The Day That I Changed

Chapter 6

Chapter 6

“Sure, Joseph. What do you want to talk about.” Sabi ko.

“Ugh actually, gusto ko lang makilala ka. Kasi, I just want to..”

“Want to? What.”

Napatibok ang puso ko sa sinabi niya..

“..know you more.”

DUG DUG DUG DUG

What did he say?

“For what reason?” sabi ko. I was shocked.

Tinignan niya ako sa mata. I can see his chestnut eyes.

“Have we met each other 3 years passed?” he asked me.

Bakit?

Hindi na ba niya ako maalala?

“B-bakit mo tinatanong?” sabi ko.

“Answer me, first.” Sabi niya.

“No.” sabi ko.

“Liar.” He said.

“Eh alam mo naman pala eh, bakit mo pa tinatanong?” sabi ko.

Yumuko ang ulo niya.

“Is there any problem?” tanong ko sa kanya.

“W-wala akong..”

“Wala kang?”

“Wala akong.. ah!” bigla siyang napatumba sa upuan niya.

“God! Joseph, what happened? Waiter! Waiter! Call an ambulance!” sabi ko.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan sa kabilang balikat niya.

“Calm down, Joseph, calm down.” Sabi ko.

“My head hurts. Can you get my medicine on my car.” Sabi niya.

“Wait, I’ll go get them. Just stay calm, Joseph.” Sabi ko at tumakbo sa sasakyan niya.

“Shit! It’s locked.” Sabi ko at kinuha ko yung bato sa gilid at pinukpok sa sasakyan niya. Bahala na, kailangan eh. Papalitan ko na lang.

Tapos pinasok ko ang kamay ko sa loob ng sasakyan. Pero, sa kasamaang palad nasugatan ako pero pinilit ko abutin ang bukas doon. Kahit sugat sugat na ang aking kamay. At ang susunod na nangyari ay nabuksan ko na rin. Hinanap ko yung gamot niya. Tinignan ko sa lalagyan sa baba. Meron nahulog..

Isang picture…

Siya at may kasamang babae..

I don’t know who is she..

But…

TALBOG AKO…

Ay putek, Santi. Mamaya na ang kalandian mo dahil ang anak ni Mr. Brigs ay mamamatay na sa kahihintay ng gamot niya! Hinanap ko na at nakita ko na yung gamot. Agad-agad ako bumalik sa itaas nakita ko may nakaalalay sa kanya na babae at maraming waiter na naghihintay.