En kötü şeydir caresizlik... Yapabildiklerin ve yapamadıkların bir aradadır hep..Hic bir zaman peşini birakmazlar, senin hep yanında olurlar.Çaresizlik kimi zaman intihara sürükler adamı..Kimi zamanda benliğini değiştirir . Yapabileceklerini yapamaz hale gelirsin..Tiksinirsin hayattan,insanlardan . İlginç tarafı bu ya kimse anlamaz senin içindeki huzursuzlugu.. Aslında anlatmak istediğin çok şey vardır da hep neyselere bırakırsın yaşamını...Neyse... Bir dostun olsun istersin ama yoktur işte,bulamazsin.. Dertlerini anlatacagin, başını omzuna yaslayacagin biri olsun istersin her zaman..Çok off çekmissin sen..Bağımlısı olmussun.. Kurtulmak çok zor bu beladan..Bir müzikle avunursun veya bir sıcak kahve..Sonuçta avunursun işte ama Unutamazsın..Ne yaparsan yap ne içersen iç unutamazsin.. Duygularını kağıda dökmek istersin.Yazarsın yazarsın bir bakmışsın ki roman olmuş.Sakın o kağıtları buruşturup bir kenara atma..Lazım onlar sana.Her o satırları okuyusunda uzuleceksin ama değecek..Hayatında hep iki şık arasında kalacaksın ve o satırlar sana kopya olacak,doğru şıkkı işaretliceksin ama eğer o satırları okumazsan doğru cevabı işretlediğin halde silip o diğer şıkkı yani yanlış olan şıkkı işaretleme olasılığın fazla...Benden sana bir tavsiye..ama gene de neyse....
