go pero may binulong pa muna sya sakin. "Your lips taste sugar." And I blush again.

Naman eh!

"And oh" ang kulit naman nito. Bumalik pa agad. Hindi pa ko nakaka-recover eh. "Don't look to anyone but me."

"Bakit naman aber?" I ask para naman matakpan yung kahihiyan ko kanina pa.

"Because now..." He holds my chin up and stare at me closely. "You're mine."