Anders

deel 3

Ze loopt naar haar voordeur en begint wat te zwalken, ze valt bijna om, en nog net op tijd kan ik haar opvangen. Ik pak haar sleutels uit haar hand en met een hand maak ik de deur open, terwijl ik met mijn andere hand haar vast houdt. Ze kijkt mij wat beschamend aan. Ik zie dat ze met haar hand langs de muur gaat, en niet veel later heeft ze het lichtknopje gevonden en brandt er licht in haar gang. Haar nog steeds ondersteundend loop ik met haar naar de woonkamer.

Het is een kleine woonkamer, met een bank, een salontafel, een kast waar ook haar tv op staat en een boekenkast. Aan de andere kant van de woonkamer staat haar eettafel met vier stoelen eraan en ik zie een deur die waarschijnlijk naar haar keuken gaat. Het is klein, een stuk kleiner dan bij mezelf maar voor iemand die alleen woont, ook wel weer groot genoeg denk ik.

Ik zeg haar dat ze moet gaan zitten op de bank en loop weg naar haar keuken, ik open wat kastjes en vind daar een glas. Ik laat koud water in het glas lopen en loop dan terug naar haar. Ze zit onderuitgezakt op de bank. 'Hier, drink dit op. Dan heb je morgen geen kater.' zeg ik haar. Ze gaat rechtop zitten en pakt het glas van mij aan en begint te drinken. Waarschijnlijk heeft ze dorst, want nog geen vijf minuten later heeft ze het glas leeg. 'Kom, ik breng je naar bed. Het is al laat, en morgen moet je gewoon weer werken.' zeg ik haar, en ik pak haar glas aan, zet het op tafel en steek mijn hand naar haar uit. Ze pakt mijn hand aan, en glimlacht. Dan zegt ze: 'Ja baas. Ook al zijn we nu niet op kantoor, en is het buiten werktijd, je gedraagt je toch nog als mijn baas. Ben je altijd zo bazig?' Ik glimlach terug en zeg haar alleen maar: 'kom, laat mij zien waar je slaapt.'

Weer die glimlach. 'Oh wat ben je van plan? Gaan jij en ik samen naar bed?' zegt ze met een ondeugende blik in haar ogen. 'Nee, Anne, ik loop met je mee naar je bed, zodat ik zeker weet dat je veilig en wel in bed beland, en dan ga ik naar huis. Kom.'Zeg ik. Dit is niet de Anne die ik ken, meestal is ze heel rustig en stil. Op kantoor hebben we het ook nooit over prive zaken. Op de maandag vraag ik haar wel hoe haar weekend was, maar ze verteld mij nooit meer dan goed of oke. Ik laat het daar dan ook bij, ik ben haar baas en vind dat werk en prive gescheiden moeten blijven. Dat ik hier ben, verbaasd mij dan zelf ook meer dan ik wil toegeven.

Ze loopt weer richting de gang, met nog steeds haar hand in mijn hand, en leidt mij zo naar de trap. Ook op de trap laat ze mijn hand niet los, en met haar andere hand houdt ze de leuning vast. Als we boven zijn, zie ik drie deuren. Waarschijnlijk heeft ze twee slaapkamers en een badkamer. We lopen naar de deur die tegenover de trap is, en als we de kamer binnengaan zie ik haar bed staan, een kledingkast en een tafel met een stoel. Het is een ruime slaapkamer.

Pas bij het bed laat ze mijn hand los en laat ze zich vallen op haar bed. Ik help haar uit haar kleding en als ze alleen nog haar ondergoed aan heeft, sla ik haar dekbed over haar heen.

'Zo, en nu slapen. Heb je je wekker al gezet? Ik verwacht je morgen uiteraard wel om half negen op kantoor.' zeg ik en ik kijk naar haar nachtkastje waar een wekkerradio op staat. Ze knikt en sluit dan haar ogen.

Ik onderdruk de behoefte om haar een kus te geven op haar mond of haar voorhoofd, en loop richting de deur. Als ik bij de deur ben, draai ik mij nog een keer om, en kijk hoe ze vredig ligt te slapen. Iets in mij wilt, naar het bed stappen en naast haar gaan liggen. Aan de andere kant van haar twee persoons bed, maar ik weet mij gelukkig te beheersen en loop haar slaapkamer uit.

Nog geen vijf minuten later sta ik buiten en als ik op mijn horloge kijk, zie ik dat het bijna half twaalf is. Misschien moet ik maar de ochtend thuis werken en haar zeggen dat ze de ochtend vrij moet nemen. Ik begin aan mijn wandeltocht naar huis, en denk er onderweg nog maar even goed over na. Ik heb immers liever iemand die fris en fruitig op mijn kantoor verschijnt, dan iemand die nog niet goed wakker is, met de kans dat ze fouten maakt.